ကၽြန္ေတာ့ခ်စ္သူဆရာေလး(ကျွန်တော့ချစ်သူဆရာလေး)

Part-5

Zawgyi

Haoxuan ႏွင္​့ Jiyangတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​သား က​ေလးမ
​ေလးရဲ႕စကား​ေၾကာင္​့ ဘာမွျပန္​မ​ေျပာန္ိုင္​ဘဲ ​ေၾကာင္​
၍သာ ၾကည္​့​ေနၾက​ေတာ့သည္​။ Jiyangဆီမွ စိတ္​တို
​ေသာ အနံ႔မ်ားရလာ​ေသာ Haoxuanသည္​ ခ်က္​ခ်င္​း
ဘဲ က​ေလးမ​ေလးရဲ႕ ပါးစပ္​ကိုဖမ္​းပိတ္​ရင္​း
"အဟားဟား...ဟား....က​ေလး​ေလးက ဘယ္​က​ေန
စကား​ေတြ တတ္​လာလဲမသိ...ကိုကို...က​ေလးကိုခြင္​့
လႊတ္​လိုက္​ပါ​ေနာ္​...."
"သမီးက က​ေလးမဟုတ္​​ေတာ့ဘူး....၇ႏွစ္​႐ွိ​ေနၿပီး.."
"ကဲ...ဟုတ္​ပါၿပီး...လူႀကီး​ေလးရယ္​...ဒီက ကိုကိုက
​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​​ေနာ္​..​...​ေရခဲမုန္​႔​ေလးစားၿပီး ​ေမ
​ေမတို႔လာတဲ့အထိ တိတ္​တိတ္​​ေလး​ေန​ေပးပါ​ေနာ္​.."
Haoxuanသည္​ က​ေလးမ​ေလးကို ​အျပံဳးမ်ားႏွင္​့
​ေခ်ာ့သာ​ေခ်ာ့​ေနတာ စိတ္​ထဲမွာ​ေတာ့
"ဒီက​ေလး​ေတာ့ ငါထုရင္​​ေသ​ေတာ့မယ္​...ကိုကိုသာ
ငါ့ခံစားခ်က္​​ေတြ သိသြားရင္​ အနား​ေတာင္​ကပ္​ခံမွာမ
ဟုတ္​​ေတာ့ဘူး....က​ေလးမ​ေလးရဲ႕ အ​ေဖနဲ႔အ​ေမတို႔
ျမန္​ျမန္​ျပန္​လာရင္​ ​ေကာင္​းမွာဘဲ....."
စိတ္​ထဲ၌ အံႀကိတ္​ရင္​း တီးတိုး​ေရရြတ္​​ေန​ေတာ့သည္​။
မၾကာခင္​မွာဘဲ က​ေလးမ​ေလးရဲ႕မိဘ​ေတြ လက္​​ေတြ
တြဲရင္​းျပန္​​ေရာက္​လာသည္​။ အ​ေဖျဖစ္​သူက
"သမီး​ေလးကို ​ေခၚထား​ေပးလို႔​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္​
..."
"ရပါတယ္​...ခင္​​ဗ်ားတိူ႔လင္​မယားအဆင္​​ေျပသြားၿပီး
လား..."
"​ေျပသြားပါၿပီး​ဗ်ာ...လာသမီးျပန္​ရ​ေအာင္​..."
ထိုမိသားစု၃​ေယာက္​သား ထြက္​သြားၿပီး​ေနာက္​ Haoxuanသည္​ Jiyangအနားသို႔ ျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​း
ကပ္​သြားၿပီး
"အဲ...ကိုကို.....စိတ္​ဆိုး​ေနတာလား..."
