Gökyüzünün yalnızlığı (GY)

17 bölüm

Lütfen ama lütfen sigara içmeye özendirme duyarı yemeyeyim! Sizler doğru düzgün vote ve yorum yapmazken bulduğunuz ilk SİZE göre kötü olan ya da beğenmediğiniz kısımlar için mesaj kutuma istediğiniz tarzda yaza biliyorsunuz(zaten mesaj kutusu denilen yer çalışmıyor, genelde bana gönderilen mesajları mailimden izliyorum, sinirlerimi bozuyor. Pek kullanmıyorum açıkcası mesaj kutusunu. Ama öyle mesajlara benden cevap beklemeyin:) yazar atarlı, yazar sinirli🤬😅)  Ben kimliğimi gizli tutmuyorum. Sadece açıklamıyorum😈 Bunu da merak eden bir kaç dikkatli okuyucu olmuş. O konulara girmeyelim akışına bırakalım. Ben böyle takılıyorum. Boş verin yaaaaa:)  Ne gerek var niye'lere, niçinlere???? eğer istersem çevremde beni tanıyan insanların desteği ile daha çok okuma ve yorum ala bilirim ama açıkcası öyle olursa benim için bir önemi kalmaz. Umarım merakınızı giderecek bir açıklama yapa bildim👯‍♂️

Tabii bu atarlanmalarım benim canımokurlarıma ait değil:)

Burası benim dünyam🌍🌈🌪💥. İster küfür, argo kullanırım, ister cinsel sahneler yazarım isterse de yazmam( bölüm geciktirmede kendime rakip tanımam ashdhdjdj.. işlerim çok yoğun canlar! Gerçekten yoğun. Eve uyumak için değil iş yapmak için geliyorum bazen. Zaten tatilim siz bu bölümü okurken bitmiş olacak.) Demem o ki eğer şahsım ve hikayelerim sizi rahatsız ediyorsa ben sizi hiiiiç tutmayayım. Zaten okunma sayısı çok düşük biraz da düşse galiba bana bir şey olmaz! Olmaz, değil mi? Olur mu ki? Lütfen olmasın yoksa finali hep merak edersiniz😆💆🏻‍♀️

İyi okumalar!

•••••••

Güneş yoğun bakımdan fırlayıp "Uyandı!" diye sevinç çığlıkları atarken neredeyse yirmi dört saattir çöktüğü yerden sıçradı. Ne senaryolar geçmişti aklından.. inkar edemezdi hepsi felaket senaryolarıydı. Yıllarca hastanelere girdiğinde dizleri esmişti. Sadece dün dirayetini kaybetmeden beklemekle yetinmişti.

Ayağa kalkar kalmaz ondan daha berbat durumda olan Mehmet'e koşup sarıldı. "Bak demiştim sana, değil mi?"

Resepsiyonda çalışan kadından Gül'ün ameliyyata alındığını öğrenmişti. Ameliyathanenin olduğu kata gelince tüm aileyi perişan halde görmesi kalbinin sıkışmasına neden oldu. O bu aileyi hep gülerken, kahkahalar atarken görmeye alışkındı. Leyla ve Güneş durmadan ağlarken Mert bir köşeye yaslanıp sessizliğe gömülmüştü.Mehmet  ise ameliyathanenin önünde bekliyordu.

"Teyze?" Leyla'nın yanına gelip önünde oturdu ve ellerini dizlerine koydu. Leyla'yı daha önce bu kadar dağılmış bir şekilde gördüğünü hatırlamıyordu. Gül ve Güneş'in yanındayken genelde Leyla'yı anneleri değil ablaları sanacak şekilde genç gözüküyordu. Neşeli, sevecen, anaç tavırları onu hep diğerlerinden farklı kılmıştı Arina için. Bir tek onun gözlerinde acıma duygusu baskın olan şefkat görmüyordu.

Dağılmış saçları, ağlamaktan şişmiş ve kan çanağına dönen gözleri ile adeta Gül'ün kaza haberi  yılların başaramadığı şeyi başarmıştı. Yaşlanmıştı. Kızının acısını taşıyamıyordu omuzları. "Teyze.. Gül'ü sana anlatmam gereksiz. Sen onu tanıyorsun. Gül hepimizden güçlü. Bizi bırakıp gitmez."

"Acımıştır canı kızım.." yutkundu. Tüm kelimeleri boğazına dizildi. Leyla'nın ellerini avuçlarına alıp okşadı, sonra öptü. Elini uzatıp yüzüne dağılmış saçlarını kulağının arkasına itti. Islak yanaklarını sildi.

Güneş Leyla'dan farksız durumdaydı. Sadece tek farkı ağlamamasıydı. Muhtemelen hâlâ şoktaydı.

Kerem merdivenleri ikişer ikişer tırmanıp onlara doğru geldi. Mehmet ve Mert'in yanına gidip Gül'ün kazası hakkında konuşurken Arina sessizce onları izledi. Bakışları Mehmet'in bakışları ile buluşunca ayağa kalktı.
Koca bebeğin birileri ile konuşmaya ihtiyacı vardı. Eli ile gel işareti yaptı. Koridorun en uzak köşesine doğru yürüdü ve Mehmet'in yanına gelmesini bekledi.