DOKTOR ✔

Bölüm 13: "Veda."

Medya: Emre Aydın - Her Şey Biraz Hâlâ Sen.

***

"Ya inanmıyorum. Cidden sevdiği biri var yani?" Ayşegül'ün sorusuyla iç çektim.

"Evet, öyleymiş. Yarın da dönüyor. Buraya kadarmış işte." Üzüntüyle söylediğim şeyden sonra Sinem elimi sıktı.

"Yine de senin itiraf etmen gerekirdi. Neden söylemeye korkuyorsun? Sevmek suç değil ki. İnsan kimi seveceğini seçemiyor."

"Olmaz," diye mırıldandım. "Bir de benimle ugraşmasını istemem. O mutlu olsun yeter." Gülümseyip başını iki yana salladı.

"Neden bir kez olsun kendi mutluluğunu da düşünmüyorsun?" Buruk bir şekilde gülümsedim.

"Çünkü ben mutlu olursam o mutlu olmayacak. İnsan, sevdiği insanın mutsuz olmasını ister mi?" Nefesini dışarı verdi.

"Peki o zaman," dedi Ayşegül konuyu kapatmak istercesine. "Biraz kafa dağıtmak için. Senin şu güzel elbisene bakıyoruz ve ona göre benim kutumdan takılar seçiyoruz. Hem... saçını nasıl yapacağını düşündün mü?" Güldüm.

Düğün telaşına şimdiden başlamışlardı. Kına ve düğün için seçtiğim elbiselere bakmaya başladıklarında derin bir nefes alıp verdim.

Doktorun gelişi bana iyi gelmemişti. Oysa ben onun bana ilaç olmasını çok istemiştim.

***

"Kübra Abla da gelecek mi, Saniye Teyze?"

"Bilmiyorum ki kızım. Kesin bir şey demedi. Onun işi hiç belli olmaz." Sözleriyle gülümsedim.

"Peki o zaman. Bu kolyeyi Büşra çok istemişti. Ona verirsin." Elimdeki kolyeyi ona uzattığımda tebessüm etti ve aldı.

"Niye zahmet ettin kızım?"

"Ne zahmeti, Saniye Teyze? Küçük bir hediye. Pek samimi değilim Büşra ile. Ama birlikte mağazaya gitmiştik ya hepimiz. O zaman beğenmişti alamamıştı."

"Çok sağ ol kızım. Büşra biraz yabanidir. Kimse ile sohbet etmez. Herhangi bir ortama da girmez." Homurdanarak söylediği sözlere güldüm.

"Olsun. Biz onu öyle seviyoruz."

Büşra Ömer'den sonraki kardeşti. Kübra da Ömer'in ablasıydı. Bir de Büşra'dan sonra olan bir erkek kardeşleri de vardı. Mehmet. İki kız, iki erkek. Gülümsedim. Tam da denk getirmiş Saniye Teyze ve İsmail Amca.

"Sonunda be!" diye bağırıp yanıma gelen Büşra'ya baktım şaşkınlıkla. "Biliyor musun, Sena? Artık seninle arkadaş olabilirim. Çünkü sen beni olduğum gibi kabul ediyorsun." Kıkırdadım.