You're My Tear || Taennie ✓

Lie

Sabah olmuştu ama ben uyanmak istemiyordum. Çünkü şu an çok anormal bir durumun içindeydim.

Ben kızıma sarılarak uyuyordum peki ya bana kim sarılmıştı?

Arkama dönüp bakmak istiyordum. Ama bildiğim kişi olacağı için dönmek istemiyordum.

Yüzünü görecektim ve yine pes edecektim.

Yüzünü görmesem bile kokusunu 100 metre uzaktan tanıya bilirdim.

Keşke 1 yıl önce yaptığın yalnışı yapmasaydın.

Kımıldanıp onu uyandırmak istemiyordum. Bu yüzden kendisinin uyanmasını bekledim.

Keşke arkamı dönüp yüzüne baka bilseydim.

Ama yine yapamadım.

Kımıldanmaya başladığında uyuyor numarası yaptım.

Uyandığında haraket etmemek için büyük çaba sarf ediyordum.

Uyandı önce yüzümden öptü sonra yanımdan kalkıp üzerimizi örtüp yavaşça odadan çıktı.

Odadan çıkar çıkmaz gözlerimi açtım ve kokusu sinmiş yastığa sarıldım.

Daha sabahın olmasına çok vardı. Bende fırsattan yararlanarak yastığa sarılıp sinmiş kokusu ciğerlerime çekerek uyudum.

3 saat sonra.

Bu kez bebeğimin sesi sayesinde uyandım.

"Günaydın Miniğim."

Miniğimin minik ellerinden, tombul yanakların öpüp birazda gıdıkladıktan sonra üzerini giydirdim.

Kendimde üstümü değiştirdikten sonra miniği alıp aşağıya indim.

"Günaydın her kese. Yalnız bir şey diycem. At sürüsünden farkımız yok. Derdim ama hayvanlara hakaret etmek istemem."

"Çok güldüm."

"Seokjin az konuşta al çocuğu odama gidip telefonumu alıyım. Yukarıda odada kaldı."

"Ver bakalım."

Yukarı çıktım ve odama girecekken Taehyung'un odasından ses geldi.

Biriyle konuşuyor gibiydi.

İptal et dedim. Gelemem.

Sonra yine sustu.

Bir günlük dövüşü iptal et. Zaten yarın çıkıp gelicem.

Yine mi başlamıştı? Oysaki ben onu zorla bu şeyden uzaklaştırmıştım.

Ama o bunca şeyi hiçe saydı.

Hiç bir şey demedim ve odamadan telefonu alıp aşağı indim.

Kahvaltı başladığında geçen seferki gibi miniğin yanında oturdu.

Yine sesimi çıkarmadım.

Kahvaltı bittikten sonra her kes salonda oturmuştu.

"Taehyung benimle dışarı gelir misin? Konuşmam gereken bir konu var."

"Olur."

Taehyung miniği Jungkook'a verdi ve benimle bahçeye çıktı.

"Sen yine o lanet yere gitmeye başladın değil mi?"

"Hayır. Ben oraya hiç bir zaman gitmedim."

"Yalan söyleme kendi kulaklarımla duydum. Orasının iyi bir yer olmadığını ikimizde iyi biliyoruz. Uyuşturucuyu daha zorla kestin. Yine mi bağımlı olmak istiyorsun?"