11.

667 32 8
                                    

11.

De volgende morgen werd Daniëlle al vroeg wakker. Het was woensdag en ze had al vroeg voetbaltraining. 

 Daniëlle keek naast haar en zag dat Beth nog in diepe slaap was.

''Pssstt Beth wakker worden.'' Fluisterde ze.

Er kwam geen reactie.

''BETH.'' Gilde Daniëlle.

''Schreeuw niet zo.'' Slaperig draaide Beth zich om.

''Ja hoe krijg ik je anders wakker maken? We moeten maar eens uit bed.''

''Hmm ik lig nog zo lekker.'' Mompelde Beth. 

''We moeten trainen.'' Zei Daniëlle.

''Waarom altijd zo vroeg? Kan die training niet een paar uurtjes later beginnen.'' Zuchtte Beth. 

Ze sloeg de dekens van haar af en ging rechtop zitten in haar bed.

''Wat gaan we doen met Siertje? Laten we die hier?'' Beth keek Daniëlle vragend aan.

''Ja denk het wel. Die moet gewoon aan school werken.'' Opperde Daniëlle.

''Oke. We zijn toch maar een paar uurtjes weg. Die red het vast wel zonder ons.'' Knikte Beth. 

''Die ligt sowieso nu nog in der bed te slapen.'' Bedacht Daniëlle zich. 

''Denk het ook wel ja. Ik ga me maar eens omkleden.'' Beth stapte uit bed en liep naar de badkamer. 

Ook Daniëlle kleedde zich om en niet veel later stonden ze aangekleed en wel met hun trainingstassen bij de deur.

''Moet je nog een briefje schrijven?'' Stelde Beth voor. 

''Ik denk dat het daar te laat voor is.'' Daniëlle keek naar de deur en Beth volgde haar blik.

''Goedemorgen Sier.'' Begroette Daniëlle der zusje.

''Goedemorgen.'' Mompelde Sira.

''Wij gaan trainen.'' Zei Beth.

''Oh mag ik mee?'' Smekend keek ze het tweetal aan.

''Nee dat kan niet. Je moet nog ontbijten en online school volgen.'' 

Sira zuchtte. 

''Daan , wil jij me eten maken?'' 

''Wat wil je erop?'' 

''Hagelslag.'' Antwoordde ze.

''Oke heel snel dan. Daarna moeten Beth en ik echt gaan.'' '

Daniëlle liep naar de keuken terwijl Sira met een snel vaart naar boven holde. Snel trok ze haar joggingsbroek aan en een lekker zittende trui. Nadat ze dat had gedaan liep ze terug naar beneden. 

''Waarom heb je je omgekleed?'' Vroeg Beth toen Sira weer naar beneden liep.

''Het is koud hier.'' Verzon Sira snel. 

''Vind je? Ik kan de kachel wel wat warmer draaien.'' Beth liep naar de kachel en draaide hem warmer.

''Dankje Beth.'' Glimlachte ze.

''Hier je ontbijt.'' Daniëlle kwam met een boterham met hagelslag aangelopen.

''Dankjewel Daan.'' Bedankte ze haar zus.

''Alsjeblieft. Nu moeten Beth en ik echt gaan hoor , voordat we een boete krijgen.'' 

''Oke veel plezier.'' Ze gaf eerst Daan een knuffel en vervolgens Beth. 

''Doei Sier!''

 Beth en Daniëlle verlieten het huis en gelijk kwam Sira in actie. Ze holde naar de achterdeur en haalde hem van het slot. Zoals verwacht stond Daniëlle haar fiets net als gisterenavond nog in de tuin. 

Sira haar plan was perfect. Meer dan perfect zelfs. Ze ging stiekem bij de training kijken en als ze klaar waren zou ze als een speer naar dit huis fietsen. 

Ze keek nog even snel op haar mobiel of de tijden klopte en ze zocht de locatie op. Het was een klein kwartiertje fietsen. Dat moest dus wel lukken. Snel pakte ze nog een tasje en stopte daar haar boterham met hagelslag in. Ook pakte ze boven een vest en een petje die ze als vermomming kon gebruiken. Niet dat ze die nodig zou hoeven hebben. Niemand zou haar daar kennen , alleen Daan en Beth dan. En misschien dat Vivianne en Jill raar zouden opkijken. 

Sira liep naar de tuin en deed de deur achter haar op slot. Snel checkte ze nog even haar mobiel of ze nog berichtjes had binnengekregen , maar ze had niks ontvangen. Alleen van Ivonne een berichtje , maar ze besloot die voor nu te negeren. 

Sira pakte de fiets beet en liep de straat op. Ze stapte op de fiets en reed weg richting het sportcomplex van Arsenal.

TweestrijdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu