အတၱမကိုဋ္

အတၱမကိုဋ္ အပိုင္း ၂၅

ကေလးေတြကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမလဲဆိုတာ ဆရာျဖစ္ကတည္းတတ္လာတဲ့ပညာ
မိုးထက္ျမင့္ ဆိုးတယ္ဆိုတာ လြန္းေတာ္ဝင္အတြက္ရယ္စရာတစ္ခု
သူသည္ ဆိုးေပေတာေနေသာကေလးမဟုတ္ဘဲ
ဖခင္မ႐ွိေတာ့၍ အလိုလိုက္ေသာ မိခင္အေပၚဆိုးေပေတခ်င္ေသာအက်င့္သည္
အေပါင္းအသင္းႏွင့္ လူမူဝန္းက်င္အတြင္းကိုပါ ယူေဆာင္ထားျခင္း
ထို႔အတြက္ သူသည္ေ႐ွာက္ရမ္းေနေသာ ကေလးဆိုးသာသာ
သူ႔ကိုယ္ကို ကေလးဆိုးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ပံုျပန္သြင္းေနျခင္း
အရြဲ႕တိုက္ၿပီး လူဆိုးေလးဟု အမည္တပ္ခံထားရျခင္သာျဖစ္ေနသည္

"မင္းမေအးဘူးလား....?"
aircon ခန္းထဲတြင္ အက်ႌကြၽတ္နဲ႔ေနတယ္ဆိုတာ ၾကာရင္ေကာင္းတဲ့ကိစၥေတာ့မဟုတ္
ၾကာရင္ က်န္းမာေရးထိခိုက္ေစႏိုင္သည္ အတြက္ ေမးလိုက္ရျခင္း
"ရပါတယ္ က်ေနာ္ အေအးဒဏ္ကို ခံႏိုင္တယ္"
"ေအး..အဆင္ေျပရင္ၿပီးတာပါပဲ"
"ဆရာကေနာ္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို မမိုက္ပါဘူးဗ်ာ"
"ဘာကိုလဲ"
"အရင္ကဆရာေတြဆို က်ေနာ္ကအျမဲ ပညာျပေနက် အခုၾကေတာ့"
"သား မိုးထက္ျမင့္ မင္းကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္
ဆရာမင္းကိုမဆိုးရဘူး မမိုက္ရဘူးလို႔ မတားပါဘူး ဒါေပမဲ့ မင္းအေမမ်က္ႏွာေထာက္ေပါ့"
"က်ေနာ္ အက်ႌထဝတ္မယ္ရလား"
"ရတာေပါ့ ထဝတ္.........."

လြန္း ေျပာခ်င္းလြန္းလို႔ရယ္ေတာ့မဟုတ္
ဒီကေလးကို သည္းခံၿပီး ဆယ္တန္းေအာင္ေအာင္သာ စာျပႏိုင္ရင္
ပိုက္ဆံ႐ွိအသိုင္းအဝိုင္းထဲကမို႔ သူအတြက္ အခြင့္အလမ္းေကာင္းေတြသာျဖစ္လာႏိုင္သည္
ဒီလို ဝင္ဆံေအာင္ လုပ္ရတယ္ဆိုတာ လြယ္ကူလွသည္ေတာ့မဟုတ္
မိုးထက္ျမင့္ ဆယ္တန္းေအာင္ရင္ သူ႔အတြက္ ေ႐ွ႕စာသင္ႏွစ္ဟာ
အက်ိဳးအျမတ္ အေတာ္ေလးရမည္ျဖစ္သည့္အတြက္
အလုကတည္းက တိုက္စစ္ဆင္ရေပသည္ စကားမ်ားလည္း အာေပါက္ေအာင္ေျပာျပ
ေပးေနရသည္ အရင္ကလြန္းေတာ္ဝင္ဆိုတာ စကားသံုးခြန္းေလာက္ေျပာရသည္ကို
ပင္ပန္းသည္ဟုေတာင္မွတ္ထင္ထားသူ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း
အခုေတာ့ အခ်စ္ေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္သူေျပာင္းလဲပစ္ရေတာ့မည္
သူႀကိဳးစားရမည္ သူ႔တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝသာယာေျဖာင့္ျဖဴးေရးအတြက္သူႀကိဳးစားရမည္
စာသင္ခ်ိန္တက္ဝက္က်ိဳးၿပီမို႔ မိုးထက္ျမင့္ အားခဏေလာက္ေတာ့
အနားေပးရမည္ေပါ့.....