ကၽြန္ေတာ့ခ်စ္သူဆရာေလး(ကျွန်တော့ချစ်သူဆရာလေး)

Part-11

Zawgyi

Jiyang သည္​ ​ေကာ္​ဖီခြက္​ကိုက်စ္​က်စ္​ဆုတ္​ကိုင္​း
ထားရင္​း အ​ေတြး​ေတြလည္​း လည္​ပတ္​​ေနသည္​။ သူ႔
ပါးစပ္​မွ သူ​ေျပာခ်င္​တာ​ေျပာခ်င္​​ေပမဲ့လည္​း Haoxuanရဲ႕ အ​ေဖမ်က္​ႏွာကိုျမင္​ျမင္​​ေယာင္​​ေန​ေသာ
​ေၾကာင္​့ အ​ေျဖကိုထိန္​းခ်ဳပ္​ထားၿပီး
"ထားပါ​ေတာ့...​ေကာ္​ဖီ​ေတြလည္​း ​ေအးကုန္​ၿပီး...
Haoxuanလည္​း ႏိုး​ေလာက္​​ေရာ​ေပါ့...သြားရ​ေအာင္​..."
Jiyangသည္​ အရင္​ထထြက္​လာၿပီး Haoxuanအခန္​း
ဆီသို႔​ေလ်ွာက္​လာ​ေလသည္​။ တံခါးနားတြင္​ ခိုးနား
​ေထာင္​​ေန​ေသာ Haoxuanသည္​ သူအခန္​းသို႔လ်င္​ျမန္​
စြာ​ေျပးရာ ကုတင္​နဲ႔ဒူးနဲ႔တိုက္​မိ​ေလသည္​။ တစ္​ခ်က္​
နာသြားရာ ​ေအာင္​့ခံၿပီး ကုတင္​​ေပၚ၌ လွဲလိုက္​သည္​။
Jiyangလည္ အခန္းထဲဝင္​လာၿပီး အိပ္​​ခ်င္​​ေယာင္​​
​ေဆာင္​​ေန​ေသာ Haoxuanအား လႈပ္​ႏိႈးၿပီး
"​ေဝ့....ထ​ေတာ့...အိပ္​ခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​မ​ေနနဲ႔...မ
ထလာရင္​ ငါအရင္​ျပန္​ၿပီး​ေနာ္​.. ."
"အ...​ေန..​ေနပါအံုး...ကိုကိုကလည္​း..."
"လာ..သြားၾကမယ္​...တုတ္​ထိုးဝင္​စားၾကရ​ေအာင္​..
မင္​းလည္​း ႀကိဳက္​တယ္​မဟုတ္​လား.."
Jiyangသည္​ ႏူးႏူးညံ့ညံ့​ေလးျပံဳးကာ အရင္​ထြက္​သြား​ေတာ့သည္​။ Haoxuanက
"ဘာဖစ္​သြားတာလဲဟ....ပိုၿပီးႏူးညံ့သြားပါလား...ဟ
..ကိုကို..​ေစာင္​့ပါအံုး..."
Haoxuanသည္​ အျပင္​ခံအကၤ်ီကို အလ်င္​အျမန္​ဝတ္ကာ အ​ေနာက္​မွ ​ေျပးလိုက္​သြားသည္​။ လမ္​း​ေလ်ွာက္​
ရင္​း ႏွစ္​​ေယာက္​လံုးတိတ္​ဆိတ္​​ေနရာ Haoxuanက
"ကိုကို...ကြၽန္​​ေတာ့ အိပ္​ခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​​ေနတာ...
ဘယ္​လိုသိလဲ..."
"ဒီလိုပါဘဲ​...မင္​းမ်က္​ႏွာက ​ေသ​ေနတာကိုး...မင္​း
အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနရင္​ မ်က္​ႏွာကအသက္​ဝင္​​ေနတယ္​​ေလ..
ဟာ...ဘာလို႔ ဒါ​ေတြလာ​ေမး​ေနတာလဲ..ဟိုဆိုင္​မွာ ဝင္​
စားရ​ေအာင္​..."
"​ေနအံုး...ကိုကို ကြၽန္​​ေတာ့ကို ​ေႂကြ​ေနၿပီးမဟုတ္​လား.."
"ဘာ...ဘာ​ေတြ...​ေျပာ​ေနတာ...လဲ...ျမန္​ျမန္​လာ..
ခံု​ေနရာမရဘဲ ​​ေန​ေနမယ္​..."
Jiyangသည္​ Haoxuan ​ေမးခြန္​း​ေၾကာင္​့ ႐ွက္​​ေသြး
ျဖာကာ တုတ္​ထိုးဆိုင္​သို႔​ေျပး​ေလသည္​။ ထို​ေန႔ညတြင္​
ႏွစ္​​ေယာက္​သား လမ္​း​ေဘးတြင္​ ​ေရာင္​​ေန​ေသာ တုတ္​
ထိုးဆိုင္​၌ အခ်ိန္​ကုန္​ၿပီး အမ်ားႀကီး စားခဲ့ၾကသည္​။
​ေနာက္​တစ္​​ေန႔ မနက္​ jiyangသည္​ Haoxuanစား
ရန္​အတြက္​ ဟင္​းရည္​အခ်ိဳ​ေလးခ်က္​ၿပီး ၾကက္​ဥအ
စာသြပ္​​ေၾကာ္​​ေလး လုပ္​ထား​ေပးသည္​။ Haoxuan
တစ္​​ေယာက္​ ၾကက္​ဥအစာသြပ္​​ေၾကာ္​အနံံ့​ေၾကာင္​့ ႏိုး
လာၿပီး Jiyang႐ွိရာသို႔ ထြက္​လာ​ေလသည္​။ မီးဖို
​ေခ်ာင္​ထဲသို႔​ေရာက္​လာ​ေသာ Haoxuanအား Jiyang
က ထမင္​းခူးရင္​း
"ထိုင္​​ေလ...ၿပီးရင္​​​ေဆး​ေသာက္​...​ေက်ာင္​းသြားရ
မယ္​..."
"မသြားလို႔မရဘူးလား...​ေနမ​ေကာင္​း​​ေသးတဲ့ဟာကို"
Haoxuanသည္​ ဇြန္​း​ေလးကိုႏႈတ္​ခမ္​းျဖင္​့ ကိုက္​ရင္​း
​ေျပာ​ေလသည္​။ Jiyangလည္​း ထမင္​းႏွစ္​ပန္​ကန္​းခူး
ၿပီး ​ေနရာတြင္​ မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​ ဝင္​ထိုင္​ကာ
"​ေက်ာင္​းပ်က္​လို႔ မရ​ေတာ့ဘူး..​ေက်ာင္​းမသြားတာ
ဘယ္​ႏွရက္​႐ွိၿပီးလဲ...စာ​ေတြျပန္​လိုက္​ရအံုးမယ္​မ
ဟုတ္​လား.."
"အဲ...ကိုကိုကလည္​း ကြၽန္​​ေတာ့ကိုအ္ိမ္​မွာ ထားခဲ့ရ
မွာ စိုးရိမ္​တယ္​ဆုိလည္​း စိုးရိမ္​တယ္​​ေပါ့...မူ​ေနျပန္​
ၿပီး...ဟဲဟဲ..."
"Haoxuan...ထမင္​းကို ပါးစပ္​ပိတ္​ၿပီး စားမလား...
အျပင္​ကို ကန္​ထုတ္​ရမလား..."
"ထမင္​းစားပါ့မယ္​..."
"အင္​းးး.. ...ၿပီး​ေတာ့ မင္းရဲ႕​ေက်ာင္​းအကၤ်ီလည္​း
​ေလ်ွာ္​ထားၿပီးၿပီး ....မီးပူလည္​း တိုက္​ၿပီးၿပီး...ဝတ္​
သြားလို္​ရတယ္​...​​ေက်ာင္​းမသြားခင္​ပတ္​တီး လဲ​ေပး
မယ္​..."
"ဝုတ္​...ဝုတ္​..."
​ေခြး​ေပါက္​​ေလးလိုအသံထြက္​လာရာ ​ေရ​ေသာက္​​ေန
​ေသာ Jiyangသည္​ ​ေရ​ေတြသီးကုန္​ၿပီး Haoxuan
မ်က္​ႏွာကို စင္​ကုန္​​ေလသည္​။ Jiyangက
"​ေဆာရီး...."
ထိုႏွင္​့ ​ေက်ာင္းသြားရန္​အဆင္​ျပင္​ၿပီး​ေနာက္​ Jiyang
က
"​ေနာက္​ မိနစ္​နဲနဲၾကာမွ ထြက္​လာခဲ့..."
"အယ္​...ဘာလို႔လဲ..."
"ထြက္​ဆိုထြက္​ခဲ့...​ေမးခြန္​း​ေတြ​ေမးမ​ေနနဲ႔..."
"ဝုတ္​..."
"ၿပီး​ေတာ့​ေလ....နာခံတဲ့အသံကိုလည္​း ပီပီသသ
ထြက္​စမ္​းပါ...က​ေလးလည္​း မဟုတ္​​ေတာ့ဘဲ...ငါအ
ရင္​သြားၿပီး..."
Jiyangက အရင္​ထြက္​သြား​ေပမဲ့ Haoxuanသည္​ အ
​ေနာက္​မွ တိတ္​တိတ္​​ေလးခိုးလိုက္​သြား​ေလသည္​။
​ေက်ာင္​းနား​ေရာက္​​ေသာအခ်ိန္​တြင္​ ​ေက်ာင္​းသူမ်ားက Jiyangအနားကပ္​လာၿပီး မုန္​႔​ေတြလာလာ​ေပးရင္​း
ႏႈတ္​ဆက္​သြားၾကသည္​။ Jiyangရဲ႕လက္​ထဲတြင္​ မုန္​႔
​ေတြျပည္​့သြား​ေလသည္​။ အမ်ားဆံုးက​ေတာ့ ​ေခ်ာက
လက္​​ေလး​ေပါ့။ ထ္​ုိျမင္​ကြင္​းကို ၾကည္​့​ေန​ေသာ Haoxuanက ရန္​လိုသည္​့အနံ႔မ်ားထြက္​လာရာ Jiyangက
"ငါ​ေလးရဲ႕​ေက်ာစိမ္​့သြားသလိုဘဲ...အစိမ္​းသပ္​သက္​
စားခံရ​ေတာ့မဲ့ ခံစားခ်က္​ဘဲ...."
ပြစိပြစိ​ေျပာရင္​း ​ေက်ာင္​းထဲဝင္​သြား​ေတာ့သည္​။
​ေက်ာင္​းနားသို႔ ​ေျဖး​ေျဖးခ်င္​း​ေလ်ွာက္​လာခ်ိန္​တြင္​
Haoxuanအား အ​ေနာက္​မွ
"​ေဟ့...မ​ေတြ႔တာၾကာၿပီး​ေနာ္​...."
လွပ​ေသာ မိန္းက​ေလးတစ္​​ေယာက္​ သူ႔အားႏႈတ္​​ဆက္​
​ေလသည္​။ Haoxuanက
"မင္​းက ဘယ္​သူလဲ..."
"ဟမ္​...ငါ့ကိုမမွတ္​မိ​ေတာ့ဘူးလား...ငါ​ေလ...အ
လယ္​တန္​းတုန္​းက အခန္​း​ေဖာ္​​ေလ..."
"ဟုတ္​လား...ငါမသိဘူး..."
"အယ္​.. အဲ့လိုမလုပ္​နဲ႔​ေနဟာ...နင္​ကလည္​း...ငါ​ေလး
နင္​့​ေၾကာင္​့ ဒီ​ေက်ာင္​းကို​ေျပာင္​းလာခဲ့တာ...ဝမ္​းမသာ
ဘူးလား..."
"ငါက ဘာလို႔ဝမ္​းသာရမွာလဲ...ၿပီး​ေတာ့ နင္​့ဘာသာ
႐ွည္​ၿပီး ​ေျပာင္​းလာတာ​ေလ...ဒါဘဲ. ငါသြားၿပီး.. "
Haoxuanသည္​ ​ေအးတိ​ေအးစက္​​ေျပာကာ ​ေက်ာင္​း
ထဲသို႔ဝင္​သြား​ေတာ့သည္​။ ​ေက​်ာင္​းတတ္​ခ်ိန္​၌ Jiyangသည္​ အသစ္​​ေျပာင္​းလာ​ေသာ ​ေက်ာင္​းသူ
​ေလးကို ​ေခၚၿပီး ဝင္​လာသည္​။ Jiyang က
"ကဲ...ဆရာတို႔အတန္​းကို ​ေက်ာင္​းသူအသစ္​​ေျပာင္​း
လာတယ္​...သူမနာမည္​က An rin...ႀကိဳဆို​ေပးလိုက္​
ပါအံုး..."
"အားလံုးမဂၤလာပါ.. ..နာမည္​က An rin... Haoxuanနဲ႔ ငယ္​သူငယ္​ခ်င္​းပါ..."
Haoxuanရဲ႕ သူငယ္​ခ်င္​းဆိုတဲ့အသံကို ၾကားၿပီး​
​ေနာက္​ တစ္​တန္​းလံုးတိတ္​ဆိတ္​သြားၿပီး သူငယ္​ခ်င္​း
​ေတြက
"ဟာ...သားႀကီး...မင္​းဒီလိုလွတဲ့ မိန္းက​ေလးနဲ႔သိ
မယ္​လို႔ မထင္​ထားမိဘူး...ဟဟ.."
"ကဲ...လြတ္​တဲ့​ေနရာမွာ ဝင္​ထိုင္​ၿပီး စာစသင္​ၾကရ
​ေအာင္​..."
ထိုႏွင္​့ An rinလည္​း လြတ္​​ေနတဲ့​ေနရာတြင္​ ဝင္​ထိုင္​
ကာ သင္​ခန္​းစာစ​ေတာ့သည္​။ ​ေက်ာင္​းသူသစ္​​ေလး
​ေျပာင္​းလာသည္​ကို Haoxuanသည္​ စိတ္​မဝင္​စားဘဲ
Jiyangကိုသာ ၾကင္​နာ​ေသာအၾကည္​့နဲ႔ ၾကည္​့​ေန​ေတာ့
သည္​။
.......
​ေနာက္​ပိုင္​း Jiyangရဲ သဝန္​တိုနည္​း​ေပါင္​း တစ္​​
​ေသာင္​း​ေျခာက္​​ေထာင္​ကို ​ေတြ႔ရမွာပါ​ေနာ္​...
ခ်စ္​တယ္​​ေနာ္​....readerတို႔....😘😘😘
#Kyelsin