Tweestrijd

18.

18.

''Sira? Sier , wakker worden.'' Slaperig opende Sira haar ogen en voor haar lag Daniëlle die haar bezorgd aankeek. ''Wat is er?'' Mompelde Sira. ''Waar was je vannacht?'' Vroeg Daniëlle. ''In bed.'' Mompelde Sira weer. ''Laat maar. We voeren dit gesprek straks wel. Ik ben allang blij dat je weer terug bent.'' Daniëlle sloeg haar armen over haar zusje heen en Sira kroop tegen haar aan. 

''Weet jij toevallig waar mijn mobiel is?'' Vroeg Daniëlle na een poosje stilte. Sira grijnsde. ''In mijn tas.'' Zei ze. ''Zie je ik wist het. Smiecht dat je bent.'' Daniëlle begon haar zusje te kietelen en lachend probeerde Sira haar weg te slaan.

"Daan stop." Gilde ze lachend. "Nee dit verdien je." Grinnikte Daniëlle.

"Wat is hier nou weer aan de ha..." De kamerdeur werd opengetrokken door Beth.

"Sira! " riep ze blij. 

Beth sprong op het bed en landde vol op Daniëlle. 

''Au.'' Gilde Daniëlle overdreven hard. ''Aansteller.'' Lachte Beth terwijl ze Sira een knuffel gaf. 

''Ik maakte me zo zorgen om je.'' Fluisterde ze in Sira haar oor. Sira zei niks en glimlachte zwakjes. Een preek zou ze vanmiddag toch nog wel krijgen. 

''Zullen we zo lekker gaan ontbijten?'' Stelde Daniëlle voor. ''Ik wil nog slapen.'' Mompelde Sira die knallende hoofdpijn had.

''Hoeveel heb je gedronken?'' Vroeg Beth. Sira werd rood en rolde haar ogen.

''Sier?'' Daniëlle der stem klonk doordringend. 

''Drie of vier biertjes.'' Zei Sira zo zacht dat het bijna niet te horen was.

''Wat?'' Riepen Daniëlle en Beth tegelijk. ''Jullie hoorde me wel.'' Zei Sira. 

''Jezus Sira. Sinds wanneer drink je eigenlijk? Heb je eigenlijk al ooit iets van bier ofzo op?'' 

''Gister voor het eerst.'' Zei Sira zachtjes. Ze staarde naar de rand van het bed. Ze durfde Daniëlle en Beth niet zo goed aan te kijken. Ze waren toch vast boos op haar.

''Ga je maar even douchen en aankleden dan spreken we straks in de woonkamer wel.'' Zuchtte Daniëlle. Sira klom het bed uit en haalde uit haar kast wat kleding en ze liep vervolgens naar de badkamer.

Sira zette de douche aan terwijl ze zich uitkleedde. Ze dacht na over hoe zware preek ze zometeen zou krijgen. Zou ze terug naar Nederland gestuurd worden? 

Sira ging onder de douche staan en meteen voelde ze de stralen op haar hoofd en haar gedachten dwaalde af. Ze dacht aan vroeger hoe ze samen met Evi en Daniëlle leuke dingen gingen doen. Of toen ze met heel het gezin naar de Efteling gingen. De tijd dat ze voetbalde in een team flitste voorbij en eventjes mistte Sira het. 

Zo stond Sira na te denken over van alles en nog wat totdat Beth na een kwartiertje op de deur klopte. 

''Sier , tijd!'' Riep ze. 

Sira zuchtte en zette de douchekraan uit. Ze pakte een handdoek en sloeg die om haar lichaam heen. De andere handdoek wikkelde ze om haar haren en ze stapte de douche uit. Op haar dooie gemak droogde ze zich af en kleedde ze zich aan. 

Toen ze haar kleding aanhad en der haren goed zaten liep ze naar beneden waar Beth en Daniëlle al klaar zaten aan de keukentafel. Ze waren druk in gesprek en stilletjes ging Sira tegenover Beth zitten. Tegenover Daan durfde ze niet. Daan zou haar eerder over de tafel sleuren dan Beth. Niet dat Daan dat zou doen , maar toch zat ze liever tegenover Beth. 

Toen ze zat schraapte Beth even haar keel. 

''Vertel ons alles.'' Zei ze. 

''Alles?'' Sira keek haar verbaasd aan. 

''Waarom was je gisteren in de club en ben je met een vreemde jongen mee naar huis gegaan?'' Vroeg Daniëlle. 

''Dat kan ik ook aan jou vragen. Wat deden jullie gisteren in de club?'' Chagrijnig keek Sira hun aan. ''We hebben het nu over jou Sira , niet over ons.'' 

''Uhm nou volgensmij was Beth gister de gene die zei dat ik altijd bij jullie terecht kon. Nou jullie waren gisteravond nou niet echt te vinden.'' Merkte Sira op.

Daniëlle die keek even naar Beth die snel wegkeek. ''Sira luister. Dat wij weg waren was dom van ons sorry. Maar je had ons ook kunnen bellen.'' 

''Je had niet eens je mobiel mee.''

''Bijdehandje. Beth had hem wel mee.'' 

''Alsof ze in de club op zou nemen.'' 

''Oke , dit gaat niet werken.'' Kwam Beth er tussen in die even geluisterd had. 

''Sira , waarom ben je met die jongen meegegaan naar huis en wie is het?'' 

''Jezus , is dit een kruisverhoor ofzo? Hij heet Liam en uhmmm ja ik ben daar blijven slapen.'' 

''Blijven slapen of hebben jullie andere dingen gedaan?'' Streng keek Daniëlle haar zusje aan. Sira werd rood en meteen wist Daniëlle hoe laat het was.

''Laat de details maar zitten die hoeven we niet te weten.'' 

''Lijkt me ook beter ja.'' Knikte Beth. 

''Maar Beth wat doen we nu?'' Daniëlle keek haar beste vriendin vragend aan. ''Sturen jullie me terug naar Nederland?'' Hoopvol keek Sira hun aan.  ''Dat is echt het laatste wat we gaan doen.'' Zei Daniëlle. ''Oh jammer.'' Sira beet op haar lip. 

''Sira , ik weet echt niet meer wat ik met je aan moet. Wat wil je? Hoe kan ik je helpen?'' 

Sira zei niks. 

''Misschien als wij gaan trainen bij Arsenal kan Sira mee en dan daar haar schoolwerk maken.'' Stelde Beth voor. ''Zou je dat misschien willen?'' Vroeg Daniëlle. Sira knikte hevig. ''Dan gaan we sowieso dat komende week is doen en morgen ga je ook mee naar onze wedstrijd.''

''Moet dat?'' Zuchtte Sira. ''Ja. Wij willen jou hier niet alleen meer thuis hebben , omdat we je niet kunnen vertrouwen.'' Zei Beth. ''Zo erg is het toch niet wat ik heb gedaan?'' Vragend keek ze de meiden aan. 

''Jawel , je bent hier nog geen week en kijk wat je allemaal hebt gedaan. Als je zo doorgaat raak je nog echt in de problemen.'' Daniëlle werd nu echt boos en dat was het teken voor Sira dat ze op moest passen. 

''Weet je Daan. Je kan echt oprotten. Ik snap niet dat al die fans van je zo tegen je opkijken. Je bent echt het slechtste voorbeeld wat er is.'' Riep Sira. 

Boos stond ze op van tafel en ze liep naar haar kamer. Expres stampte ze wat harder op de trap als normaal zodat Daan en Beth goed konden horen dat ze boos was. Ze was helemaal klaar met hun en het stomme Londen.