Ανάβεις Φωτιές

Εισαγωγή

«Δεν έχω ιδέα πως να ξεκινήσω αυτή την ιστορία και, ειλικρινά, θα μπορούσα να σκαρφιστώ κάποια φαντασμαγορική, υπέρ-αναλυτική εισαγωγή που θα κεντρίσει το ενδιαφέρον, αλλά βαριέμαι. Οπότε, θα μπω κατευθείαν στο ψητό.

Σήμερα, θα μιλήσουμε για το Χάρο ( νταν, νταν, νταααν ). Όλοι σας πρέπει να τον έχετε ακουστά, σωστά; Ο τύπος είναι πρακτικά διασημότητα. Δεν είναι και Καρντάσιαν, αλλά φτιάχνουν υπερβολικά κλισέ στολές γι'αυτόν τις απόκριες.

Ξέρετε για ποιον μιλάω — μαύρο, μακρύ παλτό με κουκούλα, αιματοβαμμένο δρεπάνι και τα σχετικά. Ναι, ναι, αυτός που σκέφτεστε είναι. Ο δαίμονας του θανάτου, σκοτεινός και αθόρυβος, που καθορίζει τη μοίρα του κάθε ανθρώπου και αποφασίζει αν θα κόψει την πολύτιμη κλοστή της ζωής του, και μπλα μπλα μπλα. Όλο και κάποιο θρίλερ θα έχετε πετύχει με τη βιογραφία του, ας μη σπαταλάω το σάλιο μου.

Ο Χάρος, που λέτε, δεν είναι και τόσο τέλειος. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι αυτό το φοβερό τέρας που συμβολίζει τον κάτω κόσμο, και στο άκουσμα του ονόματός του τρέχουν πανικόβλητοι να βρουν ξύλο για να χτυπήσουν. Κάποτε, όμως, υπήρξε ένας άνθρωπος που δεν φοβήθηκε μπροστά στον ίδιο το Θάνατο.

Εξαιτίας αυτού ακριβώς του ανθρώπου, ο μεγαλοπρεπής Χάρος έκανε το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του. Της ζωής της, δηλαδή. Α, ναι, ξέχασα να αναφέρω μια μικρή λεπτομέρεια. Το πνεύμα του Χάρου, στην εικοστή τέταρτη μετενσάρκωσή του, ( ή είναι η εικοστή πέμπτη; Δεν θυμάμαι με σιγουριά πού έχουμε μείνει, είχε πολλές ζωές ο άτιμος ) βρίσκεται στο σώμα ενός θηλυκού δαίμονα. Ναι, ο Χάρος είναι γυναίκα αυτή τη φορά. Το όνομα της είναι Κλεονίκη και, σε γενικές γραμμές, κάνει καλά τη δουλειά της. Εκτός από εκείνη τη μία φορά, την οποία θα μετανιώνει για πάντα. Και, πιστέψτε με, το 'για πάντα' για τους δαίμονες σαν την Κλεονίκη, είναι πολλής, πολλής καιρός. Άπειρος, βασικά.

Όλα ξεκίνησαν μία συννεφιασμένη μέρα. Το μακρινό γκρι του ουρανού προμήνυε ότι κάτι κακό εμπρόκειτο να συμβεί. Ατελείωτη βροχή έσκιζε ασταμάτητα και βίαια τον κρύο αέρα, καθώς βροντές και άλλοι απόκοσμοι ήχοι συντάρασσαν τους αιθέρ—

Α, όχι. Περιμέντε. Έτσι ξεκινάει μία άλλη ιστορία... Βασικά, η μέρα που θέλω να περιγράψω ήταν αρκετά φυσιολογική από άποψη καιρού, τώρα που το σκέφτομαι. Ναι, ναι σωστά. Αίθριος, με ελάχιστα μποφόρ στα νοτιοανατολικά, είχαν πει στις ειδήσεις.