Sahneden çıktıktan sonra iyi değildim.
İkinci kez sahneye çıkmamı istemiştiler.
Ama kendimi iyi hiss etmediyim için kabul etmemiştim.
Bu lanet günün bir an önce bitmesini istiyordum.
Çalıştığım barın sahibi iyi olmadığımı anladı ve bana eve gitmemi söyledi.
Bende tabi ki inkar etmedim.
Eşyalarımı topladım ve montumu giyinip dışarı çıktım.
Valeye arabamı getirmesini söyledim ve beklemeye başladım.
Beklerken yanımda beliren bedene baktım.
Yine ağlayacaktım.
"Sen ne kadar anlamaz bir insan oldun ya. Sana benden uzak dur diyorum ama beni dinlemiyorsun. Yeter artık lütfen. Beni bir sal artık ya."
"Sen eskiden bu kadar agresif değildin. Ne oldu sana böyle ya?"
"İster deli olayım, ister agresif olayım. Bu seni ilgilendirmez. Düş yakamdan artık."
"Beni birazcık tanıyorsundur. Ben kolay kolay pes etmem. Hele konu sen olursan o iş daha zor. Sana kolay gelsin."
Dedi ve yanımdan uzaklaştı.
Arkasında sadece kendim duyacak bir şekilde fısıldadım.
"Piç kurusu. Göt herif."
Bu zaman arabam geldi ve bende zaman kayb etmeden arabaya bindim ve lanet olası bu yerden uzaklaştım.
Eve geldiğim gibi yine her zamanki gibi sessizliği dinledim.
Evde ne bana babalık yapacak biri ne de annelik yapacak biri vardı.
İki yıl önce ailemi trafik kazasında kayb ettim.
O günden bu yana yanlızım.
Sağ olsun babam giderken bütün servetini bana bırakıp gitmiş.
Bu yüzden bende rahat bir hayat yaşıyorum.
Aslında benim asıl mesleğim şarkıcı değil.
Asıl mesleğim doktorluk.
Yıllarca tıp fakultesinde oku sonra doktor olmak isteme.
Tabii ki birine yardım etmek onu sağlığına kavuşturmak isterim.
Doktor olarak çalışmak istememe nedenim hastanelerden nefret etmem.
Hastanelerden nefret etme nedenim orada dünyaya gelmem.
Eğer sorsalar ki bu dünyaya bir daha gelmek ister misin?
Cevabım net bir şekilde 'Hayır' olur.
Para, ev, araba ve saire.
Bunların hepsi geçersiz.
Eğer bir insanın kalbi zenginse paraya ihtiyacı olmaz.
Para mutsuzluktan başka bir şey değil.
Yani ben böyle düşünüyorum.
Bazı insanlar mutluluğu parada bulduğunu iddia ediyor.
Ama bence bu sadece bir düşünce.
Neyse konumuz bu değil.
Benim aklımda olan şey Taehyung.
Aklımda onunla ilgili bir sürü soru var.
Mesela.
Neden benden ayrıldı?
Neden şimdi geri döndü?
Neden benden vaz geçmek istemiyor?
Neden benim çalıştığım barda çalışmaya başladı?
Neden?
Neden?
Neden?
Aklımda binlerce tane Neden? Sorusu var.
Düşüne düşüne yatağıma yattım.
Biraz salya sümük ağladıktan sonra uykuya dalmıştım.
Sevgilerle AnGel.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You're My Tear || Taennie ✓
FanfictionSen Benim Göz Yaşımsın. Başlangıç: 18.11.2019 Bitiş: 24.06.2020