DOKTOR ✔

Bölüm 23: "Akla zararsın."

Barış Manço - Ayrılık (Fikrimden Geceler) 🎶

***

"Fikrimden geceler yatabilmirem. Bu fikri başımdan atabilmirem. Neyleyim ki sene çatabilmirem."

Gülümsedim. Sesi güzeldi. Yaklaşık bir saattir göğsüne sokulmuş bir şekilde uzanıyordum.

Tabii herkese uyku ilacı verdiği için şu an için tehlike yoktu.

Öyle naif söylüyordu ki, sonsuza kadar kollarının arasında bu şekilde kalmak istiyordum.

İnsan güzel sevmeyi becerebildiği zaman özel olurdu. Ama güzel sevilmek de bambaşka bir duyguydu. Bu nedenledir ki, Ömer'le olduğum her an için şükrediyordum, dua ediyordum.

"Ayrılık ayrılık, aman ayrılık. Her bir dertten âlâ yaman ayrılık." Kısık sesle söylediği için içime işliyordu. Belindeki elimi yüzüne doğru çıkardım ve gözlerine baktım. Yanağını okşadığımda tebessüm etti ve alnımı öptü.

"Sesini kıskanıyorum," dedim mayışmış bir sesle. "Küçükken de sesini kıskanırdım. Her zaman hayrandım sana. Ama sana söylemezdim. Çünkü havaya girerdin hemen." Hafifçe güldü.

"Hâlâ öyleyim," dedi sırıtarak. Gülüp elimi ensesine götürüp, ensesindeki saçlarla oynamaya başladım. Alnımı çenesine yaslayıp gözlerimi kapattım.

"Çok aşığım, doktor. Benim ilacım sensin." İç çekti.

"Sen akla zararsın, Hatay kızı. Seni sevmek canımı yakıyor. Öyle garip hissettiriyor ki. Seni sevmek yakıyor beni. Güzelliğin akıl bırakmıyor bende. O gözlerindeki kız çocuğu içimi yakıyor. Kıyamıyorum. Kollarımın içine tıkayıp kalbime hapsetmek istiyorum seni." Sözleri bedenimde bir titremeye neden oldu.

"Biliyor musun?" diye fısıldadı. "Zihnimde hep tek bir şekilde görünüp duruyorsun. Anne olmuşsun. Küçük bir kız çocuğumuz var. O da aynı senin gibi. İnatçı ve asabi. Ve yine aynı senin gibi. Yanımdan ayrılmıyor hiç. Ben nereye gidersem, o da benimle geliyor." Burnum sızladı.

Hayali o kadar güzeldi ki.

Küçük bir kız çocuğu.

Benim gibi.

İnatçı ve asabi.

"Hayalimde bile beni deli gibi heyecanlandırırken, yanımdayken halimi tahmin edemezsin be Hatay kızı. Ben seninleyken başkayım. Çok başkayım."

"Sen çok güzel bir adamsın. Beni böyle güzel sevdiğin için şanslı hissediyorum," diye mırıldandım.

"Sevdiğim kadın sensin çünkü. Güzel sevmekten başka ne yapabilirim ki?" Öyle bir gülümsedim ki, yanaklarım ağrıdı sanki. Sıkıca sarıldım ve kokusunu içime çektim.

"Hiç imkansız olacağımızı düşündün mü?" diye sordum kısık bir sesle. Gülüşünü duydum.

"Düşünmez olur muyum? Ve bu ihtimal beni her zaman korkuttu." Nefesimi dışarı verdim.

"Beni de çok korkuttu, doktor. Ve buraya ilk geldiğin zaman imkansız olacağımızı düşünmüştüm. Ettiğimiz o vedayı gerçek sandım. Gittiğini düşündüm ama sen hiç gitmemişsin." Saçlarımı öpüp oynamaya başladı saç tutamlarımla.

"Senden hiçbir zaman gitmedim ben, Hatay kızı. Hatay'dan gittim sadece. Aslında hep seninleydim ben."

"Biliyorum," dedim gülümseyerek. "Aslında gitmediğini çok iyi anladım ve bir an önce tamamiyle seninle olmak istiyorum." Başımı kendine doğru çekti. Otomatikman başımı boynuna gömdüm.

"Hadi uyu, Hatay kızı. Birkaç gün sonra kollarımın arasında uyanacaksın, Allah'ın izniyle. Söz veriyorum."