အတၱမကိုဋ္

အတၱမကိုဋ္ အပိုင္း ၁၀

သူ႔ထက္သာ
ဆရာအားပံုမွန္အတိုင္း ေက်ာင္းအတူသြားရန္လာေစာင့္ေနမိသည္
ေန႔စဥ္ေနထိုင္း လုပ္ေနက်ပင္ျဖစ္ေသာ္ျငား
မေန႔က ဆရာ့အေပၚ သူျပဳမူမိသည္မ်ားကို အားနာေနမိသည္
ဆရာသည္ သူ႔၏ ေသြးသားေတာ္သူ တူတစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ
လိုက္သြားၿပီး သူ႔ေနာက္မလိုက္သည္မွာ
သာမန္အားျဖင့္ စိတ္ဆိုးဖြယ္ရာ တစ္ခုမွ်မပါေသာ္လည္း
သူစိတ္ဆိုးမိသည္
လြန္းေတာ္ဝင္ဆိုသည့္ ထိုလူသားအား အရာရာကိုသူႏွင့္အတူသာလုပ္ေစခ်င္သည္
ေက်ာင္းကိုလည္း သူႏွင္အတူသာ သြားေစခ်င္မိသည္
စကားမ်ားလည္း သူ႔ကိုသာ ေဖာင္ဖြဲ႔လို႔ရေလာက္ေအာင္ေျပာေစခ်င္သည္
ဆရာ့ထမင္းဘူးထဲမွ ထမင္းမ်ားကိုလည္း သူသာဆရာႏွင့္အတူ စားခ်င္သည္
တစ္ခါတစ္ရံ ဆရာမုန္႔ထြက္စားလွ်င္လည္း သူလိုက္ပါခ်င္မိသည္
ဆရာ ဘယ္သြားသြား ဘာလုပ္လုပ္ မိမိႏွင့္သာ ျဖစ္ေစခ်င္ေနမိသည္
သူ ဆရာ့အေပၚ မည္ကဲ့သို႔ ခင္မင္တြယ္တာမိသည္
ဆရာ့ အေပၚ သူ၏ခံစားခ်က္ အစ႐ွိသည္တို႔သည္တို႔သည္
မည္သို႔မည္ပံု႐ွိမည္ကိုေတာ့ သူခန္႔မွန္း၍မရ
သူအတပ္ေျပာႏိုင္သည္ကေတာ့
ဆရာ့ အေပၚတြင္ရစ္တြယ္ေနမိေသာ သံေယာဇဥ္ ႀကိဳးကေတာ့
သံုးလြန္းတင္ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကဲ့သို ခိုင္ခံေနၿပီဆိုတာကေတာ့
အေသအခ်ာပါပဲ

"လာႀကိဳတယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ဆိုးေျပသြားၿပီေပါ့"
သူ႔ပခံုးေပၚကို သြယ္လွ်႐ွည္လ်ားေသာ လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားႏွင့္ ပုတ္ခတ္လိုက္ကာ
ဆရာကသူ႔အားေမးလာေလသည္

"က်ေနာ္ စိတ္မဆိုးပါဘူး စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာ"
ဟုတ္တယ္ သူ႔ထက္သာဆိုတဲ့ငါက ဆရာ့ႏွင့္ သူ႔တူကို သဝန္တိုရေအာင္လည္း
ဆရာႏွင့္သူသည္ ဆရာႏွင့္တပည့္ဆိုသည့္ဆက္ဆံေရးသာ
စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဆရာ့ သူဆိုင္ကယ္ေနာက္မလိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ေလးခံရခက္သည္
မိမိသာပိုင္သည့္ အရာတစ္ခုကို လုယူသြားသကဲ့သို႔ပင္ ခံစားေနရသည္
သို႔ေသာ္ ထူးဆန္းလွသည့္ အမည္မတက္ရဲေသာ ထိုခံစားခ်က္
စိတ္မေကာင္းျဖစ္သည္ဟုသာ
ျခံဳငံုေျပာရသည့္ ခံစားမူဟုသာ ဆရာ့ထံဝန္ခံ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးမိသည္

"ကဲပါ ေက်ာင္းသြားမယ္ ထက္သာရာ စိတ္လည္းမဆိုးနဲ႔ စိတ္မေကာင္းလည္းမျဖစ္နဲ႔"
သူ႔အားခပ္ျပတ္ျပတ္စကားတစ္ခြန္းႏွင့္
သံေယာဇဥ္ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း ထပ္ၿပီး ရစ္ပတ္သြားပါလား
လြန္းေတည္ဝင္ဆိုသည့္ လူသား၏
ဘုဆပ္ဆပ္အေျပာ
မၾကည္တၾကည့္အၾကည့္
ခပ္တန္တန္းရင္ႏွီးမူ
မ်ားသည္ သူ႔အေပၚ ေႏွာင္ႀကိဳးမ်ားသဖြယ္ တစ္ေခ်ာင္းၿပီးတစ္ေခ်ာင္းထပ္ထပ္ရစ္ပတ္
ေနေလေတာ့သည္