chapter 23

2.1K 37 3
                                        

I don't know what I am going to say,or how I am going to scape without he noticed it, at baka makahalata ito na may tinatago ako.

I have no strength to tell him the truth, specially when it comes to this kind of situation. And it's hard for me to keep a secret, kung alam kong may malaking papel ang taong nasa harapan ko ngayon. But I can't do it right now, at least not now, but maybe soon.
"Ahhmm,,,, Maita called me, she told me,she is here now. Kailangan ko s'yang puntahan." ako na sobrang kinakabahan.

"And who is Maita?" tanong nitong hindi kumbinsido,he has no idea why she need to leave? He felt something important that needs to know.
"Are you hiding something from me Aravilla?" biglang naitanong ni Gwins.

My heart beat so fast when I heard his questioning me. Namula ako, buti na lang at medyo madilim sa bahaging iyon, and cannot hold this anymore if he see me i am so nervous.
"What? Where did you get that idea?" mailap ang aking mga mata.
"Maita is just a friend Gwins, we will work at the same company in england." sabi ko pa sa kanya na sobra ng kinakabahan, i'm praying, he let me go now er else, i'll be broke my promises to them. And that's what i've been avoiding.

I saw him have a wrinkles in his forehead,i never convinced him base on his expressions. "Let me see her Gwins, uuwi din naman ako before twelve midnight" sabi ko pa.

"Twelve midnight? That is too late Aravilla, and do you think,i allow you to leave here and going home so late?" pagmamatigas pa rin nito.

I breathed in so deep, i'd tried to composed myself, not to yelled infront of his face.
"Okay fine! You don't want me to leave now, then leave me alone here." galit kong sabi sa kanya,napaluha ako dahil hindi ko makikita ang dalawang taong importante sa akin.

Biglang nagbago ang mukha nito, naging malambot at bumuntong-hininga pagkarinig na umiiyak ako. "Fine! " anitong naiinis na rin, napatiim bagang pa ito.
"Ihahatid kita kong saan kayo magkikita, at susunduin kita right before at twelve." ang binatang natakot bigla sa sinabi ko.

Nanlaki ang aking mga mata, hindi ko inaasahan na papayagan ako nito. "Salamat... " sa kabiglaan ay nayakap ko siya,dahil sa sobrang saya. Ang init na dala ng kanyang katawan ang dahilan kong bakit ako natauhan. "I'm sorry! " nahihiya kong sabi.

Walang sagot mula dito, hanggang sa nagpaalam kami sa aming mga magulang na aalis muna. Pagkalipas ang ilang sandali,narating namin ang pen house ni Erick.
"Why here?Is Erick Gonzales is here?" anitong bigla na namang nag iba ang timpla ng mukha.

"Nope! Magkakilala kaming tatlo, and since Maita is on vocation, dito siya dumiretso sa pen house ni Erick." saad kong hindi tumingin sa kanya.

"Masyado naman yatang na attached na sa inyo 'yang si Gonzales." halata dito ang panibugho.

"Gwins please,, i don't wanna talked about him, dahil alam kong mag aaway na naman tayo." lumingon ako dito. "I will call you later... " lalabas na sana ako ng pigilan nito.

"Give me your phone. " nagtataka ko namang binigay.

"You don't have my number, i will call you later. " bago binigay sa akin ang aking phone.
Napapailing akong lumabas ng sasakyan,ni hindi ko na siya nilingon at nagmamadali akong pumasok sa loob.

"Maita! " pagbungad ko ng pinto.

"Brice... "Agad kaming nagyakap,namis din namin ang isa't-isa.
"Come in... They're waiting for you." anitong niluwangan ang pintuan.

"I miss them so much... " wika ko pa at naglakad patungo sa sala. And there was,, my little angel are playing while watching their favorite cartoons.

When my baby girl eyes wide opened to see me.
"Mommy...... " she called me, and run towards me.

Surrender To MeWhere stories live. Discover now