Bölüm -13- Vampir Avcısı

2.8K 146 8
                                    


Kimdi bu vampir? Ailemden ne istemiş olabilirdi ki? Onları öldürecek kadar... Neye kızmış olabilirdi. Durup dururken kimse kimseyi öldürmezdi öyle değil mi?

Nedeni neydi?

Kafamda bu soruları tekrarlayıp duruyordum. O adamın dediğine göre kötü bir vampirdi. Rüyama bakılırsa bunu doğrulayabilirdim. Yine de anlayamıyordum işte. Ailemi öldürecek kadar gözünü döndürebilecek ne olmuştu?

Yarın onu yeniden çağırmayı düşünüyordum. Hiçbir soruma cevap alamıyordum. Hep bir şeyler eksik kalıyordu ve bu can sıkıcıydı.

Yarın hafta sonu olduğu için bütün gün onu sorularımla boğabilirdim. Yüzümde sinsi bir gülümseme oluştu. Yarın aklımdaki bu soruların cevaplarını bulacaktım. Öyle yada böyle öğrenecektim her şeyi. Öncelikle bu vampirin kim olduğunu, ailemden ne istediğini, her şeyi.

ERTESİ SABAH

Uyandığım da saat 11:46 idi. Neyse ki fazla geç değildi. Kalktım ve banyoya doğru yürüdüm. İçeri girip rutin işlerimi hallettim. Çıktım ve yatağımı toparlayıp saçlarımı topuz yaparak aşağıya indim. Emily uyanmıştı. Ona döndüm ve yüzüme şirin gülümsememi yerleştirerek,

"Emily, bugün biraz işim var akşam geç gelebilirim, beni merak etme." dedim. Gülümseyip;

"Tamam canım fazla gecikme ama. Bende işten arkadaşlarımla olacağım zaten." dedi.

Tekrar yukarı çıkarken Emily'nin gülümsemesinin altında ki meraklı bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum. Hemen yukarı çıktım ve dolaptan üzerime siyah tişörtümü aldım. Altımaysa siyah pantolonumu aldım, üzerimi hemencecik değiştirdim. Aynanın karşısına geçip saçlarımı atkuyruğu yaptım. Son anda aklıma karışım geldi ve koşarak odama çıkıp karışımdan bir yudum aldım. İçmeyi unutup güneşte yanmak isteyebileceğim bir şey değildi. Aşağı inip Emily'e hoşça kal dedikten sonra siyah spor ayakkabılarımı giyip çıktım. Ormana doğru hızlı adımlarla yürüdüm. Vardığımda her zamanki gibi gözlerimi kapattım ve o adamı düşündüm. Gözlerimi açtığımda karşımdaydı. Hiç vakit kaybetmeden sert bir sesle konuştum.

"O vampir kimdi?!" Bana cevap vermek zorundaydı! Gözlerini devirerek;

"Yine mi bu konu? Sana kaç kez söyleyebilirim? O vampir çok tehlikeli. Eğer bu kadar kurcalarsan bu işi, seni koruyamam!" Sesi benimkinden de sert çıkmıştı. Ama umurumda değildi. Bu işin peşini bırakmayacaktım.

"Neden? Neden bu kadar tehlikeli?"

"Bilmemen gerekiyor, üzgünüm ama söyleyemem." Bir şeyler saklıyordu. Lanet olsun.

"Pekala madem o vampirin kim olduğunu söylemiyorsun, o zaman ailemden ne istediğini söyle. Onları neden öldürdü?" Ağlamak istiyordum. Odama geçip yorganın altına girerek günlerce ağlamak istiyordum. Narin bir kız değildim. Sulu göz hiç değildim. Fakat tüm bu olanlardan sonra güçlü durmak zordu.

"Ailenin ölmeleri gerekiyordu, çünkü ailenin vampirlerden haberleri vardı."

"Ne? İyi ama nasıl ailem vampirleri nereden biliyordu?" Şaşkındım. Ailem nasıl bilebiliyordu? Karşımda ki adamın söylediklerini sindirmeye çalışırken son söylediğiyle ağzım açık kalmış, kalbim olmadığı kadar hızlı atmaya başlamıştı.

"Ailen... Onlar vampir avcılarıydı."

Vampir avcılarımı? Pekala, bu iş içinden çıkılmaz bir hale dönüşüyordu.

--

Bölüm hakkında ki görüşleriniz?

Yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen. Görüş ve eleştirileriniz benim için önemli.

Bana ulaşmak isteyenler için;

İnstagram; Thmerff

Twitter; Mervebstncc

Sizi seviyorum. ♥

Liseli VampirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin