NAKATAYO at nakatanaw sa malayo ang binata. Mula sa kanyang opisina ay kitang kita ang tanawin at naglalakihang mga building sa metro manila. Ang iba't-ibang sasakyan ay para na lamang mga langgam sa sobrang liit nito, dahil nasa pinakamataas na building nakatirik ang kanyang malaking opisina.
Its been 6 years since the last time he talked to Nikkia. She revealed everything that he wanted to know, kung bakit nagawa ni Glaxy ang bagay na iyon. He never know what he is going to do, kundi ang makinig sa mga sinasabi ni Nikkia. He felt his mix emotions,anger,guilty,exhuasted. Gusto niyang pagalitan ang sariling kagaguhan, dahil nagpapaniwala siya sa lahat ng mga sinasabi ni Rozzan sa kanya noon. Hindi niya alam kong darating pa ba ang araw na makahingi siya ng tawad kay Glaxy.
Glaxy deserves more than anything in this world. Deserves a someone better, at hindi siya iyon. At sa isiping iyon, ay nalulungkot siya, makikita sa mga mata ng binata ang kalungkutan.
Simula mga bata pa lamang sila, ay hindi niya na ito trinato ng maganda. Lahat ng nakapaligid sa kanila ay alam ng lahat na ayaw niya sa dalaga. Ngunit nagbabago ang lahat ng tao, isa na siya doon. He still hoping that one day,She will come back and to asked her for forgiveness.
At ang isa sa pinakamalalim na dahilan, ay ang matindi niyang pagmamahal dito. Yes! Unti-unting minahal ng binata ang dalaga kahit wala na ito. Hindi niya maamin noon, ngunit habang tumatagal ay mas lalo pa itong umusbong at namalayan na lamang ni Gwins how he missing her a lot. How he always wanting her to come back to him at ipagpatuloy ang naudlot nilang pagsasama. Pinagsisihan niya kong bakit hindi niya binigyan ng pagkakataon ang dalaga noon. At kapag naiisip niya ang bagay na iyon, ay idinadaan na lamang niya ang lahat sa pag-iinom hanggang sa malasing at lamunin ng antok upang kahit papaano ay mawala sa sestima niya ang dalaga.
Isang katok ang pumukaw sa binata. "Come in.!" naglakad siya patungo sa kanyang mesa.
"Sir miss Rozzan wanted to talk to you again. " ang sekretarya niya na si lucille. Nag-alala ito,dahil alam niyang magagalit na naman ang binata sa kanya.
"Tell her,i have no appointment with her. " hindi man lang kabakasan ang binata ng pag-aalala.
Matagal ng tapos ang lahat sa kanila ni Rozzan,wala na rin siyang pakialam dito. Matagal ng naglaho ang pagmamahal niya dito na sinayang lang ng babae. At sa isiping iyon ay galit ang nararamdaman ng binata.
Hindi pa man natapos ang pag-uusap nila ng secretary ay bigla itong pumasok sa loob. "Gwins please naman, we need to talk. " agad nitong sabi na lumuluha.
Tiningnan niya ito mula ulo hanggang paa. She change a lot, from her outfit thats looks elegant and sophisticated, sexy din ang dalaga na kababaliwan ng mga kalalakihan. Maganda din ito at maputi na minsan na rin niyang napagsawaan ang katawan noon. Ngunit hindi na siya katulad ng dati,wala na siyang makapang ano pa man mula dito.
"what do you want? " sa malamig na boses.Napalunok ang dalaga sa nakitang kaseryosohan ni Gwins.
"I-i just wanted to say sorry for everything,mahal pa rin kita Gwins. " anitong napapahagulgol."Your not really tired of what you are doing Rozzan? " si Gwins, kahit umiyak pa ito ng umiyak, hindi na nito makukuha ang kanyang puso.
"More than six years, thats not enough for you to move on? " he really felt irritated."No, i never get tired of you Gwins, bumalik ka lang sa akin. I promise, gagawin ko mag lahat magiging maligaya lang ulit tayo. " natataranta na ito at lumapit pa sa binata.
But Gwins won't allowed her to get close to him. " Stay where you are right now. " anang binata,itinaas ang kamay.
"Just leave,im busy. " tinawag ang secretary sa intercom upang palabasin si Rozzan.
YOU ARE READING
Surrender To Me
General Fiction[MATURE CONTENTS -18 +] To think that fate could make us strangers Has thrown me in your arms tonight...