In Your Arms

Κεφάλαιο 54: Ο Γάμος (Μέρος 1)

Σχεδόν ένα μήνα μετά

<<Αχ Ρενέ είσαι απλά πανέμορφη! Ο γάμος πάντως σου πάει γάντι δεν μπορώ να πω.>> της κλείνω το μάτι και την αγκαλιάζω τόσο σφιχτά που το ήδη στενό νυφικό δεν είναι τίποτα μπροστά σε μένα.

<<Ω ρε Σοφι. Σταμάτα να μιλάς γιατί θα αρχίσω πάλι τα κλάματα και δεν θέλω.>> 

<<Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω τι σε έπιασε και αποφάσισες να κρατήσεις την ανθοδέσμη αντί να την πετάξεις όπως κάνουν όλες οι νύφες.>> επιστρέφω στην θέση μου δίπλα στον Κέβιν και παίρνω το ποτήρι με το κρασί στο χέρι μου.

<<Γιατί Σοφακι? Είχες κάτι στο νου σου?>> απαντάει με ξεκάθαρο αυτό που θέλει να εννοησει.

Αλλά όχι, δεν το είπα για αυτό. Εξάλλου δεν έχουμε καν συζητήσει με τον Κέβιν για αυτό το κομμάτι. Ζούμε τον τελευταίο καιρό τη κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία και μου αρέσει αυτή η ανεμελιά.

<<Μη τα πετάς αυτά τα ξαφνικά Ρενέ. Προειδοποιείς τον κόσμο.>> της κάνω νόημα με τα μάτια προς τον Κέβιν λες και έσωσα την κατάσταση με αυτό που είπα <<Απλώς μια ερώτηση έκανα. Δεν είπα ότι θέλω να παντρευτώ.>> πωωω Σοφία σκάσε! Σκατα τα έκανες τώρα.

<<Ε...>> τη βλέπω να κολλάει και να δυσκολεύεται να συνεχίσει.

Στρεφω τον λαιμό μου προς τον Κέβιν και τον βλέπω και αυτόν κάπως κομπλαρισμενο. <<Πω φτάνει για μένα. Σήμερα είναι η δική σου μέρα! Κοίταξε να την χαρείς!>>

<<Ναι. Εεε πάω προς τον Ανταμ να δω τι κάνει.>> σηκώνεται εξίσου σοβαρή και φεύγει με γρήγορα βήματα από το τραπέζι μας.

Πίνω μια γουλιά από το κρασί και το αφήνω πίσω στη θέση του με την αμήχανη σιωπή να απλώνεται όλο και περισσότερο γύρω μας. Με την άκρη του ματιού μου μπορώ να καταλάβω ότι ούτε καν που με κοιτάει. Και είναι ακριβώς αυτή η στιγμή που νιώθω όλο μου το κορμί να τρέμει. Δημιουργούνται όλων των ειδών  σενάρια για το πως θα μπορούσε να εξελιχθούν τα πράγματα από εδώ και πέρα και κανένα δεν έχει καλό τέλος. Από την άλλη δεν ξέρω και τι να του πω. Δεν έχουμε αναφερθεί σε αυτό το θέμα ποτέ και με το μόνο άτομο που το έχω σχολιάσει είναι η Ρενέ, και αυτό επειδή τα γεγονότα το φέρανε έτσι.

<<Θες να πάμε στη πίστα? Έχει πολύ κέφι και δεν χορέψαμε καθόλου σήμερα.>> σπάω τη σιωπή με ένα σχόλιο που φαίνεται τόσο ξένο πάνω μου για κάποιο λόγο. Είναι σαν να προσπάθησα να ξεκινήσω το βήμα για να φιλήσω το αγόρι στο πρώτο ραντεβού.