Surrender To Me

chapter 45

(GWENYTH POV)

NAGULAT din ang batang babae nang sigawan siya ng hindi kilala,dahil nabangga niya ito.

Tumakbo kasi ako sa sobrang excited na makalusob ulit sa dagat.

But to my surprised, i didn't meant to bumped into someone to made her shouted and get mad at me. I was scared knowing to see, na ang mukha nito ay nanlilisik sa sobrang galit.

Nang magtama ang aming mga mata ay mas lalo pa akong nagulat, maging ito man ay gulat na gulat din ng makilala ako. And a second thought,her face will become soft and sweet at the end.

Then i remember her,she is the woman who wanted to talk to my daddy. Ang takot ko ay napalitan ng galit at inis sa babaing kaharap, and selos na rin. Cause i don't want to share my daddy to another woman,except my mommy,no way! My brows frowned when i stared at her. "I remember you!" i said with my voice irritated.

Ramdam ko ang pagkagulat niya at ilang sandali pa ay ngumiti ito sa akin,i felt again annoying this lady.
"H--hi.....Did you?" sa matamis nitong ngiti sa akin.

As if, we are friends and closed..hello.....in your dreams!  I thought to myself. Then i closed my two arms across my heart and give her a scary looked.

"Hey! Baby.. I'm so sorrry for what happened earlier,i--i'm just had a bad mood today. And sorry for shouting at you." mahinahon nitong sabi sa akin.

Tinaasan ko pa rin ito ng kilay at inismiran. Who the hell i she to deserve my forgiveness? She's a bitchy.
"Then who are you to talk to my daddy?" tanong ko, na hindi pa rin mawala ang aking pagkainis sa babaing kaharap.

Nagulat ito ulit sa tanong ko at ngumiti na para bang masaya na sinambit ko ang daddy ko.

"He is my---"
Hindi na nito naituloy ang gusto nitong sabihin ng may sumigaw at tinawag ang pangalan ko.

Nainis ako na bigla na lang dumating si kuya Garnet,then i rolled my eyes.

Makikita kay Garnet ang pagka irita sa kanya."Why are you running huh? You don't know how crowded now? Hindi lang ikaw ang tao dito Gwenyth." galit na galit si kuya Garnet,dahil hanap ito ng hanap sa akin. May kasama din itong apat na tao sa likuran para bantayan kami.

As usual,when he gets angry to me,my response is rolling my eyes.

I let my kuya to talked and talked, until he noticed who's standing infront of us.

Napakunot din ang noo nito pagkakita kay Rozzan.
"I know you!" Muli lumabas pang lalo ang pagkakunot nito sa noo.

Lumabas ang mapanuya kong ngiti.
"Did you?" ginaya ko ang unang sinagot sa akin ng babae,sabay ismid para ipakita sa kanya that i don't like her.

Parang napahiya ang babaing kaharap sa tinuran ko,akala siguro niya hindi ko mahahalata na plastic siya sa harapan ko.

"What are you saying?" si Garnet na hindi maalis-alis ang titig sa babae.

"Oh, come on kuya, she remember us too!" na kunwari ay masaya ako na naalala namin siya.

Kuya Garnet looked at me like i was dead,then i heard  someone behind us back na may nagsalita.

"Kids,let's go! Later on,your dad and mom will come to see you." ang isa sa nagbabantay sa amin.

I was a good mood today,pero nang makaharap ko ang babaing ito ay nawalan na ako ng gana na maligo.

Hinarap ko ito at malumanay na sumagot."I won't go for swimming na po, babalik na lang po ako sa room to wait my mom and daddy." iyon ang sinabi ko, at iniwan sila para bumalik sa kwarto.