"မဆိုးဘူး...​ဗိုက္​ဆာၿပီး...ထမင္​းသြားစားရ​ေအာင္​"
Jiyangရဲ႕​ေအးတိ​ေအးစက္​နဲ႔ အ​ေျပာ​ေၾကာင္​့ Haoxuanတစ္​​ေယာက္​ လန္​႔​ေနကာ
"​ေသခ်ာ​ေပါက္​စိတ္​ဆိုး​ေန​ေသးတာဘဲ...ဟူး..."
ပါးစပ္​​ဖ်ားမွ တီးတိုး​ေရရြတ္​ရင္​း Jiyangအ​ေနာက္​သို႔
အ႐ုပ္​မ်ားသယ္​ကာ လိုက္​သြား​ေတာ့သည္​။ ထမင္​းစား ရန္​ဆိုင္​ထဲသို႔​ေရာက္​​ေသာအခါ Jiyangဆီသို႔
​ေကာင္​မ​ေလး​ေတြရဲ႕အၾကည္​့မ်ား​ေရာက္​လာ​ေလ
သည္​။ အဘယ္​​ေၾကာင္​့ဆို​ေသာ္​ အ႐ုပ္​​ေတြၾကားထဲ
မွာ ထိုင္​​ေနရ​ေသာ​ေၾကာင္​့ ျဖစ္​သည္​။ Jiyangသည္​
စိတ္​​ေတြ႐ႈပ္​လာကာ ထိုမိန္​းက​ေလး​ေတြ ျပံဳးျပရင္​း
"မိန္​းက​ေလး​ေတြ အ႐ုပ္​​ေလးမ်ားလိုခ်င္​သလားလို္​့
....ကြၽန္​​ေတာ္​လက္​​ေဆာင္​​ေပးပါ့မယ္​...'
"လို...လိုခ်င္​တာ​ေပါ့႐ွင္​့..​ေက်းဇူးပါ..."
လာယူ​ေသာမိန္​းက​ေ​လးကို အ႐ုပ္​တစ္​႐ုပ္​ဆီ​ေပး​ေန
ရာ Haoxuanက မ်က္​​ေမွာင္​ၾကဳတ္​ရင္​း
"ကိုကို...ဘာလို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေပးထားတာ​ေတြကို သူ
တို႔ကို ​ေပး​ေနတာလဲ..."
"မင္​း​ေပးထားတဲ့အ႐ုပ္​​ေတြက မ်ားလြန္​းတယ္​...ငါ့
အတြက္​ အ႐ုပ္​တစ္​႐ုပ္​ဆို​ေက​်နပ္​ၿပီး...ၿပီး​ေတာ့ အ႐ုပ္​​ေတြအတြက္​လည္​း ​ေက်းဇူးပါ..."
"အဲ...ကိုကို႔ရ​ဲ့အက်င္​့​ေလး​ေတြ မ​ေပ်ာက္​​ေသးဘူးဘဲ
....အျမဲတမ္​းတစ္​ခုနဲ႔တင္​ ​ေက်နပ္​​ေနတာ..."
"​ေလာဘႀကီးတာမ​ေကာင္​းဘူး​ေလ....ဘာစားမလဲ
​ေျပာ...ဒီ​ေန႔မင္​းက အ႐ုပ္​​ေတြ​ေပးတာ​ေၾကာင္​့ ငါ
ဝယ္​​ေကြၽးမယ္​..."
"တဂယ္​ႂကီးလား..."
"မစားလည္​း​ေန..."
"ဟာ..စားမွာပါ​ဗ်....​ေနအံုး..ၾကည္​့လိုက္​အံုးမယ္​.."
Haoxuanသည္​ မီးႏူးစာရြက္​ကို​ေသခ်ာၾကည္​့​ေနၿပီး
စားပြဲထိုး​ေရာက္​လာ​ေသာအခါ
"ၾကက္​​ေတာင္​ပံအစပ္​​ေၾကာ္​....အခ်ဥ္​ဟင္​းရည္​စပ္​စပ္​​ေလး...ၿပီး​ေတာ့ ထမင္​းနဲ႔​ေပးပါ..."
