You're My Tear || Taennie ✓

Wait

Yine akşam vaktiydi.

Ve biz haliyle bara gelmiştik.

Sahneye çıktıktan sonra kokteyl içmek için barmen arkadaşım Chanyeolun yanına gittim.

"Chan!"

Arkası bana dönük olduğu için beni fark etmemişti ve ona bağırmamla irkilmişti.

"Hasss. Kızım sen hasta mısın? Ödüm koptu resmen."

"Sorry baby. Neyse bana her zamankinden versene."

"Peki patron."

Kokteylimi hazırladı ve bana doğru uzattı.

Sonra ise gelip yanıma oturdu.

"Teşekkür ederim."

"Rica ederim. Ne oldu yine? Bir şey düşünüyor gibisin."

"Ya iki gün sonra Taehyung'un doğum günü. Onu düşünüyordum."

"Demek eniştenin doğum günü. Ne yapmayı düşünüyorsun?"

"Güzel bir doğum günü yapmak istiyorum. Hem de burada."

"İyi fikir. Organizasyonda yardım ede bilirim."

"İşte ben bu yüzden buraya geldim ya."

"Doğru yerdesin bebeğim. Şimdi sen her şeyi bana bırak. Bende."

"Adamsın be adam. Sana bırakıyorum. Taehyung'u azdan çoktan tanırsın. Onun tarzında bir şey yaparsan çok sevinirim Chan."

"Emir edersiniz patron. İsteğiniz en yakın zamanda gerçekleşecek."

"Tamam o zaman. Birazda senden bahs edelim. Neler yapıyorsun?"

"Her zamanki rutinim."

"Kız falan bulamadın mı?"

"Dün bir kız buldum. Kız değil afet."

"Şansımı kaçırdım deme sakın bana."

"Merak etme bu sefer acayib şansım getirdi."

"Tek seferliklerden mi?"

"Bu bence baya uzayacak. Hah. İşte geliyor seninki. Ağzıma sıçacak."

"Bir bok yiyemez merak etme."

"Utanmıyor musun sevgiline öyle demeye. Duysa fena olur."

"Haklısın."

"Ee? Çocuklar. Ne kaynatıyorsunuz bakalım."

"Chanyeol dün bir afetle tanışmış da onu konuşuyorduk."

Sol tarafıma dönüp Chanyeola baktığımda orada yoktu.

Arkama döndüm ve arkama saklandığını gördüm.

Belli ki Taehyungdan korkuyordu.

"Chanyeol. Ne yapıyorsun orada? Sevgilimin arkasından çekilir misin?"

Ama çıkmamıştı.

Bu yüzden Taehyung kolumdan tuttuğu gibi beni oturduğum yerden kaldırdı.

"Chan neden saklanıyorsun?"

"Ya. Beni nerede gördüyse orada döveceyine yemin etti o gün. Bende kaçıyorum."

"Öyle mi Taehyung? Neden peki?"

"Gevezelik yapıyordu."

"Anladım. Galiba özel mesele. En iyisi ben karışmayayım."

"Yazıklar olsun senin gibi arkadaşa. Kurda kuzu emanet etmiş gibisin. Beni öldüecek bu hayvan."

"Ama Chan. Olmadı böyle. Sende düzgün konuş. Ben hall edicem. Merak etme. Hadi aşkım gidelim."

"Tamam birtanem. Ama seninle sonra hesaplaşıcam. Benimle dalga geçmek neymiş öğreneceksin."

"Aman kalsın. İstemez."

Taehyungun kolundan tuttuğum gibi oradan uzaklaştırdım.

"Eve gidelim mi? Benim çok uykum var."

"Eve mi gitmek istiyorsun? Hem de bu saatte?"

"Uykum var biraz. Uyumak istiyorum."

"Tamam. Git eşyalarını al gel gidelim. Ben de buradakilere haber veriyim. Tamam mı?"

"Tamam."

Bana özel ayrılan odama gittim ve telefonumu falan aldım.

Her şeyimi aldıktan sonra birlikte arabaya bindik ve eve gittik

Eve gider gitmez uyumak için yatağıma uzandım.

Taehyungda yanıma geldikten sonra ona sarılarak kokusunu içime çekerek uyumaya çalıştım.

"Jennie?"

Taehyungun bana seslenmesiyle gözlerimi araladım.

"Hm?"

"Biz kaç yıldır birlikteyiz?"

"8 yıl önce tanıştık. 6 yıldır sevgiliyiz aşkım."

"6 yıl oldu demek öyle mi?"

"Evet."

"Tamam. Hadi uyu. Görünüşü göre çok uykun var. Sonra konuşuruz."

"Tamam. İyi geceler aşkım."

"İyi geceler sevgilim."

Ne konuşmak istediğini azdan çoktan anlamıştım.

Bekle Taehyung.

Sürprizimi sende çok beğeneceksin.

Sevgilerle AnGel.