Surrender To Me

chapter 47

(Amber POV)

I am infront in the mirror to checked on my outfit. Its looks elegant with a red gown and pretty good for my curvy body.

Kita kasi ang ganda at hubog ng aking katawan, and who would have thought, that i am already a mother.  Hindi mahahalata sa porma ng aking katawan.

I am applying a little make up on my face,having a natural beauty that i wondered. Pinakatitigan ko ang aking mukha, i smiled and saying to myself. "Thank you to my parents. " napapangiti ako sa aking sarili.

But suddenly,my smiled will disappeared. Tatlong taon na ang nakalipas, ngunit ang pagkatao ko ay wala man lang nakikitang bakas kung saan ito nagmula.

Gusto kong hanapin ang mga taong naging parte ng buhay ko, ngunit papaano?  Kung ako mismo sa sarili ko ay hindi ko kilala.  At sa isiping iyon, ay gusto ko na namang umiyak,ayoko namang ilathala ang aking pagkatao sa social media at baka may tao pang samantalahin ang pagkakataon.

Agad kong inayos ang aking sarili, dahil ito ang araw na magkikita kami ni Mr Montejero. Mabilis kong kinuha ang aking hand bag at mga papeles, bago lumabas ng kwarto. Ngunit ramdam ko pa rin ang kaba na hindi yata nawala, simula no'ng sinabi ni tito Manuel na makikipag meeting ako kay Mr Montejero.

"Take care of Gareth Emilia. I have to go na. " bilin ko sa yaya ng aking anak.

"Okay po ate, ingat po kayo. "

Ang aking anak ay nakaupo sa sofa at naglalaro ng ipod, he doesn't care that i'm leaving any moment. "Baby, mom is going now!" anya ko dito.

But despite of everything. Gareth seems,he really doesn't even cared. "Okay! " ang sinagot ng aking anak,ni hindi man lang ako nilingon nito.

I heaved a sight, sometimes i asked, what's wrong with him or baka ganito din ang ugali ng ama nito.
"You can't give a hug to mommy? " anya dito.

Doon na lumingon si Gareth kasabay ang pagkunot ng noo nito. Napatawa ako sa hitsura ng aking anak na para bang tinititigan ako nito mula ulo hanggang paa. "Are you going to a party? " tanong nito sa akin na ikinanganga ko.

Umiling ako. "No, why? " sagot ko sa kanya.. I felt amused to my son dahil hindi ito bulol magsalita at age of two.

"Beautiful. " at sumimangot na para bang naiirita.

"Thank you baby,im going to miss you. " lumapit ako kay Gareth at pinupog siya ng halik.

Wala akong narinig na sagot mula dito. Tinitigan ko ito at nakikita ko sa mukha nito na hindi nito nagustuhan ang hitsura ko. "Don't you like it son? " tumayo ako sa harapan niya at pinaraanan ang aking sarili.

He nooded. "No, then someone take you away from me. " ang sinagot sa akin ni Gareth.

Natatawa ko siyang nilapitan ulit at niyakap ng mahigpit. "No one will take me away from you okay! " sabay pupog ng halik sa buong mukha nito.

Hindi pa rin nag iba ang hitsura nito, kaya naman ay nagpaalam na ako na umalis.
Sa  daan ay iniisip ko pa rin ang kahihitnan ng pagkikita namin ngayon ni Mr Montejero.
Habang papalapit ako sa hotel na kung saan ay naka set na ang lahat,ay papalakas ng palakas ang tibok ng aking puso na pinagtataka ko. O baka, dahil kailnagan kong kumbinsihin ang taong ito na mipasara ang deal.

Dumating ako sa hotel at agad akong dumiretso sa reception area. "Hi miss, good morning.  I have an appointment to Mr Montejero----" hindi ko na naituloy dahil inagaw na sa aking ng receptionist.

"Ahh.. Yeah ma'm.. " tumayo ito at iginiya siya sa VIP room.
"Here ma'm." binuksan ang pinto. " later.. Mr Montejero will join you." ngiting saad nito.