In Your Arms

Κεφάλαιο 33: Μετά Το Χαμό

Με το που πάτησα το πόδι μου στην οικοδομή τα δάκρυα τρέξανε σαν άγριο ποτάμι πάνω στο πρόσωπό μου. Οι λιγμοι με τα βίας κρατιούνται, ίσα ίσα μεχρι να μπουκαρω στο δωμάτιό μου, από κει και μετα χείμαρρος. Δεν ξέρω αν με πληγώνει περισσότερο το ότι με απάτησε ή το ότι όλες μου οι σχέσεις τελείωσαν έτσι...και αυτό με εκνευρίζει όσο περισσότερο το σκέφτομαι.

Ανοίγω την πόρτα και μένω με το κεφάλι σκυμμένο να μη με δει ο Κέβιν, γιατί ξέρω πόσο τον μισεί τον Γουόρεν αμα του πω και αυτό δεν θέλω να ξέρω πως θα αντιδράσει.

<<Έι μόλις έβαλα μπιγκ μπανγκ θες να->> η ευδιάθετη αλλά και χαλαρή φωνή του κόβεται κατευθείαν <<Τι έγινε?>> βλέπω τα πόδια του να κατεβαίνουν στο πάτωμα αλλά δεν μπορεί να μου βγει ούτε ίχνος φωνής αυτή τη στιγμή.

Μπαίνω βιαστικά στο δωμάτιό μου και κλείνω την πόρτα πίσω μου. Το ξέρω ότι αυτό δεν θα τον εμποδίσει από το να μπει μέσα, πρέπει να σκεφτώ πολυ καλά να βάλω κλειδαριά εξάλλου ζω με έναν άντρα. Παρατάω τα πάντα στο πάτωμα και ξαπλώνω κατευθείαν στο κρεβάτι να πνίξω το κλάμα μου με το μαξιλάρι.

<<Φοβάμαι να ακούσω τι έγινε...>> πετάγεται ξαφνικά ο Κέβιν από το πουθενά κάτι που δεν πήρα καν χαμπάρι.

<<Τι στο- με κοψοχολιασες!>> οι παλμοί της καρδιάς μου αυξάνονται απότομα από τη τρομάρα αλλά δεν θα γυρίσω καν προς το μέρος του να τον αφήσω να δει τα μαύρα στίγματα από τη μάσκαρα που θα έχω κάνει τώρα. Θα είμαι σαν τον μαύρο κυκνο αλλά σε πολύ άσχημη και τρομακτική έκδοση...

<<Συγγνώμη, δεν το θελα.>>

<<Δεν θέλω να το συζητήσω...>> τον νιωθω να με πλησιάζει, να στέκεται όρθιος δίπλα απ το κρεβάτι μου αλλά μόνο που θα γυρίσω και θα τον κοιτάξω θα πέσω σε πολύ άσχημο κλάμα και δεν θέλω να του δείξω τόσο κατάμουτρα ότι είχε και δίκιο.

<<Να ξέρεις εγώ είμαι εδώ ότι και να θες.>>

Γυρνάω τόσο ξαφνικά που ούτε καν που το σκέφτηκα καλά καλά.

<<Ουοου!>> αντιδράει μάλλον στην αποκρουστική εικόνα που βλέπει αυτή τη στιγμή, ένα κατάμαυρο πρόσωπο να τον κοιτάει με πληγωμένα μάτια...τι γλυκιά εικόνα δεν μπορώ να πω.

<<Εεε ναι δεν είναι και από τις καλύτερες εμφανίσεις μου.>> προσπαθώ να σώσω τη κατάσταση και να ελαφρυνω λίγο την σοκαρισμένη έκφραση του Κέβιν.

<<Όχι δεν το θεωρώ τοσ->>

<<Ωωω σκάσε κι έλα εδώ.>> και κάπου εδώ Θεούλη μου συγχώρεσε με...δεν ξέρω καν πως μου ήρθε.