"အစပ္​​ေတြစား​ေနျပန္​ၿပီးလား...မင္​းရဲ႕အစာအိမ္​က
မခံႏိုင္​ဘူးမဟုတ္​လား...ဟို...သူမွာထားတာ​ေတြကို
ႏွစ္​ပြဲဆီ​ေပးပါ...အစပ္​​ေတာ့​ေလ်ာ့​ေပး..."
Jiyangက ​ေသ​ေသခ်ာခ်ာမွာ​ေပးၿပီး စားပြဲထိုးထြက္​
သြားသည္​ႏွင္​့ Haoxuanက
"အဲ...ကိုကို မွတ္​မိ​ေန​ေသးသားဘဲ...ဂ႐ုလည္​းစိုက္​
​ေန​ေသးတယ္​..."
"​ေတာ္​စမ္​းပါ...​ေတာ္​ၾကာ မင္​းအ​ေဖသိသြားရင္​ ငါ
​ေသ​ေနအံုးမယ္​..."
"ဟဟ...ကြၽန္​​ေတာ္​မွတ္​မိ​ေသးတယ္​...ငယ္​ငယ္​က
ကြၽန္​​ေတာ္​အစပ္​​ေတြစားၿပီး ​ေဆးရံုတတ္​လိုက္​ရတာ
ကိုကိုက ကြၽန္​​ေတာ့အနားက​ေန တစ္​လွမ္​း​ေတာင္​မခြာ
ဘူး​ေလ....မွန္​မွန္​လိမ္​​ေနာ္​...ကိုကို အဲ့ကတည္​းက
ကြၽန္​​ေတာ့ကို သ​ေဘာက်​ေနတာမဟုတ္​လား..."
"​ေပါက္​ကရ​ေတြ ​ေတာ္​​ေတာ့...​ေယာက္​်ား​ေလးအ
ခ်င္​းခ်င္​းဘယ္​လို သ​ေဘာက်လို႔ရမွာလဲ..."
"ဘာလို႔မရရမွာလဲ...အခုက အဲ့တာ​ေတြမလို​ေတာ့
ဘူး​ေလ....လိုင္​း​ေပၚမွာ ႐ွာၾကည္​့ပါလား...အဲ့လို​ေတ​ြ
အမ်ားႀကီးဘဲ..."
"​ေတာ္​​ေတာ့...​ဗိုက္​ဆာ​ေနတယ္​ဆိုမွ..."
ထိုအခ်ိန္​မွာဘဲ မွာထား​ေသာ အစားအ​ေသာက္​မ်ား
​ေရာက္​လာ​ေလသည္​။ ထိုအထဲတြင္​ ဟင္​း႐ြက္​စံုအ
​ေၾကာ္​လည္​းပါလာရာ Jiyangက
"ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔အ​ေၾကာ္​စံုမမွာထားဘူးထင္​တယ္​​ေနာ္​"
"​ေအာ္​...ဒါက ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ဆိုင္​ရဲ႕ မီးႏူးအသစ္​ပါ..
စားၾကၫ္​့ၿပီး​ေတာ့ ဒီစာရြက္​​ေလးမွာ ​ေဝဖန္​ခ်က္​
​ေလး​ေရးသြား​ေပးပါ​ဗ်..."
"ဟုတ္​...သိပါၿပီး ...​ေက်းဇူးပါ..."
Jiyang တစ္​​ေယာက္​ စားပြဲထိုးနဲ႔စကား​ေျပာ​ေနတုန္​း
မွာဘဲ ဟင္​း႐ြက္​စံု​ေၾကာ္​မီာ နစ္​ဝက္​က်ိဳးသြား​ေလ
သည္​။ Haoxuanက
"ကိုကို...ဒီအ​ေၾကာ္​ကအရမ္​းစား​ေကာင္​းတယ္​...
