chapter 4

2.1K 32 0
                                    

"Glaxy?" my mom is in the living room, nagulat din ito dahil sa hitsura ko. I was running so fast as i can, i want to disappeared.  Pero hindi ako pinagbigyan,hanggang sa napagod ako sa kakatakbo. Maging si Nikkia ay hindi ko na pinansin. Naisip ko na lamang na umuwi, wala na rin naman akong klase. Pagpasok ko ng bahay, nakita agad ako ng mom ko.

"what happen? " she's worried,the way she looked at me.

Sino ba naman ang hindi magtataka sa hitsura ko na parang dinaanan ng bagyo ang buhok ko sa sobrang buhaghag nito.

"im okay mom." i'd tried to walk away.  But mom didn't allowed me to go.

"tell me.  Is there something happen to you? " nakalapit na rin ito sa akin.

"no. " mabilis kong sabi. I hugged her so tight, again my tears fell down. Mabilis ko itong pinunasan para hindi makita ng mommy ko.
"im okay mom,  dont worry! " i smiled,  i dont want my mom worrying about me.

"Are you crying? " she didn't listen what i said earlier. Kumunot na rin ang noo nito, then she touched my face.
"your my daughter, i know when you are sad or happy.  Now tell me!  Whats bothering you?  Bakit ka umiiyak? " she still managed her poised, napakalambing pa rin ng mommy ko. How lucky i am right?.

Tuluyan na akong humagulgol sa harapan niya. Hindi ko na kaya pang itago ang nararamdaman ko sa kanya,  gusto ko nang ilabas ang lahat ng sakit. Pakiramdam ko sasabog ito sa kaloob-looban ko.
"mommy... " napayakap ako ng mahigpit sa kanya.
"why its so unfair? " panimula ko.
"i was just loving someone, someone that didn't love me back. " umiiyak ako sa balikat ng mommy ko, siya lang kasi nakakaunawa sa nararamdaman ko.

"sshhh.... Its okay!  Its okay baby... " humahagod ang kamay niya sa likod ko.
"everythings happen for a reason." pag aalo pa nito sa akin.
"You cannot force him to love you, dahil hindi mo hawak ang puso ng isang tao. " i laid my head on her shoulder para lalo kong maramdaman ang yakap at pagmamahal ni mommy.

"I love him so much mom. " umiiyak pa rin ako, alam kong hindi maaaring mamilit.  Pero ayoko naman siyang isuko,dahil siya lang ang nag-iisang lalaking minahal ko.

Humiwalay si mommy sa akin at pinakatitigan ako,she touched on my face with a soft hands. "Alam ko. Pero hindi mo pweding pilitin ang isang tao, kong hindi ikaw ang mahal niya.  Maybe,, theres another reason that he might fall for you, ngunit hindi sa ganitong paraan anak. " at ngumiti,kasabay ang pagbuntong-hininga.
"Glaxy, hija.. Why can't you just let him alone,so that,  he never hurt you. " ang mommy niya, concern ito sa nararamdaman ng anak.  Ayaw din naman niyang hinahabol ng kanyang anak ang binatang Montejero.

"mom no, ," bigla itong tumayo, at naiinis siya sa suggestion ng ina.  "i can't let that happen.Akin lang si Gwins,hindi siya mapupunta sa  babaing iyon. " nanggagalaiti siya sa galit kapag naiisip ang karibal na si Rozzan. Hindi siya papayag na magtagumpay ang dating kaibigan na maangkin ang binata.

Agad naman niyakap siya ng kanyang ina.  "enough Glaxy, you can't do anything to destroy them. " wika pa nito.

She paused, then something through in her mind, she smiled divilish while hugging her mom. 
Pagpasok pa lamang niya sa kwarto, agad niyang kinuha ang cellphone sa handbag at tinawagan ang kaibigan. 

"hello Nikki, " hindi pa nakasagot ang kaibigan,inunahan na niya ito.

"excited? " pamimilosopo nito.

"will you listen to me first? " agad siyang nainis sa kaibigan.

"okay!  What was that? " she breathed out.

"on saturday night,its time to do our plan. And tonight just trace where is Erickson Gonzales, i want to talk to him. " she can't wait for a long time to do their plan as soon as she can.

Surrender To MeWhere stories live. Discover now