In Your Arms

Κεφάλαιο 29: Η Κοπέλα

<<...δώσε μου απλα μια δεύτερη ευκαιρία. Ένα ποτό, κάτι.>> ακούγεται από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου και για κάποιο λόγο με αυτή τη σαγηνευτική φωνή δεν μπορείς να του κρατήσεις μούτρα για πολύ.

<<Εντάξει.>> βάζω τα κλειδιά στην πόρτα και ξαφνιαζομαι με την γυναικεία φωνή που ακούω. Μπαίνω μέσα και βλέπω τον Κέβιν με την κοπέλα να κάθονται στο σαλόνι και να πίνουν καφέ.

<<Ω...εεε...δεν σε περίμενα τόσο νωρίς.>> σοβαρεύει και σηκώνεται όρθιος.

<<Ναι υπήρχε ένα θέμα με την σύνδεση και μας άφησαν νωρίτερα.>> αφήνω τα κλειδιά με το σοκ να με διατρέχει και τους πλησιάζω διστακτικά.

<<Άλλις χάρηκα! Δεν έτυχε να γνωριστούμε στο πάρτι.>> τείνει το χέρι για χειραψία με το αστραφτερό της χαμόγελο να τυφλώνει τα κουρασμένα μάτια μου.

<<Χμ ναι. Σοφία χάρηκα.>> ανταποδίδω με κάποια δυσκολία <<Εε δεν ήξερα ότι θα είχες παρέα αν θέλεις μπορώ να φύγω.>>

<<Όχι όχι μην αγχώνεσαι θα πάμε μέσα στο δωμάτιό μου.>> μου χαμογελάει και της κάνει νόημα να πάει προς το δωμάτιο.

<<Ε-οκ καλή συνέχεια.>> τους αφήνω όσο μπαίνουν μέσα και παω κι εγώ στο δικό μου δωμάτιο.

Τα προνόμια του να μένεις με την Ρενέ? Δεν είχα τέτοιες ξαφνικές/ντροπιαστικες καταστάσεις.

Δεν περίμενα πάντως μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να έχουν περάσει τόσο χρόνο μαζί.

Μισή ώρα μετά και τα δυνατά τους γέλια περνάνε μέχρι το δωμάτιό μου και μου την δίνει στα νεύρα. Το καταλάβαμε Κεβινουκο ότι περνάς καλά...δεν χρειάζεται να μας το χτυπάς κιόλας.

Βάζω τα ακουστικά, δυναμωνω τη μουσική στο φουλ και ξαπλώνω στο κρεβάτι μπας και χαλαρώσω.

<<Σοφία?>> ακούγεται αχνά βαθιά μέσα μου η φωνή του Κέβιν και δεν μπορώ να καταλάβω αν ονειρεύομαι ή αν συμβαίνει στα αλήθεια. Ανοίγω τα μάτια μου και τον βλέπω να στέκεται στην είσοδο του δωματίου μου, το οποίο έχει πέσει στο μαύρο σκοτάδι, και μου κάνει νόημα να βγάλω τα ακουστικά. <<Όλα καλά?>>

<<Ναι γιατί?>>

<<Όχι απλώς είδα σκοτάδια και είναι ακόμα εννιά...>> συνεχίζει να στέκεται στην ίδια θέση με μια αμηχανία στη στάση του. Τρίβει τα χέρια του κάτι που δεν τον εχω ξαναδεί να κάνει. <<Τέλος πάντων ήρθα να σου πω οτι η Αλλις έφυγε...>>