ပံုမွန္​ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔စား​ေနၾကမဟုတ္​ဘဲ ခ႐ုဆီလည္​း
ပါတယ္​...တစ္​ခ်ိဳ႕အရြက္​​ေတြက ညႇီနံ႔ထြက္​​ေပမဲ့ ပန္​း
သီးအစိမ္​းကို လွီးထည္​့ထားတာ​ေၾကာင္​့ အနံံ့မထြက္​ဘူး...က်န္​တဲ့အရြက္​​ေတြလည္​း အ​ေတာ္​ဘဲ ကတြက္​
ကတြတ္​နဲ႔ စား​ေကာင္​းတယ္​..."
Haoxuan​ေျပာသည္​့ အတိုင္​းJiyangသည္​ သူတို႔​ေပး
ထား​ေသာ စာရြက္​​ေပၚ၌ ​ေရးခ်ထားၿပီး​​​ေတာ့သည္​။
​ေန႔လည္​စာစားၿပီး​ေနာက္​ ထြက္​လာ​ေသာ Haoxuan
ႏွင္​့ Jiyangတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​သား တစ္​လမ္​းဆီသြားရန္​
ျဖစ္​လာရာ Haoxuanက
"ကိုကို...ကိုကို႔အိမ္​လိုက္​လို႔မရဘူးလား..."
"မရဘူး...အိမ္​ကိုဘဲ ျပန္​...စာလုပ္​...ၾကားတယ္​​ေနာ္​
....​သြား​ေတာ့မယ္​..."
"ကိုကို....လြမ္​း​ေနခဲ့တာ...တစ္​ရက္​မွမလႊတ္​တမ္​း..."
Haoxuanရဲ႕​ေလးနက္​တဲ့စကား​ေတြ​ေၾကာင္​့ Jiyang
တစ္​​ေယာက္​​ေပ်ာ္​ရႊင္​​ေပမဲ့လည္​း သည္​းခံကာ
"​ေက်ာင္​းဖြင္​့မွ​ေတြ႔မယ္​..."
Poohအ႐ုပ္​​ေလးပိုက္​ရင္​း Haoxuanကို ​ေက်ာခိုင္​း
ကာ လွည္​့ထြက္​ခဲ့​ေတာ့သည္​။ Haoxuanလည္​း ​
​ေက်ာခိုင္​းထြင္​သြား​ေသာ Jiyangအားၾကည္​့​ေနရင္​း
က်န္​ရစ္​ခဲ့​သည္​။ အိမ္​ျပန္​​ေရာက္​​လာ​ေသာ Haoxuan
အား အ​ေဖျဖစ္​သူက စာၾကည္​့ခန္​းထဲမွ ထြက္​လာၿပီး
"အထဲဝင္​ခဲ့အံုး...​ေျပာစရာ႐ွိတယ္​..."
အထဲ​ေရာက္​​ေသာအခါ စားပြဲ​ေပၚသို႔ ဓာတ္​ပံုတစ္​ထပ္​
ပစ္​ခ်​ေပးလိုက္​သည္​။ ထိုဓာတ္​ပံုမ်ားမွာ ဒီ​ေန႔​ေန႔လည္​
က Jiyangနဲ႔ႏွစ္​​ေယာက္​သား ကစားကြင္​းသြားခဲ့သည္​့
ပံုမ်ားျဖစ္​သည္​။ Haoxuanက
"ကြၽန္​​ေတာ့ကို ​ေနာက္​​ေယာင္​ခံလိုက္​​ေနတာလား..."
"Jiyangက ႀကီးလာ​ေတာ့အ​ေတာ္​​ေခ်ာလာ​တာဘဲ..
ဘယ္​လို​ေျပာရမလဲ မိန္​းမ​ေခ်ာ​ေခ်ာတာ​ေပါ့​ေနာ္​..."
"အ​ေဖ သူ႔ကိုဘာလုပ္​အံုးမွာလဲ..."
