Surrender To Me

chapter 48

"Mr Montejero. " agad tumayo si  Zymon para makipagkamay sa bagong dating.

"Yes Mr Ignacio, nice meeting you. " shaking hand with each other. "Oh, this is my only son Gwins Zymon Montejero." ipinakilala siya dito.

"Hi sir, its my pleasure to meet you. " si Gwins.  He though, kasama nito ang anak na dalaga. Parang nadismaya si Gwins ng mga sandaling iyon.

"My pleasure is mine hijo. " ngiti nitong sabi.

Mababakas dito ang pagiging mabait at responsable.

"Ahh... Please have a sit sir. " si Gwins, iginiya niya ito katabi sa kanyang upuan.  Naroon na rin ang ibang mga stock holder ng company.

Nang may isang upuan ang bakante sa harapan niya, may hinihintay pa ba sila?

"Let's us proceed to our meeting. " si Zymon ang unang nagsalita,since,he was a chairman of the board.

Everyone agreed, then they're talking about the merging, kaya naman si Gwins ay naging kampanti na rin sa kanyang sarili. At naging focus na siya sa mga binitiwang salita ng kanyang ama.

Sa kabilang banda naman, pagpasok pa lang ni Glaxy sa loob ng building ay nagtaka na siya.  Bakit nakatingin sa kanya ang lahat ng mga tao.

She doesn't need any attention from them,but everyone was only eyes for her. She felt awkward,the reasons why she needs to find a restroom.
"Tito i can go to the restroom,mauna na po kayo. " wika niya dito.

Nakapulupot pa siya sa mga braso ng kanyang tito, kaya siguro iniisip ng mga nakakita na kabit siya nito. At sa isiping iyon, ay kinikilabutan siya.

"Okay, go on!  Don't take so long." wika nito.

Tumango siya dito at agad naghanap ng banyo, mabilis siyang naglakad. At hindi alam saan siya pupunta.  Sumakay siya ng elevator, nang marinig niya ang bulong-bulungan.

"Si ma'm Glaxy ba 'yan? She is really beautiful." anang isang babae.

"Oo nga!  Pero bakit parang hindi niya yata alam ang lugar na ito, eh pagmamay-ari naman ito ng asawa niya. " ani naman no'ng isang babae.

Nanlaki ang mata ni Amber, siya ba ang pinag uusapan ng mga ito?  Mas lalo siyang kinakabahan, kaya humarap siya sa mga ito. At para bang nakakita ng multo ang daalwa pagharap niya.
"Excuse me, may i know where is the restroom here? " tanong niya.

Nagkatinginan ang mga ito, ngunit itinuro pa rin sa kanya kung saan ang restroom. Pagkatapos magpasalamat at mabilis siyang pumasok sa loob at nagpakawala ng buntong hininga.

"What's wrong with me? Why i can feel this way?  Na parang galing na ako dito. " tanong niya sa sarili.

Nang wala namang sumagot ay naghilamos siya, gusto niyang mawala ang nasa isipan. 
Inayos ang sarili at naglagay muli ng lipstick,ilang minuto ang lumipas ay lumabas ang dalaga hindi alintana ang sakit sa ulo.  Pinilit niyang balewalain ito, total nasanay naman din siya na laging sumasakit ang kanyang ulo.

Nasa kalagitnan ng discussion ang lahat ng board members and director ng biglang bumukas ang pinto. At iniluwa doon si Amber na hawak-hawak ang sariling ulo.
"I'm sorry! I am late. " wala sa sariling sabi niya, ngunit nakatungo. Kaya hindi agad nasilayan ang kanyang mukha.

Mas lumala kasi ang sakit ng kanyang ulo, at para na itong mabibiyak. "Amber, are you okay? " mabilis ang hakbang ni Manuel upang lapitan ang dalaga at alalayan ito.

"I'm sorry tito, ang sakit kasi ng ulo ko.  I-i need to-----" hindi na natapos ang sasabihin nito ng biglang hinimatay ang dalaga.

"Amber, Amber... " nahintakutang sigaw ni Manuel.
Nagkagulo ng mga oras na iyon. Agad nilang dinaluhan ang dalaga,ang iba ay tumawag agad ng ambulance para dalhin sa hospital si Amber.