CHAPTER 32:
Jaime POV
"Kailan ka ulet magpakita sakanya?" my friend ask me while we are on a coffee shop.
Nandito kami sa coffee shop kung saan kaharap lang ng condo niya. Gusto kung makita kahit sa malayo muna, balita ko daw ay dito siya tumuloy.
I sip a little bit then i look at her."I dont' know..Maybe next week." i said. She nodded as if she get what i said.
Nong una ay nakaramdam ako ng inis dahil hindi siya sumagot sa mga reply ko.Nong kahapon pa ay dadagdagan ang inis ko kung pano niya binigay ang regalo ko para sana sakanya. Ngunit binigay niya lang do'n sa babae.Yes, i was there. Pinanuod ko siya sa loob ng kotse ko.Alam ko naman kung saan siya nakatira pero hindi pa eto ang tamang oras na magpakita sakanya.Alam kung nagbago na siya. Nagbago siya dahil saken dahil sa pagiging selfish ko.
"Then, what's happeneng?" biglang tanong ng kaibigan ko.
I raised my eyebrows. "What?" she laughed sarcastically.
"Nakita kaba niya?"
"No! Di ako nagpakita"
"Then, anong nangyari? diba You gave him a gift yesterday right? Then, what's happening? I mean, tinanggap ba niya or what?" she asked again like a 3 year old kid. Sumandal ako sa upuan, kapag inaalala ko yun kung pano niya binalewa ang regalo para sakanya ay naiinis talaga ako. Kaya hindi ko maiwasan tignan si fatima ng masama.
Natawa naman siya dahil sa paraan ng tingin ko."i guess di niya tinanggap. Ang sama kasi ng timpra ng mukha mo the way you look at me.." i just rolled my eyes secretly when she continue eating in her cake."Hindi kaya.. May girlfriend na siya, kase diba hindi niya tinaggap ang gift from you, hindi binigay ng room number ang unit niya. Then, sa text. Hindi niya sinasagot ang mga message mo sakanya."
"No..Wala siyang girlfriend.." giit kung sagot.
She shrugged her shoulder. "Malay mo meron. Hindi lang natin alam.."
"Shut up fatima. Kung meron man ay hindi ako papayag, Nagkahiwalay lang kami ng tatlong taon pero hindi ako papayag na mapupunta siya sa iba. Then, kung meron man ay sisirain ko ang buhay ng babae kapag meron talaga siyang girlfriend.. Yes, Umalis ako, pero para din naman sa'min yun." ani ko na may pahiwatig na nagbabanta ang tono.
Umiling siya. "No, hindi mo ginawa para sainyo. Ginawa mo yun para sa'yo. Dahil yun ang kagustuhan ng ina mo jaime."Natigilan ako. Hindi ko akalain na sasabihin iyon ng kaibigan ko. Iniwas ko ang tingin at napunta iyon sa labas.Ngumite ako ng mapait na makitang may mga magkasintahan na kumakain.
My dreamed is to become a famous model. Pangarap kung maging modelo when i was 15, cause my mother is a famous model in italy. Gusto kung gayahin siya. Gusto kung ako ang susunod sakanya. Then, my father is a politician kaya may pagka strikto siya.
My phone suddenly rang kaya na natauhan ako sa iniisip ko. My assistant.
"Hello?"
["Miss Jaime, where are you? You have a photoshoot today. At 9am.."] i looked at my watch and it's 8:30 am already.
"Okay, just give me a 10minutes then i'll be there.." i hang up the phone then stood up. My friend look at me with a confused look.
"Hey, aalis ka na?"
I nod "I have a photoshoot today. My assistant called me."
She just smiled. "Okay.." she said. I just raised my right hand and wave to her.Pumasok nako sa kotse at nagdrive na papunta sa studio.
BINABASA MO ANG
Ang masungit kung guro (On-Going) A teacher's And Student Love story
TienerfictieGirl: walang pakealam sa paligid, tipid kung magsalita , may tatlo siyang kaibigan, grabe kung magalit. lumabas ang pagka baliw niya pag mga kaibigan na niya ang kasama, bobopols sa math Pang kpop ang outfit pag pumasok na sa classroom tinatangha...