"စိတ္​​ေအး​ေအးထားစမ္​းပါ...အ​ေဖသူ႔ကိုဘာမွမလုပ္​
ပါဘူး...ကိစၥတစ္​ခုကို လက္​ခံ​ေပးရင္​​ေပါ့..."
"ဘာကိစၥလဲ...
"သားရဲ႕ ၁၈ႏွစ္​ျပည္​့​ေမြး​ေန႔ကို အႀကီးအက်ယ္​လုပ္​ဖို႔
စီစဥ္​ထားတယ္​...အဲ့ပြဲကို စီးပြား​ေရးပညာ႐ွင္​​ေတြ ​
​ေတာ္​​ေတာ္​မ်ားမ်ားတတ္​​ေကာက္​လိမ္​့မယ္​...ၿပီး​ေတာ့
သူတို႔ရဲ႕သားသမီး​ေတြလည္​း ပါလာလိမ္​့မယ္​...အဲ့မွာ
အ​ေဖနဲ႔ပူ​ေပါင္​းလုပ္​​ေဆာင္​ဖို႔ Gလုပ္​ငန္​းစုက သမီးနဲ႔
မင္​းကို မိတ္​ဆက္​​ေပးမယ္​..."
"​ကြၽန္​​ေတာ့ရဲ႕​ေမြး​ေန႔ပြဲကို အသံုးခ်ၿပီး စီးပြ​ား​ေရး
လုပ္​ငန္​းသမား​ေတြကို ဖိတ္​တယ္​လား..."
"အဲ့လိုမဟုတ္​ပါဘူး...Gလုပ္​ငန္​းစုု သားကိုသ​ေဘာ
က်​ေနတာၾကာပါၿပီး...မၾကာခင္​သားတို႔ကို​ ​ေစ့စပ္​​ေပး
​ေတာ့မွာ..."
"အ​ေဖ...ကြၽန္​​ေတာ္​က အခုမွ ၁၈ျပည္​့မွာ...​ေစ့စပ္​ပြဲ
တဲ့လား...ကြၽန္​​ေတာ္​ အသက္​၂၀မျပည္​့ခသ္​အထိ ​ေစ့
စပ္​ပြဲကို လက္​မခံႏိုင္​ဘူး..."
"မင္​း..."
"ကိုကိုနဲ႔ ၿခိမ္​း​ေျခာက္​အံုးမလို႔လား...သူမနဲ႔​​ေတာ့​ေတြ႔
​ေပးႏိုင္​တယ္​..ဒါမ​ဲ့ ​ေစ့စပ္​မဲ့အ​ေၾကာင္​း​ေတြ လံုးဝမ​
​ေျပာပါနဲ႔...ကြၽန္​​ေတာ္​ စာသြားလုပ္​​ေတာ့မယ္​..."
Haoxuanသည္​ အခန္​းထဲ​ေရာက္​သည္​ႏ​ွင္​့ ကုတင္​​ေပၚ
သို႔ အိပ္​ခ်ရင္​း
"ဟူး...ဒီ​ေန႔တစ္​​ေန႔လံုးရဲ႕အ​​ေပ်ာ္​​ေတြ ဘယ္​​ေရာက္​
ကုန္​လဲမသိ....ကိုကို႔ကိုလြမ္​းလိုက္​တာ..."
Haoxuanသည္​ Jiyang ဆီဖုန္​းဆက္​ရန္​ ဖုန္​းထုတ္​
ရင္​း Wallpaperကို ​ေသခ်ာၾကည္​့​ေနသည္​။ Wallpaper တင္​ထား​ေသာ အပ​ံုမွာ Jiyangစာသင္​
​ေနစဥ္​ ခိုး႐ိုက္​ထား​ေသာပံုျဖစ္​သည္​။ ထိုပံုကိုၾကည္​့
ရင္​း
"ကိုကို...စာသင္​​ေနတာ စမက္​လိုက္​တာ....ဟီးဟ​ီး.."
