Eve doğru yürümeye başladım. Olanları sindirmeye çalışıyordum. Yetenek işi kafamı çok kurcalıyordu, acaba başka yeteneklerimde var mıydı? Mesela uçabilsem ne güzel olurdu. Kendime aptalca güldüm. BU sırada eve gelmiştim. Anahtarım yanımdaydı, kapıyı açtım. Teyzeme görünmek istemiyordum. Hemen odama çıkmayı planlarken teyzem geldiğimi duymuş olacak ki beni çağırdı.
"Mia, sen mi geldin?"
"Evet teyzeciğim." Mutfaktan başını eğdi ve bana baktı, yanına çağırdı. Yüzü asıktı. Yanına gittim bir çırpıda,
"Efendim." dedim. Bana baktı ve yüzünü daha da asarak; "Okuldan aradılar, derste okuldan çıkmışsın." dedi. Lanet olsun. Ne diyecektim? "E-Evet teyze, ben derste kendimi kötü hissettim ve çıktım." deyiverdim. Hasta mısın der gibi yüzüme baktı ve yanıma gelip "Sorun ne tatlım?" dedi. Ona ne diyecektim? Kana susadım ve okuldan kaçtım mı?
"Sadece son bir yıl içerisinde çok şey yaşadım ve-" Sözümü keserek beni yanağımdan öptü. "Biliyorum tatlım, üzerine fazla gittim üzgünüm." dedi ve odasına çktı. Neyse ki fazla üstelememişti.
Apar topar odama çıktım ve düşünmeye başladım. Acaba adam neden sözünü kesip hemen gitti? Üstelemek istemiyordum fakat merakta ediyordum. Bu adam oldukça garipti. Bu yaşananlar garipti. Kolay uyum sağladığımı düşünüyordum aslında fakat düşünceler olmasa daha iyi olurdu. Kafamda onlarca soru vardı. Hepside cevapsız sorular. Bunları düşünürken gözlerimi kapattım çok geçmeden uykuya daldım...
Çok karanlıktı, nerde olduğumu çözmeye çalışıyordum. Buna fırsat kalmadansa omzumda bir el hissettim. Hemen arkamı döndüm. "Anne? Baba?" evet onlardı. Annem ve babam karşımda durmuş bana bakıyorlardı. Onlarla konuşmaya çalıştım, hiç bir şey söylemiyorlardı, sadece bana bakıyorlardı, gözlerimin içine. Bana kızmış gibilerdi. Ama neden? Sonra bir anda kayboldular. Tanımadığım bir adam annem ve babamın yerini aldı. Korkmaya başlamıştım. Adamın elleri ve ağzı kandı. Bana baktı ve:
"Burayı hatırlıyor musun?" dedi. Ona anlamsızca baktım. Bir anda her yer aydınlandı, Mezarlıktaydık, annemin ve babamın mezarlarının hemen yanında duruyorduk. Gözüm hala mezarlıktayken:
"Neden buradayız?" dedim. Tekrar adama bakacaktımki annemler kaşımdaydı. Adam nereye gitmişti? Annem bana baktı ve:
"Mia, biz nasıl öldük?" dedi. Bir anda ikisinin de boğazlarında yaralar oluştu. Bir şey demeye kalmadan yere yığıldılar. Korkuyordum. Boğazıma kadar gelen çığlığımı zorlukla yuttum. Eğildim. Onlara dokunmak istedim. Özür dilemek. Neden bilmiyordum. Affedin beni diye bağırmak geliyordu içimden. Boğazlarındaki yaralara çevirdim gözlerimi. Kanımın damarlarımda donduğunu hissediyordum. Bunlar vampir ısırıklarıydı.
--
Bölüm hakkında ki görüşleriniz?
Yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen. Görüş ve eleştirileriniz benim için önemli.
Bana ulaşmak isteyenler için;
İnstagram; Thmerff
Twitter; Mervebstncc
Sizi seviyorum. ♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Liseli Vampir
WampiryAilesinin ölümünden sonra tek bir ısırıkla hayatı değişen Mia'nın bundan sonra hayatını nasıl şekillendireceğine dair hiç bir fikri yoktu. Onu bekleyen türlü zorluklar vardı önünde. O ısırık onun hayatının dönüm noktasıydı. Aynı zamanda geçmişinden...
