Tweestrijd

27.

27.

Langzaam opende Sira haar ogen. Waar was ze nou weer? De herinneringen van gisteren flitste door haar hoofd en toen realiseerde ze zich dat ze in een hotelkamer overnachtte. Ze keek op de klok en zag dat het al half tien was. ''Shit.'' Mompelde ze. Ze had nog een half uur en dan moest ze het hotel alweer verlaten. 

Ze stapte uit bed en ze liep naar de badkamer. Ze keek in de spiegel. Ze grinnikte. Heel haar haren zaten in de war door het slapen. Snel kleedde ze zich om , deed ze haar haren kammen en poetste ze haar tanden. Ze zou straks thuis wel douchen. 

Aangezien ze geen tas of andere kleding bij had nam ze de lift naar beneden en checkte ze uit. Ze zou Liam van de week nog wel een appje sturen om hem te bedanken. 

Sira liep het hotel uit en wandelde naar huis. Onderweg dacht ze na over wat ze ging zeggen. Moest ze zeggen dat Liam een hotelkamer voor haar had geregeld of zou ze een leugen verzinnen?

Ze twijfelde heel erg wat ze zou doen. Daniëlle zou toch wel boos zijn dus het maakte toch niet veel uit wat ze zei. 

Ze slenterde langzaam naar huis. Hoe trager ze liep , hoe later ze aankwam en dat was nou precies de bedoeling. Ze zag nu alweer voor haar hoe Beth en Daan voor haar neus stonden te mopperen waar ze was afgelopen vierentwintig uur. 

Na een half uurtje liep ze de tuin in. Ze voelde aan de deurklink van de achterdeur die open was en ze stapte het huis in. 

''Daan?''

''Beth?'' 

Sira keek de woonkamer rond , maar er was niemand te zien. ''Als jullie grappig proberen te doen. Jullie zijn echt niet grappig hoor.'' Riep ze geïrriteerd. 

Sira stampte de trap op en deed met een ruk haar kamer open. Op de grond lag een matras. Wat moest dat nou weer hier? 

Ook keek ze op de kamer van Beth en Daniëlle maar ze waren nergens te vinden. Zuchtend liep ze weer naar beneden en ze plofte neer op de bank. Misschien waren ze wel aan het trainen. Wist zij veel. Hun auto stond er ook niet dus ze waren sowieso wel ergens heen. Misschien waren ze haar wel aan het zoeken.

Ze zette de televisie aan en startte netflix op. Nu Beth en Daan er toch niet waren kon ze mooi even rustig een serie kijken. Ze zette Lacasa de papel aan. Ze ging wat onderuit gezakt zitten en keek geïnteresseerd naar de televisie.

Toen een aflevering af was gelopen kwam de auto van Beth de oprit opgereden. Sira zuchtte. Het was zover. Ze zette de televisie alvast wat harder zodat ze hun straks goed kon negeren. Sneaky keek ze uit het raampje en ze zag dat Daniëlle wat koffers uit de achterbak haalde en naast Beth stond een meisje. 

Sira fronste haar wenkbrauwen. Stond daarom dat matras naast haar bed. Als ze maar niet dachten dat dat vreemde kind naast haar ging slapen. 

De voordeur ging inmiddels open het drietal kwam met koffers naar binnengelopen. 

''Hey Sira!'' Riep Daniëlle verrast toen ze haar zusje zag. ''Hoi.'' Mompelde Sira zonder op te kijken van de televisie. ''Ben je al lang thuis? We waren Tess even ophalen van het vliegveld.'' Vertelde Daniëlle. Ze zette de koffers van Tess op de grond. 

Nu keek Sira op van de televisie en ze zag het halfzusje van Beth staan. Ze leken echt heel erg op elkaar. 

''Hoi.'' Begroette Tess haar. Sira zag aan Tess haar gezicht dat ze zenuwachtig was. ''Hoi.'' Mompelde Sira. 

''Willen jullie wat drinken?'' Vroeg Beth die doorhad dat er een ongemakkelijke stilte viel. ''Ja lekker.'' Zei Tess. ''Nee ik hoef niet.'' Antwoordde Sira. ''En jij Daan?'' 

''Doe maar koffie.'' Antwoordde Daniëlle. ''Is goed.'' Beth liep naar de keuken en Tess volgde haar. Sira en Daniëlle bleven met ze tweeën achter in de woonkamer.

''Waarom hadden jullie niet gezegd tegen mij dat Tess kwam?'' Vroeg Sira toen Beth en Tess haar niet meer konden horen. ''Dat heeft Beth vijf dagen geleden nog gezegd.'' Zei Daniëlle verbaasd. ''Ja tegen jou zeker , maar niet tegen mij hoor.'' 

''Helemaal wel , maar jij luisterde niet.'' Zei Daniëlle. ''Huh , wanneer zei ze dat dan?'' Sira keek haar verbaasd aan. ''Vijf dagen geleden toen we aan tafel zaten te eten.'' 

''Nou dat heb je dan echt gedroomd dat ik daarbij was , want ik weet er niks van af.'' Sira sloeg haar armen over elkaar.

''Doe je wel een beetje lief tegen Tess? Ze heeft een lange reis gehad en is erg moe.'' Sprak Daniëlle haar zusje toe. ''Jaja no worries. Ik kan wel lief doen hoor.'' Zuchtte Sira. ''Sira , ik meen het. Dat je tegen mij brutaal doet kan ik nog wel aan , maar je gaat aardig en normaal doen tegen Tess.'' 

''Komt goed. Maak je nou is niet zo zorgen om alles. Ik blijf komende week ver uit jullie buurt dus dan kan ik ook niet stom doen.'' Zei Sira. ''Sier.'' Waarschuwend keek Daniëlle haar aan. ''Ja wat?'' 

''Ik meen het. Je gaat je gedragen.''