Haoxuanသည္​ အခ်ိန္​​ေတာ္​ၾကာစိုက္​ၾကည္​့​ေနၿပီး
​​ေနာက္​ ဖုန္​း​ေခၚခဲ့​ေလသည္​။ Jiyangက
"​ေျပာ...."
"ဟာ...စိမ္​းကားလိုက္​တဲ့​ေလသံႀကီး...ကြၽန္​​ေတာ္​
ဖုန္​းတက္​လာတာကို မႀကိဳက္​ဘူးလား..."
"ကဲ...မရစ္​ဘဲ ​ျမန္​ျမန္​​ေျပာ...အလုပ္​​ေတြ႐ွိတယ္​.."
"ကိုကို အဆင္​​ေျပတယ္​ဟုတ္​..."
"အရင္​းမ႐ွိမဖ်ားမ႐ွိ...ဘာ​ေတြ​ေမး​ေနတာလဲ...ကြၽန္​
​ေတာ္​မ်ိဳး​ေနရတာ လံုးဝအဆင္​​ေျပ​ေန​ေၾကာင္​းပါ..ဘု
ရား...ဘာမ်ားမိန္​႔ၾကားစရာရ​​ွိ​ေသးလဲ..ဘုရား.."
"ဟဲဟ​ဲ...ကြၽန္​​ေတာ္​သာ ဘုရင္​ျဖစ္​ရင္​ ​ေကာင္​းမွာဘဲ
....ကိုကို႔ကို တစ္​ခါတည္​း လက္​ထပ္​လိုက္​လို႔ရၿပီး.."
ထိုစကား​ေၾကာင္​့ Jiyangသည္​ ရင္​​ေတြခုန္​ၿပီး ႐ွက္​
သြားရာ
"ဘာ...ဘာ​ေတြ...​ေျပာ​ေနတာလဲ...​ေျပာစရာမ႐ွိရင္​
ဒါဘဲ...အလုပ္​႐ွိတယ္​..."
Jiyangသည္​ ဖုန္​းခ်ၿပီးသည္​ႏွင္​့ မ်က္​ႏွာမ်ားနီျမန္​း
​ေန​ေလသည္​။
"ငါဘာ​ေတြျဖစ္​​ေနတာလဲ...."
ထိုႏွင္​့ ​ေက်ာင္​းဖြင္​့သည္​့ရက္​​ေရာက္​လာရာ Jiyang
က ​ေက်ာင္​းဂိတ္​​​ေစာင္​့ရန္​ တာဝန္​က်​ေလသည္​။
​ေက်ာင္​းဂိတ္​​ေတြ​ေစာင္​့ရင္​း ​ေက်ာင္​းဝတ္​စံုမ​ေသမ
သပ္​ျဖစ္​​ေန​ေသာ ​ေက်ာင္​းသားမ်ားကို ​ေသခ်ာျပန္​
လုပ္​​ေစသည္​။ ​ေက်ာင္​းတတ္​သြားသည္​့အခ်ိန္​ထိ Haoxuanတစ္​​ေယာက္​ ​ေပၚမလာ​ေသး။ Jiyang
သည္​ ​ေက်ာင္​းဂိတ္​မွ နံရံဘက္​သို႔ ​ေလ်ွာက္​သြားႁပီး
Haoxuan​ေရာက္​လာမည္​ကို ​ေသခ်ာ​ေစာင္​့​ေန
​ေလသည္​။ မၾကာခင္​မွာဘဲ လြယ္​အိတ္​က အရင္​ပ်ံ
တတ္​လာၿပီး လက္​ႏွင္​့ ​ေျခ​ေထာက္​မ်ား နံရံ​ေပၚသို႔
​ေက်ာ္​တတ္​လာသည္​။ စတိုင္​က်က်နဲ႔ နံရံ​ေပၚမွခံုဆင္​း
လာၿပီး
"ဟီးဟီး...ဒီ​ေန႔လည္​း ​ဆရာတစ္​​ေယာက္​မွမမိျပန္​
ဘူး..."
