DOKTOR ✔

Bölüm 33: "Geçmiş."

"Şu an ikisi de iyi. Ancak bir süre dinlense çok iyi olur. Birdenbire öyle bir şey yaşandığı için panik yapmış ki bu çok normal. Korktuğu için de baygınlık geçirmiş."

Duyduğum sesler boğuk boğuk geliyordu kulağıma. Aşırı bitkin hissediyordum. Tek anlamaya çalıştığım ne olduğuydu.

"Peki ne zaman çıkabiliriz?" diye soran sesin sahibini tanıdığımda içim rahatladı. Ömer yanımdaydı.

"Akşama kadar bekleyelim. Akşam herhangi bir rahatsızlığı olmazsa çıkabilirsiniz. Zaten uyandığı zaman kadın doğum uzmanlarımızdan biri sizinle ilgilenecek."

Söylediği şeyle bebeğimi hatırladım ve gözlerimi araladım. Gözüme giren ışık başımı ağrıtmıştı. Neden bu kadar bitkin olduğumu anlayamıyordum.

"Ömer..." dediğimde bakışlarımı ona cevirmiştim. Hızla bana döndü.

"Canımın içi," deyip yanıma geldiğinde Ömer ile konuşan adam da konuştu.

"Ben sizi yalnız bırakayım. Geçmiş olsun." Ömer ona teşekkür etti. Tekrar bana döndüğünde eğilip alnımı öptü.

"Nasıl hissediyorsun, güzelim?" Tebessüm ettim.

"İyiyim ama çok bitkinim." Gülümsedi.

"Dinleneceksin bol bol. Geçecek, meleğim. İkiniz de iyisiniz." Söylediği şey ile gözlerim doldu.

"Bebeğimiz iyi, değil mi?" Titrek çıkan sesimle birlikte elimi alıp öptü.

"Gayet iyi. Hiçbir sorun yok."

"Çok korktum," diye fısıldadım. "Onu kaybedeceğim diye aklım çıktı." Saçlarımı öpüp koluyla sardı beni.

"Şşş. Bir şey yok. Düşünme bunları. Geçti hepsi." Başımı salladığımda gözlerimi sildi.

"Peki o adama ne oldu?" diye sordum. "Neden öyle delirmiş gibiydi?"

"Son anda güvenlikler yetişmiş ve durdurmuş onu. Emniyete götürdüler tabii ki. Karısı bu hastanedeymiş ve onun için böyle davranmış." Korkuyla yüzüne baktım.

"Karısına zarar mı verdi?"

"Hayır, güzelim." Dediği şeyle rahatladım. "Karısı ile arasında sorun varmış ve kadın hamileymiş. Polisin bana anlattığı bu. Kadın boşanmak isteyince kabul etmemiş. Ne kendini düzeltmeye çalışmış ne de boşanmış. Ondan habersiz de hastaneye yatıp doğum için gün sayarken gelmiş işte psikopat." Yutkundum.