CHAPTER 38:
Nathaniel POV
Kung hindi kolang alam na mama yun ni alvarez iisipin kung may bangang yun! Diba niya alam na naiilang ako sa pinagagawa niya tsk! Pero atleas mukang magkakasundo kami ng mama ni rhaine.Napasandal ako sa backrest ng swivel chair at saka bumuntong hininga at ipinikit ang mga mat. Ilang oras din akong nagbabad sa harap ng computer.Diko maiwasan maalala ang nangyari kagabi kay rhaine.
Fuck! Kumuyom ang kamao ko. Halos diko na makilala ang sarili ko nong pinalaunan ko ng suntok yung lalake kung hindi lang ako pinigilan ni rhaine ay baka nga hindi na yun masikatan ng araw. Sobrang takot ang nadarama ko ng makitang umiyak siya at panginginig ang katawan, parang nanumbalik yung nangyari sa kapatid ko.Buti nalang ay dumaan ako sa eskenita dahil kung hindi.
Hindi kona alam ang gagawin ko. Ayokong mawala siya."Damn!! Ano bang nangyari saken? Hindi naman ako ganito? Fuck!!" sambit ko sa sarili.Gano'n naba kalakas ng epekto yun ni alvarez at ganito nalamang naisip ko?Hinilot ko ang sintido ko.
Mashado akong binaliw ni alvarez kaya ganito nalamang ang asta ko.
Papasok na kaya yun? Sana naman pumasok na siya. Dahil kung hindi..
"Oh shit!!" mahina kung mura.
BEEP!BEEP
Message Receive
From:639952***
"We need 2 talk lucas. Pls.. I'll send you the address 2morrow.."
Nagreply ako para matigil nadin.
"For what?"
Message send
Mayamaya..
BEEP! BEEP!
Message received
From:639952***
"About us.." Natawa ako ng mapakla dahil sa reply niya. Ang lakas ng loob niyang magtxt pa saken na makipagkita. Bakit? Ano ba ang dapat namin pag usapan. Tungkol bato sa nangyari sa tatlong taon?
Dahil kung Oo. Isang yung malaking nakakatawa na nangyayari sa buhay ko kung gano'n nga ang dapat namin pag usapin.
Bukas di muna ako papasok. Siguro naman maintindihan yun ng mga estudyante ko.
Nandito ako ngayon sa condo ko. Hindi pa umuwi sa bahay dahil hindi pa kami nag uusap ni mama na tungkol padin sa pakikiusap niya saken na itigil kona ang ginagawa ko.
Dahil gabi na natulog nalang ako.Kinabukasan ay maaga akong umalis. Dumiretso ako sa sinabi ni jaime saken kung saan kami magkikita ngayon.Pagdating ko ay nakita ko siyang nakaupo paharap. Sinulyapan ko muna siya dito sa kinatatayuan ko lalo siyang gumanda, maraming nagbago sakanya. Kahit sa pananamit at buhok ay nagbago.
Pero, yung damdamin ko para sakanya ay nagbago na. Hindi na katulad nong dati.Nagdadalawang isip pa ako kung lalapitan koba o hindi pero sa kalauan ay lumapit ako. Tumayo siya at ngumite saken ng makita niya ko.
"Lucas.." hahalik sana siya ng umiwas ako kaya napapahiya siyang ngumite. "Ahh!! I..I-im sorry.. Hehe sit down.."
umupo ako kaharap siya."I'm glad na pumayag kang makipagkita saken lucas. Natutuwa talaga ako, hindi mo alam kung paano mo ako pinasaya ngayon lucas.." nanatili akong tahimik at pinabayaan lang siyang magsalita. "Lalo kang gumwapo lucas. Nong huli kitang ini---"
"Sabihin mona kung ano ang gusto mong sabihin.." madiin kung pagputol sa sasabihin niya. Nginitan niya ko.
"Mag order muna tayo..wait tatawagin ko muna ko ang waiter. Kuya!!" tawag niya sa isang waiter at agad naman etong lumapit.
"Yes maa'm ano pong order?"
"Ahh, isang american dishes at kimchi. Ikaw lucas..?" baling niya saken.
"Tubig nalang.." tipid kung sagot.
"Ha? Di pwede.. Dapat mag order kadin..Ah, alam kona. I'm sure, hindi padin nagbabago yung mga paborito mong pagka---"
BINABASA MO ANG
Ang masungit kung guro (On-Going) A teacher's And Student Love story
Novela JuvenilGirl: walang pakealam sa paligid, tipid kung magsalita , may tatlo siyang kaibigan, grabe kung magalit. lumabas ang pagka baliw niya pag mga kaibigan na niya ang kasama, bobopols sa math Pang kpop ang outfit pag pumasok na sa classroom tinatangha...