"​ေသခ်ာလား..."
"​ေသခ်ာတာ​ေပါ့...အဲ...ဒီအသံၾကားဖူး​ေနသလိုဘဲ"
Haoxuanသည္​ Jiyangအသံၾကားၿပီး​ေနာက္​ အ
​ေနာက္​လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​ရာ နာမည္​စာရင္​းစာအုပ္​ႏွင္​့
လက္​ပိုက္​ၾကည္​့​ေန​ေသာ ဆရာကို​ေတြ႔ရာ
"အဲ...ကိုကို...ကြၽန္​​ေတာ္​ဒီ​ေန႔ အိပ္​ယာထ​ေနာက္​က်
သြားလို္႔...."
"ဆရာလို႔​ေခၚ...."
"ဟုတ္​ကဲ့...ဆရာ...ဆရာ...ကြၽန္​​ေတာ့နာမည္​ကို စာ
ရင္​းထဲထည္​့မမွတ္​ပါနဲ႔​ေနာ္​...အဲ့အစားတျခားအပစ္​
​ေပး​ေလ​ေနာ္​..."
"​ေျပာၾကည္​့ပါအံုး...တျခားအပစ္​...."
Haoxuanသည္​ ႐ုတ္​တရက္​ Jiyangအား ဖက္​နမ္​း
လိုက္​သည္​။ Jiyangက ​လန္​႔ၿပီး​ေၾကာင္​​ေနရာ မတြန္​း
ထုတ္​ဘဲ ၿငိမ္​၍သာ အနမ္​းခံ​ေနသည္​။ Haoxyanက
"ဆရာက ကြၽန္​​ေတာ့ရဲ႕ first kissကို ယူသြားၿပီး...
အဲ့တာက ဆရာ ကြၽန္​​ေတာ့ကို အပစ္​​ေပးတာဘဲ...
သြား​ေတာ့မယ္​​ေနာ္​...."
"ဘာ...ဘာ....ငါက အပစ္​​ေပးတဲ့သူလား..သူက
အပစ္​​ေပးတဲ့သူလား....ဒီ​က​ေလး​ေတာ့ ႀကီး​ေလဆိုး
​ေလဘဲ....အတန္​းထဲ​ေရာက္​ရင္​ စာ​ေတြ​ေမးပစ္​မယ္​
..."
Jiyangတစ္​​ေယာက္​ စိတ္​တိုကာ အတန္​းထဲသြားရန္​
လုပ္​ရာ သူ႔ဆီသို႔ ဖုန္​း​ေကာ တစ္​ခုဝင္​လာ​ေလသည္​။
ဖုန္​းကို​ေကာက္​ကိုင္​လိုက္​ၿပီး
"Hello.."
"Jiyang?...ဦးကိုမွတ္​မိမယ္​ထင္​တယ္​..."
"Haoxuanအ​ေဖ..."
"မွတ္​မိ​ေသးတာဘဲ...ည​ေနက်ရင္​ ​ေတြ႔ရ​ေအာင္​"
"ဟုတ္​...ဘယ္ကိုလာခဲ့ရမလဲ...ဟုတ္​...အဲ့ကို​ေက်ာင္​းဆင္​းတာနဲ႔လာခဲ့ပါ့မယ္​..."
Jiyangသည္​ ဖုန္​းခ်ၿပီးသည္​ႏွင္​့ ​ေကာင္​းကင္​​ေပၚသို႔
​ေမာ္​ၾကည္​့ရင္​း သက္​ျပင္​းခ်လိုက္​​ေလသည္​။ ထို႔
​ေနာက္​ အားတင္​းကာ အတန္​းထဲသို႔ ဝင္​သြား​ေတာ့
သည္​။
........