DOKTOR ✔

Bölüm 19: "Büyümeyen kız çocuğu."

Günler ilerliyor, zaman beni sanki Ömer'e ulaştırmaya çalışıyordu. İkimiz de telefonda konuşarak nişan, kına ve düğün için planlar yapıyorduk. Dünden beri yoğun bir iş temposundaydı ve yoruluyordu. Akşamları konuştuğumuz zaman yorgun ve boğuk boğuk çıkan sesinden anlıyordum.

Çok özlemiştim ama onu gelmesi için zorlayamazdım, sorumlulukları vardı. Öte yandan nişanımız için gerekli her şeyi ayarlamıştım. Ömer hiçbir masraftan kaçınmıyordu. Ne istersem, daha iyisini bulup onu alıyordu.

Nişanı aile arasında yapacaktık. Bazen burda insanlar kalabalık da yapabiliyordu ama bunu istemiyorduk biz. Aile arasında sade ve mütevazı bir nişan yapmak istiyorduk.

Hoş. Fesat akrabaları görmek istediğim söylenemezdi zaten. Benim de işime geliyordu. Düğünüme bile gelmelerini istemiyordum ama onlar davetiye göndermesem bile gelirlerdi.

O an içimden dua ettim. Her zaman ettiğim duayı. Bize kimsenin zarar vermemesi için ve huzurlu bir hayatımız olması için dua ettim.

İç çekip çayımı içerken kapı çaldı. Bardağımı masaya bıraktım. Kimin geldiğini bilmiyordum. Mutfaktan çıkıp kapıya doğru giderken annemin de kapıyı açmak için gittiğini gördüm.

"Biri mi gelecekti anne?" diye sordum sessizce. Hayır dercesine başını iki yana salladı. Sonra kapıyı açtı ve kapıda gördüğüm yabancı adamla kaşlarımı kaldırdım.

Bu kimdi şimdi?

"Buyrun?" dedi annem.

"İyi günler, Saniye Hanım. Biraz konuşabilir miyiz?" dedikten sonra göz ucuyla bana baktı. Bir an için korktum ve yutkundum. Bana olan bakışı gerçekten rahatsız ediciydi.

"Siz kimsiniz?" Annemin sorusuna gülümsedi.

"Hediye Hanım'ın bulduğu mühendis diyelim." Annem onun sözleriyle bana dönünce gözlerindeki endişeyi gördüm.

Bu, Ömer'in dövdüğü adamdı.

"Ne hakkında konuşacağız?" diye sordu annem.

Babam ve abim evde yoktu. Telefonu hemen alıp büyük abimi aramak istiyordum ama annemi de tek bırakamıyordum. Adam garip davranıyordu.

"Konumuz belli," dedi adam ve annemi içeri itip kapıyı kapatınca gözlerimi büyüttüm.

"Ne yaptığınızı sanıyorsunuz?!" diye bağırdığımda bana doğru geldi. Korkup geri geri gittiğimde bağırdı.

"Siz benimle oyun mu oynuyorsunuz lan?! Halan seninle kesin evleneceğimi söyleyip yüzük aldırmıştı bana!" Şaşkınlıktan dilim tutulmuştu.