Tweestrijd

07.

07.

''Doe alsof je thuis bent.'' Ze liepen de kamer in en Sira sprong op Joep zijn bed. ''Ik ga beneden even wat te eten en te drinken halen.'' Zei Joep en hij liep de kamer uit.

Sira keek de kamer rond. Joep had een grote kamer. Aan de rechterkant van de kamer stond een heel groot bureau met een computer en daarnaast stond een tv met een WII en andere spelletjes. Ook stond er op zijn bureau een fotolijstje met een foto van het gezin.

Nieuwsgierig liep Sira er naar toe en pakte het fotolijstje beet. Het was een foto samen met zijn ouders. Sira gokte dat de foto een jaar of zeven geleden genomen was. Ze bestudeerde de foto en leek erop dat Joep het daar erg naar zijn zin had.

De deur zwaaide open en Joep kwam weer naar binnen gelopen. ''Wat doe j...'' Hij griste de foto uit Sira haar handen en legde het terug op zijn bureau. ''Afblijven.'' Zei hij. ''Nou sorry hoor. Ik wou gewoon even zien wie dat waren.'' Riep Sira brutaal terug. ''Bemoei je er niet mee.'' Joep keek der boos aan en ging op zijn bed zitten. ''Ik heb hier wat zoute popcorn voor je.'' Hij gooide de zak popcorn en Sira ving die behendig.

Sira zuchtte en ging naast hem op bed zitten. ''Ik ben niet heel goed in dit soort dingen , maar uhm ja sorry.''

Joep staarde voor hem uit. ''Het geeft niks , maar het is gewoon zo vervelend dat me ouders bijna nooit thuis zijn. Ze zijn er meestal alleen om te eten en te slapen. Ze zijn vaak voor hun werk weg.'' Vertelde Joep.

''Oh ik herken het wel een beetje.'' Gaf Sira toe. ''Wat dan?'' Joep keek haar nieuwsgierig aan. ''Mijn zus voetbalt vaak in het buitenland en zie ik ook niet echt vaak.''

''Ik dacht dat je maar een zus had.'' Zei Joep. ''Komt omdat ik over de ander nooit praat.'' Mompelde Sira. ''Volgensmij hou jij sowieso niet echt van praten over je gevoelens of wel?''
''Nee , waarom zou ik?'' Joep grinnikte. ''Het hoeft ook niet. Alleen als je er zelf over begint.'' Sira knikte dankbaar naar hem.

''Zullen we een film kijken?'' Vroeg Joep. ''Geen horror.'' Waarschuwde Sira. ''Jawel , dat is leuk.'' Grijnzend zette Joep een horrorfilm aan. ''Nee Joep , gek niet doen. Geef me dat kussen.'' Begon Sira te gillen. Joep lachte. ''Kom op Sier , het valt best mee.'' Zei hij lachend. ''Nee!'' Gilde Sira.

''Kom ik bescherm je.'' Joep pakte haar beet en sloeg zijn arm om haar heen. Sira groef haar gezicht tegen Joeps trui aan. ''Ga je heel de film zo zitten?'' Vroeg hij. ''Ja duh. Ik durf daar echt niet naar te kijken.''

Joep pakte de afstandsbediening en zette de televisie uit. ''Geen zorgen ik heb het al uitgezet.'' Dankbaar glimlachte Sira naar hem.

Ze keken elkaar in de ogen aan en Joep boog zich voorover en zoende Sira. Geschrokken verstijfde Sira , maar al snel ging ze er in mee en ze voelde een bom aan vlinders in haar buik.

Tring....tring....tring....

Geschrokken lieten Joep en Sira elkaar los en snel pakte Sira haar telefoon van Joeps bureau. Op de display stond de naam Daniëlle.

''Sorry.'' Mompelde ze terwijl ze haar zus wegdrukte. ''Maakt niet uit.'' Reageerde Joep kalm. Sira keek de jongen aan. Zou deze zoen ook iets voor hem betekend hebben? Hij leek er niet veel om te geven.

Haar mobiel ging nog een keer af en boos nam Sira op zonder te kijken wie het was.

''Daniëlle van de Donk kap is met bellen. Ik wil niet met jou praten.'' Schreeuwde ze woest. Het was even stil aan de andere kant van de lijn.

''Hey eh Sira. Je spreekt met Beth. Weet je nog wie ik ben?'' Hoorde ze de stem van Beth , een teamgenoot van Daniëlle.

''Oh hoi.'' Antwoordde Sira droog.

''Daan maakt zich nogal zorgen over jou en ze zou net als je vader en moeder graag willen weten waar je bent.'' Vertelde Beth.

''Nou zeg maar tegen haar dat dat haar helemaal niks aangaat.'' Snauwde Sira. Ze keek uit haar ooghoeken naar Joep die geamuseerd mee zat te luisteren.

''Oké , ik begrijp het. Zou ik dan misschien mogen weten waar je bent? Ik beloof het niet tegen Daan en je ouders te zeggen , maar dan kan ik in ieder geval zeggen dat je veilig bent.'' Smeekte Beth.

''Ik ben bij een vriend.''

''Dankjewel honey!'' Beth zei haar gedag en hing daarna op.

''Wie was dat?'' Vroeg Joep nieuwsgierig. ''De beste vriendin van me zus. Iedereen vraagt zich af waar ik uithang.'' Mompelde ze. ''Heb je gezegd dat je bij mij bent?'' Vroeg Joep geschrokken. ''Nee tuurlijk niet gekkie. Dan sleuren ze me allemaal gelijk mee naar huis.'' Ze ging weer naast Joep zitten en uitdagend keek ze hem aan. "Wat zullen we nu gaan doen?" Vroeg Joep. ''Je weet best wat ik wil.''