Sat, Aug 17, 2019 (Y.t)
İyi okumalar herkese! ❤️
Sessiz düşüncelere dalarken telefonuna mesaj geldi. Bu kez Güneş'tendi. Bir link göndermişti. Ne olduğunu tahmin ede biliyordu.
Yazılanları okudukça keyiflendi. Üzerine fırlatılan gazeteki haberi okurken hissettiği çaresizlik şimdi yerini acımasızlık duygusuna vermişti. Victoriya'nın kirli geçmişi gün yüzüne çıkartılmıştı. Haberde eski kocası ile ilişkisine bile dokunulmuştu. Kocası başka bir kadınla evliyken kumarhanede karşılaşıp uzun bir süre yasak ilişki yaşadıkları ve en sonunda kumarda kaybettiği küçük servetler adamın sinir harbı yaşamasına, onu ölümcül şekilde dövmesine, kadının alkolik olmasına hemen hemen her konuya değinmişti.
Ama gözardı ettiği bir kaç konuya değinmeleri kalbini sızlattı. Annesi ve kendisinin London'da çekildiği bir fotoğrafı da haberde kullanmışlardı. Annesinin ismi geçmişti haberde. Bu kısım kesinlikle Doğan'ın fikri değildi.
Siyah beyaz bir fotoğrafa bakarken dişlerini sıktı. Özlem doluydu,gözyaşlarını tutmakta zorlandı. Annesi kızar mıydı ona? İlk kez o an haberi okuyunca üzüldü. Annesi adına.
Elinde tuttuğu dosyada Victoriya'nın geçmişini, kirli işlerini ifşa ettiği haberler vardı. Tüm sitelerdeki, dergilerdeki haberleri ilk önce Doğan ona dosya halinde vermişti. Artık haber tüm sitelere ışık hızıyla servis olunmuştu. Önüne geçemezdi. Sadece annesinin adı geçen kısımlar onu ilgilendiriyordu. Bu kez sinirleri daha çok bozulacaktı. O adam ve karısının kirli işleri bir şekilde annesine bile dokunuyordu.
Düşünmemeye çalıştı.
Saygın iş adamının karanlık, kirli zevkleri olan karısı.
Bu başlıkla mail gönderilen dosyalar neredeyse tüm habercilerin dikkatini çeke bilirdi. Sonuçta aynı şeyi aylar önce ona da yapmışlardı. Kolayca. Hiç araştırmadan. Ama bu kez Arina onlara araştırma gereği duymayacakları şekilde gerçek bir dedikodu vermişti.
"Belki de bana kızacaksın anneciğim. Ama ben bana karşı yapılan hiç bir kötülüğü karşılıksız bırakmam gerektiğini o aşağılık kadından öğrendim. Ne garip değil mi? Gökkuşağının renklerini kıskandıracak şekilde güzel renkli hayalleri sen öğretmiştin bana. Onlar ise gökyüzümü siyaha boyarken onlar gibi olmayı öğretti.. kızma bana meleğim."
Can'ın evinin yerleştiği sokağa gelince duraksadı. Taksiden evin neredeyse on beş dakikalık uzağında inip, yürüyerek gelmek istemişti. Hava soğuktu. Montunun fermuarını sıkı sıkı kapattı. Bere takmayı ve saçlarını toplamayı sevmezdi. Saçları bir şekilde onu hep soğuktan koruyordu. Bugün bere yine takmamıştı ancak saçlarını toka ile gelişi güzel toplamıştı.
Adımları kafasındaki hırslı Arina'ya göre çok ürkekti. Ama o Victoriya değildi. Yaptıklarının arkasında duracaktı hatta kendisi ilan edecekti. Bahçe kapısını açıp taş yolla yürürken kendini cesaretlendiriyordu.
Sesin titremesin, kekeleme! O kadının sinirlerine dokunmasına izin verme. Elbette seni çıldırtmak için her yola baş vuracaktır. Görme, duyma. Sadece kendi sesini duy!
Kapıyı çaldı.
Kapı açıldı ve karşısında daha önce hiç görmediği bir çalışan belirdi.
Victoriya kimseyle pek uzun süre iş yapmazdı. Çünkü sınırsız istekleri çalışanların arkasına bakmadan koşup uzaklaşmasına neden olurdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzünün yalnızlığı (GY)
Ficción General"Benim için bulutların arkası gökyüzüne emanet ettiğim birisinin mutlu olduğu yerdir. Gökyüzü ise.. Gökyüzü ise hep umutlarımın kırıldığı yer oldu. Çünkü elimi uzattığımda annem tutsun beni de çekip kendi yanına alsın isterdim. Ama hiç bir zaman uza...
