CHAPTER 5
Nathaniel POV
"Sir...Sir.." habang busy ako sa pag che-check ng mga papel ng class c ay napalingon ako sa may pintuan na may patakbong hinihingal na papalapit saken. Agad naman nangunot yung noo ko. Muli pang kumunot yung noo ko dahil para bang may tintakasan etong isang karumal dumal na krimen. "Huk..Huk.. Sir, ano. May nag aaway po ng mga students sa cafeteria..Whoa!!" hinihingal na sabe neto habang nakatukod pa ang isang kamay sa tuhod. habang ang isa ay pinahid sa namumuong pawis sa noo. I'm sure, tinakbo lang eto. Sa Cafeteria patungo dito kung saan nandito ang opisina ko. Sa ikatlong palapag. Yes! may sarili akong opisina dito. Sa dulo ng class b. Kumbaga katabi lang eto. Dito ko lahat napag desisyonan na ilagay yung mga papel ng mga studyante para maayos ko ang mga eto nang walang sagabal.
At kahit papano ay makapag isip isip din ako nang mabuti at walang istorbo. Kaya naman nagulat ako nang pumunta etong lalakeng eto sa opisina kona walang pahintulot kahit man lang katok.Iniwas ko ang paningin kosa lalakeng eto at muling binalik ang tingin sa ginagawa ko.
"then..?" ako na busy padin sa pag che-check ng mga papel. They are all in high school not elementary. In short, they are not kids anymore. They're growing up . At alam na nila yung ginagawa nila. Hindi na sila mga bata para pagsabihan ng pagsabihan. Kumbaga, hindi na sila bata para subuan ng subuan..
"K-kase s-sir, nakaka istorbo napo kase sila. U-ultimo yung kumakain napapahinto na lamang.." nagkautal utal na paliwanag niya.. i sighed and stopped what i was doing and looked at this man.
" look, young man. i don't care. I'm busy here to checking this paper. go and tell the school faculties or even the cafeteria's keeper to stop what they are doing." sabi ko at muling binalik ang tingin sa ginagawa.
"K-kase sir. Anak po kase yun ng mayor at alam ko pong kaya niyo silang patitigilin." damn it! hindi talaga ako neto titigilan.
"why? didn't they make a way to stop them?" i said without looking at him.
"Kase po takot sila sa mayor." inosenteng sagot ng lalakeng eto.
"Eh ano naman kung matatakot sila?"
"Kase nga baka magsumbong yung anak nang mayor."
"Sino ba ang tinutukoy mo?"
"Yung anak ng mayor." Facepalm. I greeted my teeth because of my angry.. Damn.
ba't koba kinausap ang bobo nato. ?
"fuck! They are wasting my time." i murmud to myself. I stopped checking this paper. Ibinababa ko yung hawak kung ballpen. I stood up at Tinignan ko nang seryoso ang lalakeng eto. "fine." yun nalang ang sabi ko at sabay na kaming umalis.
Pagdating namin. Nakita ko ngang nagkagulo na. Hindi naman ultimong nag aaway nor nagsasabunotan talaga. Nagkasagutan lang. Tch! Mga kababaihan nga naman. Nandito ako sa may entrance. Hindi muna ako lumapit. Bagkus ay tinignan kolang sila kung anong mangyayari. Ibinulsa ko ang dalawa kung magkabilang kamay sa magkabila kung bulsa habang tinignan sila. Kunot noo naman akong tinignan ng lalakeng eto na may pagtataka sa mukha. Nagtataka siguro eto na hindi pa ako lumapit.
"S-sir.." seryoso ko siyang binalingan.
"Let's watch." sabi ko at muling itinuon ang tingin sa loob.
"Alam mobang sobrang mahal to? Ha? Etong damit nato at sandal? Hindi moto makikita sa pinas. This is all from made in new york." sigaw nung babae na may pagyayabang sa katawan.
BINABASA MO ANG
Ang masungit kung guro (On-Going) A teacher's And Student Love story
Roman pour AdolescentsGirl: walang pakealam sa paligid, tipid kung magsalita , may tatlo siyang kaibigan, grabe kung magalit. lumabas ang pagka baliw niya pag mga kaibigan na niya ang kasama, bobopols sa math Pang kpop ang outfit pag pumasok na sa classroom tinatangha...