Liseli Vampir

Bölüm -22- Kayıp

JAMES

Başıma saplanan korkunç ağrı ile birlikte çığlığımı bastırmaya çalıştım. Ellerimi içgüdüsel olarak başıma götürmeye çalışmıştım fakat demir parmaklıklara zincirlenmiştim. Normal şartlarda bu zincirler beni asla tutamazdı fakat lanet cadılar yüzünden güçsüz kalıyordum. Zincirlerinse gümüş kaplı olması işimi daha da zorlaştırıyordu.

"Bizimle baş edemezsin James. Uzatma da söyle artık, cadı nerede?!" Acı yoğundu fakat yine de inatçı bir vampirdim ben. Öyle kolay kolay laf alamazdınız.

"Hadi ama Audrey, şu aptal cadınızı kaçırdığımı düşünüyor musun gerçekten?" Yalan söyleme konusunda usta olduğum tartışılamaz bir gerçekti.

"Düşünmüyorum James, eminim." Başımda ki ağrıyı azalttıkları için rahattım. Buna aldırmadan bir kahkaha patlattım.

"Beni yanlış tanımışsın hayatım, özellikle de o geceden sonra." Dudağımın kenarıyla gülümserken Audrey'in de aynı şekilde bana gülümsediğini gördüm.

"Seninle yattım diye bu, seni sonsuz bir acıya mahkûm edemeyeceğim anlamına gelmiyor." Başımı iki yanıma sallayarak gülümsedim.

"Ah hayatım..." Cümlemi tamamlayamadan hissettiğim acı çoğaldı. Bütün vücuduma yayılan bu acı kalbimi yerinden söküyor gibi hissediyordum. Kanımın boğazımdan yukarı çıktığını hissettim. Ağzımdan akan kanımla birlikte ise buna biraz daha devam ederse ölecek olduğumun farkındaydım.

"Kes. Şunu..." Konuşmakta güçlük çekiyordum. Nefes almam güçleşirken bilincimi kaybetmek üzereydim. Buna bir son vermeliydi!

"Audrey, bırak onu." Grace'nin sesiyle birlikte Audrey'in beni bırakması bir olmuştu. Öksürmeye başlamıştım. Kanımı yere tükürürken gözlerimi Grace'ye çevirdim.

"Onunla artık bir işimiz kalmadı." Bu ne demekti?

"Öylece bırakacak mıyız? Cadıyı bulamadık hala! Bu pislik herifin onu kaçırdığından eminim." Karşımda ki bu iki cadının tartışmasını dinlerken Grace'nin neyin peşinde olduğunu anlamaya çalışıyordum.

"Kardeşim, bırak." Audrey bir küfür savurarak ellerini bana doğru uzattı.

"Relinquo liberam!"* Bileklerimi saran zincirlerden kurtulmuştum. Şimdi tek bir şey daha kalmıştı. Eski gücüme kavuşmadan buradan ayrılmaya niyetim yoktu.

"Bir şeyi daha unutmadın mı, hayatım?"

"Valentia!"* Söylediği sözlerden pek bir şey anlamıyordum. Bana göre aptal birkaç sözdü işte.

"Bitti. Git şimdi." Grace'in bakışlarından benden iğrendiğini anlayabiliyordum. Açıkçası umurumda değildi. Halletmem gereken başka işler vardı.

"İyi günler bayanlar." Dudağımın kenarıyla gülümseyerek hızla koştum ve mekândan ayrıldım.

MİA

Bugün Emily dönüyordu. Açıkçası onu özlemiştim. Tek ailem oydu ve uzak kalmak istemiyordum. Sabahın erken saatleriydi ve gece boyu uyumamış olmanın verdiği can sıkkınlığıyla yatağımdan kalktım. Emily'nin gelmesine yaklaşık iki saat olduğu için ona sürpriz yapmak amaçlı kek yapmaya karar verdim. Kek yemeye bayılıyordu.

Yatağımı toplamadan aşağı indim ve mutfağa yöneldim. Evde kek yapmak için malzeme var mı kontrol etmek için dolabı açtım. Tek eksik yumurtaydı. Salona gidip montumu askılıktan aldım ve ceplerini kontrol ettikten sonra yeterince param olduğunu fark ettim. Evden anahtarı alıp çıktım. Hava her zamanki gibi yağmurluydu. Yağmuru seviyordum. Islanmak hoşuma gidiyordu. Oyalanmadan markete doğru yürümeye başladım. Yağmur şiddetini arttırırken markete varmıştım. Markete girdiğimde yumurta almak için reyona yönelirken etrafımı bir koku sardı. Bu yoğun koku karşısında benden başka bir vampirin daha burada olduğunu anladım. Etrafıma bakındım. Pek fazla kişi yoktu. Ama içlerinden biri vampirdi. Buna emindim. Kokuyu daha net algılayabilmek için müşterilerin arasında dolanmaya başladım. Bir yandan da çaktırmadan onları kokluyordum. Sonra marketin en arkasından burnumda biraz önceki kokuyu hissettim. Arkaya doğru ilerlerken koku daha da keskinleşmişti. Tamamen arkaya geldiğimde benim yaşlarımda bir kız gördüm. Koku ondan geliyordu. Demek ki o kızdı aradığım vampir. Kızın arkası bana dönük olduğu için beni görememişti. Fakat oda benim kokumu almış olacak ki bir anda bana döndü ve hızlıca yanıma geldi. Ben daha ne olduğunu anlayamadan kollarımı sırtımda birleştirip beni duvara sürükledi. Duvara yüzümü yasladığında ona bağırarak konuştum.