အတၱမကိုဋ္

အတၱမကိုဋ္ အပိုင္း ၆

လြန္းႏွင့္ ထက္သာတို႔သည္
တေန႔ထက္ တစ္ေန႔ ပိုမိုရင္းႏွီးလာၾကသည္
ဆရာတပည့္ သံေယာဇဥ္ က႐ွိလို
သူငယ္ခ်င္းဆန္ဆန္ ရင္းႏွီးမူကလည္႐ွိလာသည္
ထက္သာသည္ သူမႀကိဳက္သည့္ ကိစၥဝိစၥ မ်ားျဖစ္လွ်င္ေတာင္မွ
လြန္းအတြက္သည္းခံေပးသကဲ့သို႔
လြန္းသည္လည္း သူ႔ထက္သာအား မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ
မရဖူးသည္ ရင္းႏွီးပြင့္လင္းမူမ်ား ပံုေအာေပးထားသည္

ထက္သာပံုမွန္အတိုင္း ဆရာ့အားႀကိဳရန္
ဆရာ့အိမ္ကို ေရာက္လာခဲ့သည္
ဆယ္တန္းျဖစ္ေနသည္မို႔ ေက်ာင္းသြား ေက်ာင္းျပန္သာ
ေတြ႔ရသည္မဟုတ္ပါလား
ဆရာေျပာျပေသာ ဇာတ္လမ္းမ်ား နားေထာင္ရသည္ကို
သေဘာက်ပါသည္
စကားနည္းေသာ္လည္း သူေမးလာပါက စိတ္႐ွည္ လက္႐ွည္႐ွင္းျပေပးတတ္သည္
ျပင္ဦးလြင္ ႏွင့္ ဒီကို တစ္လျခားတစ္ခါသာ
ေမေမလာေနေပးႏိုင္ေသာ
စားစရာအတြက္ေလ သူစိတ္မပူရ
ဟင္းခ်ည္းမ်ားေသာသူသည္ ဆရာ့ ထမင္းမ်ားကပ္စားရသည္ကို
အရသာေတြ႔ေနသည္မဟုတ္ပါလား

"ႀကီးေမ ဆရာေရာ"
သူ႔ထက္သာ လြန္းေမေမကိုေမးကာ ႀကီးေမဆီမွ ဘုရားဆြမ္းေတာ္မုန္႔ကို
ေတာင္းစားေနသည္
ဆရာ့တို႔အိမ္သည္ ဘုရားဆြမ္းေတာ္ ကပ္လွ်င္
တျခားေသာအိမ္မ်ားႏွင့္မတူ
ႀကီးေမက ဘုရားဝတ္ျပဳ ၿပီးနာရီဝက္ၾကာသည္ႏွင့္စြန္႔သည္
ဘုရားဆြမ္းေတာ္က်မ်ားကို လမ္းထဲကကေလးမ်ားအားေဝတတ္သည္
ေနာက္ပိုင္းေတာ့ဘသူ႔ထက္သာက
ကေလးမ်ားထက္ဦးေအာင္ စားတတ္သည္

"မင္းဆရာ ဟင္းခ်က္ေနတယ္သား ခဏေစာင့္ေနလိုက္"
"သားအေစာႀကီးလတာဘဲ မင္းဆရာဆူမယ္ေနာ္"
"သားစာက်က္ရင္းေစာင့္မွာပါ ႀကီးေမရဲ႕"
ဆရာ့ဘဝသည္မလြယ္လွ
တစ္မိသားစုလံုးသည္ ဝန္ထမ္းမ်ား
ဘဘႏွင့္ႀကီးေမကလည္း အသက္မ်ားက ၇၀ ဝန္းက်င္
အကို အမမ်ားကလည္း အိမ္ေထာင္နဲ႔ျဖစ္ၾကသည့္အတြက္
လွည့္မၾကည့္ႏိုင္ လူပ်ိဳးသိုးႀကီးဆရာသာ
ေစာင့္ေ႐ွာက္ေနသည္
အိမ္မူကိစၥမ်ားလည္း သူသာလုပ္သည္
ႀကီးေမက ကူသည္ကိုေတာင္မႀကိဳက္
ပင္ပန္းသည္ဟု သူ႔အားသည္းညဴျပတတ္ေပမဲ့လည္း
႐ွား႐ွားပါးပါး ပင္ပန္းသည္ကိုေတာင္
ေဖာ္မျပတတ္သူ