HUMARAP s'ya dito at seryosong nakatingin sa binata, hindi niya aakalain na tatanungin s'ya ng ganito ni Gwins.
Naroon 'yong pakiramdam na takot at pagkabahala, and because she had no choice instead telling him what she really felt inside. She's been waiting for so long, and maybe this is the right time, lalo na ngayon, ito ang nagtanong.
"Do you really wanted to know Gwins if i'm still inlove with you?" ibinaba ang hawak na plato sa mesa at tumayo, pumunta sa bintana at tinanaw ang malawak na kagaratan ng isla Montejero.Bago muling humarap sa binata. "Oo! Mahal, mahal pa rin kita! Mas mahal na mahal na kita ngayon, dahil ipinaramdam mo na akin ka. Ipinaramdam mo na mahalaga ako sa'yo!" bumuhos ang masaganang luha nito, dahil sa emosyon. Siya parin naman ang talo sa kanilang dalawa kung sakaling sasagutin siya nitong kahit kailan ay hindi siya matutuhang mahalin nito.
"Kaya kung maaari sana, huwag mo ng gawin sa akin ang lahat ng ito. Dahil habang tumatagal, mas lalo mo akong pinaparusahan sa nararamdaman ko sa'yo." pinunasan ang luha sa pisngi.
Walang namutawi sa binata, nakatitig lang ito sa dalaga. He felt in heaven right now when he heard from her mouth that she still love him. He thought, this is only a dream,but hell..... Its all true, hearing those words he wanted.
"Ngayong alam mo na, sana pakawalan mo na ako. Hayaan mo na ako, hangga't kaya ko pang bitiwan ka, dahil baka sa susunod....." sabay sigok na parang nabibilaukan.
"Sa susunod, ikamamatay ko na kapag tuluyan ka ng mawala sa buhay ko." hindi na napigil ni Glaxy ang humagulgol,sa bawat salitang lumabas sa kanyang bibig, ay para itong isang patalim na sumaksak sa kanyang puso, na kahit masakit na masakit ay hindi pa rin siya nito tuluyang pinatay, bagkus ay mas ipinaramdam pa nito ang hapdi at kirot na nagmula sa sugat na tinamo nito.Doon na biglang tumayo si Gwins at niyakap ang dalaga. "At bakit ko gagawin iyon? Bakit kita papakawalan kung ayaw ng puso ko na gawin ko iyon Aravilla." mahigpit ang yakap nito sa kanya.
Nahinto sa pag-iyak ang dalaga at tumingala kay Gwins. "Ano'ng sabi mo?" naguguluhan.
Isang matamis na ngiti ang kumawala sa binata,sabay ang pagbigay ng isang maalab na halik na agad din namang tinugon ni Gkaxy.
Si Glaxy ang unang humiwalay sa halikan at muling tinanong ang binata.
"Tell me! I am not dreaming?"Tumawa si Gwins ang masuyong kinurot ang pisngi ng dalaga. "Silly!" muli na naman itong binigyan ng isang mabilis na halik sa labi bago sumeryoso.
"I Love you! I know i had a lot of things that i need you to explain, pero isa lang ang alam kong dapat kong ipaalam sa'yo. Ang nararamdama ko Aravilla, mahal kita! Mahal na mahal...i don't know when its started, but i'm sure of,how much i love you. Hinintay kita ng anim na taon,at ng dumating ang araw na iyon, i'll take the opportunity to make you mine. Of course, your my wife and i just claim what is mine, i have a right for you to be mine for as long as i live in this world. Matagal na Aravilla, matagal na kitang mahal na hinding-hindi ko maamin noon dahil sa mga salitang binitiwan ko noon sa'yo." biglang nalungkot ang binata sa harapan ng dalaga."Kaya ba galit na galit ako sa'yo noon, dahil gusto ko lang ang attention mo. But damn Aravilla, everyone loves you, since when we are young, i really wanted to be friends with you,pero sa tuwing sinusubukan ko iyon, naiinis ako dahil marami pa ring umaaligid sa'yo. At nadala ko iyon hanggang sa paglaki natin, simula noon itinaboy na kita na akala ko galit lang,pero hindi pala iyon basta galit lang Aravilla, dahil ang galit na iyon ay ang nararamdaman kong pagmamahal sa'yo." mabaha nitong paliwanag.
Glaxy still speechless, she can't believe that Gwins confessing infront of her now? That he loves her too? She helds her breathed for a minute, realizing it was for real.

YOU ARE READING
Surrender To Me
Genel Kurgu[MATURE CONTENTS -18 +] To think that fate could make us strangers Has thrown me in your arms tonight...