Surrender To Me

chapter 18

I CAN'T believe Gwins will said that to my parents, he just makes them hoping it is coming true. Alam nito na hindi ito mangyayari,at ngayon nangako na mabigyan namin ng apo ang mga ito?

I didn't say anything, but my blood runs through in my viens, dahil sa mga sinasabi nito. I need to talk to him,to confront him what is really plan for this.

Dumating sila sa mansion, masayang-masaya ang lahat ng makabalik na sila mommy at daddy."Welcome home sir Brix and ma'm Glaxy" ang nakalagay sa banner.

We are so appreciated,kahit papaano ay mahalaga din pala kami sa mga kasambahay namin. "Thank you guys." sabi ko. Humalik ako sa nanay Emy ko. 

"Nakahanda na ang pagkain sa mesa." Si nanay.

"Salamat Emy,hintayin lang muna natin ang mga magulang ni Gwins. " si mommy, nakaalalay pa rin ito kay daddy.

Pumunta kami sa sofa at umupo,wala pa rin kaming imikan ni Gwins at hindi na rin ito nagsalita pa. Nang mapansin ko na naman ang aking mga pictures ay tumayo ako at pinagkukuha ang mga ito na ikinagulat nilang tatlo.
"What are you doing Glaxy?" si mom na hindi makapaniwala.

"You don't have to display all my pictures here mom, nandito na ako." ipinapagpatuloy ko ang pagkuha sa mga pictures.

"But hija----"

"She's right Villa, let our daughter decide what's good for her." si dad na napapailing.

Wala na ring nagawa pa si mom sa sinabi ni dad, hanggang sa natapos ako.Agad akong umakyat sa aking kwarto para ilagay lahat ng mga pictures sa aking silid.
"Is this your room?" hindi ko alam, sumunod pala si Gwins sa akin. Ito yata ang unang beses nakapasok sa kwarto ko si Gwins. Inilibot nito ang paningin, at nakikita ko sa mga mga mata nito ang paghanga.

Hinarap ko siya. "Bakit mo sinabi iyon?" hindi ko na napigil ang inis ko sa kanya.

"Ano'ng sinabi ko?" kunot-noong tumitig ito sa kanya.

"Come on Gwins, huwag ka ng magmaang-maangan pa?Huwag mong paasahin ang mga magulang ko sa isang bagay na hindi mo kayang ibigay." sabi ko, pinipigilan ko ang aking sarili na huwag umiyak.

Tumitig lang si Gwins sa akin,walang salitang lumabas mula dito. Pakiramdam ko tuloy ay wala talaga siyang pakialam.

"Baka nakakalimutan mo kong ano ang sinabi mo sa akin noon, na hindi ako ang babaing pinangarap mong magiging ina ng mga anak mo." habang naiisip ko ang mga sinasabi nito noon ay nadudurog ang aking puso.Gusto nang sumambulak ang aking mga luhang pilit ko lang pinipigilan.

"Aravilla,.." para itong nabilaukan dahil hindi agad nakapagsalita.

"Alam kong palabas lang ang lahat ng ito, at dapat na natin itong tapusin." iniwan ang binatang hindi nakaimik.

Nang bubuksan ko na ang pinto ay may humawak sa aking kaliwang braso. "Nagbabago ang disisyon ng isang tao Aravilla." Si Gwins.

"Sinasabi mo bang nagbago na ang disisyon mo sa bagay na iyan? But its not enough Gwins kong ang maydala ng magiging baby mo ay ang babaing hindi mo kayang mahalin." gusto ko ng bumigay sa labis na sakit ng aking nararamdaman.

Iwinaksi ko ang sariling braso at lumabas na ng kwarto, pagkalabas ay tumulo ang aking mga luha na agad ko namang pinunasan. Ayokong makita ako ng mga magulang ko na umiiyak na naman, sobra ng nakakahiya para sa isang katulad kong hanggang ngayon ay umaasa pa rin na sana mahalin din ako.

Pagbaba ko ay dumating din ang mga magulang ni Gwins."Tita, tito! " lumapit ako sa dalawa at hinalikan.

"Oh, You never call us again tita or tito Glaxy,must be mom and dad." si Grace.