Surrender To Me

chapter 26

Nagtataka ako dahil walang sumasagot, sabay taas ng tingin ko. Nakatitig si Gwins sa akin, habang nasa tainga ko ang cellphone.

"Who is that?" tiim pa rin itong tumitig sa akin, at hindi pa rin nawawala ang galit nito.

"Unrgregistered number,and nobody talked." sabay patay ng phone ko at nilampasan ko ito.

Pagpasok ng sasakyan, ay agad din naman itong pinatakbo. Hindi mapuknat ang kaba ko sa maaring mangyari,this is the time that i can tell them.

When we reach in the mansion, our twins we're too excited to meet them, their grandparents. Ang mga guard ng mansion ay nagulat din dahil may dala na kaming dalawang bata.

"Daddy, i'm scared. " biglang wika ni Gwenyth. Nakahawak ang dalawa sa kanya-kanyang kamay nito,at ako naman ay nakasunod lang sa kanila.

Kita kay Gwenyth ang takot at lungkot. Pumantay si Gwins sa mga ito."Don't be scared princess, they're be happy to see you." then he smiled.
"Daddy is here okay! I won't allow my princess to be scared." at saka ito kinarga,masyado ng binibaby ni Gwins ang anak naming babae.

"Thank you daddy,i love you!" humalik ito sa pisngi ni Gwins na lihim kong ikinatuwa.

"And i love you more! " sabay halik kay Gwenyth.

If i have a camera in my hands,to capturing those one of the most moments for father and daugther bond.

Tiningnan ko si Garnet na hindi man lang kabakasan na ito'y nagseselos, katunayan nakangiti pa itong humawak sa mga kamay ko.

But Gwins didn't want our son is going to out of place,kaya hinawakan din niya ito. "Let's go buddy!" At ngumiti.

"Okay po daddy." bago kami tuluyang pumasok.

"Manang sila mom and dad po?" tanong nito sa kasambahay na ngayon ay nakatulala sa aming apat.

Hindi agad ito nakapagsalita, sa halip ay itinuro lang ang pintuan patungong garden at hindi hinihiwalay ang titig sa amin.

Sa bungad pa lang ay nakita na nila kami, its really intense moments, when they saw us and looking our twins. Lumaki lalo ang mga mata nila ng makita ako nito at si Gwenyth ay pareho ng damit.

Nang makalapit na kami ay wala pa ring namutawing salita sa mga ito na labis kong ikinabahala.
"Guys,, meet our twins. This our eldest son, Garnet Gwins Zybrix Montejero and Gwenyth Grace Aravilla Montejero." pagmamalaking wika ni Gwins.

"And twins, this is my Mom Grace."Itinuro ito ng binata. "My dad Zymon. Daddy Brix and mommy Villa, they are a parents of your mom." pakilala nito.

Nanlalaking tumingin ang dalawa sa aming mga magulang, tumingin ito sa ama.

Halos hindi ako makatingin ng diretso sa mga matang nag uusisa sa 'kin,kaya napatungo ako at kagat ang labi.
"Is this true?" ang unang lumabas sa bibig ni mommy Grace, nagpalit-lipat ang tingin nito sa amin.

Tumango ako dito at lumabas ang aking mga luha. "I am sorry po,kung itinago ko sila sa inyo." aniya ko.

"No... I-i just want to hug them." si mommy Grace. At agad itong lumapit sa mga bata na karga pa rin ni Gwins si Gwenyth.

Hindi magkamayaw ang iyak ni mommy Grace nang mayakap na nito ang mga bata, dumulog din si dadddy Brix at daddy Zymon, pati na rin si mom Villa.
"Oh goddd... I can't believe this! " si Daddy Brix, yakap-yakap din nito si Garnet.

"This is a dream son?" si Daddy Zymon na tinanong si Gwins.

"No dad,your not! This all true." saad nito na ikinailing ni Gwins.