Gümüş Serçe (+18)

B9

Yıldıza dokunmadan bölüme başlamayan lütfen. Ne kadar vote gelirse bölümler o kadar hızlı gelir. Keyifli okumalar :)

***

Şaşırmak doğal bir eylemdi.

Göktuğ'u daha yakından tanımak için Canberk'in davetini kabul etmiştim. Nasıl biri olduğunu merak ediyordum.

Ailesinin içinde de küstah mıydı? Yoksa bu Gümüş Serçe'ye karşı takındığı bir tavır mıydı? Onun hakkında varsayımlar da bulunmak istemiyordum sadece onu daha yakından tanımayı düşünüyordum.

Göktuğ Avseren...

Gümüş Serçe'ye karşı üstün olduğunu düşünüyordun değil mi? Peki şuan Gümüş Serçe ile karşı karşıya olmak nasıl bir duyguydu? Bu kadar yakınında olan bir şeyi elde edememek nasıl bir histi?

Geçtiğimiz gece sahne almamıştım. Bunun bir sebebi yoktu. Sonuçta sahneye çıkan bendim. İstersem bir ay boyunca sahne almazdım. Kimsenin bana karışma gibi bir lüksü yoktu. Aslında sahneye çıkmamamın ufak bir sebebi olabilirdi.

Göktuğ'u daha fazla hırslandırmak istemiştim. Neler yapabileceğini görmek istiyordum. Gümüş Serçe'yi gerçekten tanımak istiyor muydu? Yoksa bu onun için ufak bir heves miydi?

Elimi yavaşça çektim. Avucunun içi sıcacıktı ve elimin karıncalanmasına neden olmuştu. Göktuğ ise tuhaf bir ifade ile bana bakıyordu. Beni tanımış mıydı? Hayır, o kadar zeki olduğunu sanmıyordum.

Peki ismimi nereden öğrenmişti? Onunla Alvina kimliğim ile hiç karşılaşmamıştım. Büyük ihtimal Canberk benden bahsetmişti. Benden hoşlandığına göre bu hususta abisine danışmış olması muhtemeldi.

Ah Canberk! Benden bu kadar etkilendiğini bilmiyordum.

Canberk'in kaşları hafifçe çatılmıştı. Göktuğ ise gözlerini üzerimden alamamıştı. Artık bana bakmayı kesse iyi olurdu. Bu rahatsızlık vericiydi.

"Abi! İyi misin?"

Göktuğ bir büyüden kurtuluyor gibi başını iki yana salladı. "Üzgünüm, dalmışım."

Tuğçe gülümseyerek araya girdi. "Sanırım Alvina'dan etkilendiniz. Bu hususta sizi suçlayamam."

Tuğçe! Tehlikeli sularda yüzüyorsun. Farkına varsan iyi olur.

Göktuğ sırıttı. "Kendi yaşıtlarım ile takılmayı tercih ederim. Yanlış bir izlenime kapıldınız."

Bunu Gümüş Serçe'nin peşinden koşan biri mi söylüyordu? Ah Göktuğ! Gerçekten zavallı birisisin.

Canberk hafifçe öksürdü. Ortamdaki tuhaf havayı dağıtmak istiyordu. "Hadi artık, yemek yiyelim. Aliye Hanım servisi başlatır mısınız?"

Ayakta duran yardımcıları anlayışla başını salladı ve masanın yanına geldi. Canberk ise yanımdaki sandalyeyi çekerek oturdu. Göktuğ ise tam karşıma oturmuştu. Gözleri önündeki boş tabaktaydı. Ne düşünüyordu acaba?

Canberk'in annesi heyecanla konuştu. "Alp daha gelmedi. O gelmeden yemeğe başlayamayalım."

Göktuğ asabi bir tavırla konuştu. "Her zaman ki gibi geç kaldı. Klasik Alp."

Bu sırada salona hızlı adımlarla genç bir adam girdi. Kollarını iki yana açmış gülerek Göktuğ'a bakıyordu. "Beni bu kadar özlediğini bilmiyordum kardeşim."

Göktuğ yüzünü buruşturdu ama yüzünde yine de alaylı bir sırıtış vardı. Alp ile yakın olduğu belliydi. Alp'e bakarken gözlerinde ufak parıltılar meydana geliyordu.