အတၱမကိုဋ္

အတၱမကိုဋ္ အပိုင္း ၁၇

"ဆရာ့တိုအိမ္သြားအံုးမွာလား"
"ေအးေလ အိမ္ကေနမွက်ဴ႐ွင္ထပ္သြားလိုက္မယ္ ညက်မွာလာေခၚေလ"
"ႀကီေမ ဘာခ်က္လဲမသိဘူး"
"ဘာမွခ်က္မွာမဟုတ္ဘူး မင္းေမေမက တမင္းခ်ိဳင့္ေတြမွေပးထားတာ"
"ဆိုင့္ကခ်က္တာစားေကာင္းပါတယ္ မႀကိဳက္ေတာ့မႀကိဳက္ဘူး"
"စကားမမ်ားေနနဲ႔ လမ္းၾကည့္ေမာင္း"

အိမ္ေရာက္ေတာ့ ထက္သာကေတာ့ ပံုမွန္လုပ္ေနက်အတိုင္း
မဘုရားဆီက ဟိုဟာေတာင္းစား ဒီဟာေတာင္းစားေပါ့
လြန္းကေတာ့ တာဝန္မလစ္ဟင္းေစရန္အတြက္
အိမ္သန္႔႐ွင့္႐ွင္းေရးလုပ္ေနရသည္

"ေတာ္ေတာ္ မဘုရားတို႔ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္သြားလည္မလို႔"
"မသြားပါနဲ႔ မဘုရားရယ္ မမႀကီးကအားလို႔လား"
"အားပါတယ္ ေတာ္ေတာ္ေလးရဲ႕"
"မေရာက္တာလည္းၾကာၿပီေလ ၿပီေတာ့ မဘုရားရဲ႕ ေျမးေတြကိုလည္း ေအာက္ေမ့တယ္"
"သြားခ်င္တယ္ဆို မတားေတာ့ပါဘူး"
"သားကိုထက္တို႔အိမ္မွာပဲေနလိုက္ေတာ့"
"ကိုယ္ေတာ္ဘုရား(လြန္းတို႔ေဖေဖ) နဲ႔အတူတူလား မဘုရား"
"ေအးကြယ္ စာေမးပြဲေတြၿပီးမွပဲျပန္လာေတာ့မယ္"
"အခုမွ ၁၂လပိုင္းကုန္မွာေလ"
"ဒီမွာေနလည္း အလုပ္မွမ႐ွိတာ"

ထက္သာ တစ္ေယာက္ စားလို႔ေသာက္လို႔ေကာင္းေနသည္
ႀကီးေမႏွင့္ လြန္းကေတာ့
ဘာေတြေျပာေနသည္မသိ
ဆရာေရာသူပါ က်ဴ႐ွင္ခ်ိန္က၄နာရီမွမို႔ ေက်ာင္းဆင္ခ်ိန္၃နာရီကေန ၄နာရီအထိ
တစ္နာရီေလာက္ အားေနၾကေသးသည္
တေအာင့္ေလာက္ေနေတာ့
ႀကီးေမက ေဆာင္ထုတ္ေလးႏွင့္ေခါင္းအံုးႏွစ္လံုးထုတ္လာကာသူ႔အား
"သားေရ ေရာ့ အိမ္ျပန္ရင္ဒါသယ္သြား မင္းဆရာ ေခါင္းအံုးနဲ႔ေဆာင္နဲ႔
မင္းဆရာကလူ႔ဂြစာ သူမ်ားတကာ ေခါင္းအံုးတို႔ေဆာင္တို႔နဲ႔ဆို ညညမအိပ္ေတာ့ဘူး"
ဟုတ္ေလာက္ပါသည္ ညကမအိပ္ဘဲ အျပင္ထြက္ေနတာပဲၾကည့္
"လူကလည္း ေဒါသသာႀကီးတာ တေစၧ သရဲ အရမ္းေၾကာက္တတ္တာ
ညဘက္ေတြမစနဲ႔ေနာ္ သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္လည္းေနၾက"
စိတ္ပူမေနနဲ႔ ႀကီးေမေရ ဒီထက္ပိုၿပီးသင့္ျမတ္ဖို႔ဘဲ ႐ွိေတာ့တယ္
ထက္သာ မိမိဘာသာေတြးကာ သေဘာေတြ လႊတ္က်ေနေတာ့သည္
"ဟဲ့ ဒီကေလး ဘာေတြျပံဳးေနတာလဲ ေျပာတာနားေထာင္ေနရဲ႕လား"
"နားေထာင္ေနပါတယ္ႀကီးေမရဲ႕"