Zawgyi
Haoxuanႏွင့္ Jiyangတို႔သည္အဝတ္လဲခန္းထဲ၌ အ
ခ်စ္ေတြတိုးပြားေအာင္ လုပ္ေနၾကသည္။ အျပင္မွသူ
ငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကေတာ့
"ေဟ့...ငါ့နားေတြ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး...ဘယ္လိုေတြ
ေတာင္လားကြာ..."
"ထားလိုက္စမ္းပါ...Haoxuan က ဒီအခ်ိန္ဘဲဆရာ့ကို စားရမွာ...ဆရာသာအသိစိတ္ျပန္ဝင္လာၾကည့္ပါ
လား...ငါေတာ့ျမင္ေယာင္ေနေသးတယ္..."
"အဲ့တာေတာ့ ..အဲ့တာေပါ့...ဒါမဲ့အခုက ဘယ္ႏွနာရီ
ေတာင္ၾကာၿပီးလဲကြ..."
"၃နာရီေက်ာ္ေနၿပီးထင္တယ္...ဟိုေခြးသားသံုးတဲ့
ေဆးကအရမ္းျပင္းတယ္ထင္တယ္..."
"သူေတာာင္းထားတဲ့ ဟိုေကာင္ရဲ႕ကိုယ္တိုင္းရၿပီးလား..."
"အင္း..."
ထိုအခ်ိန္မွာ Haoxuan တစ္ေယာက္ေက်နပ္ေနသည့္
ပံုစံျဖင့္ ထြက္လာၿပီး
"ဟူး..ေမာလိုက္တာ..."
"ၿပီးသြားၿပီးလား..."
"အင္း...ကိုကို အခုအိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္...မင္းအိမ္ကိုဂ႐ုတစ္စိုက္ေခၚသြားေနာ္...ေတာ္ေတာ္ေလးအိပ္ေမာ
က်ေနတယ္...ငါသူနဲ႔တူတူအိပ္ေနခ်င္ေပမဲ့လည္း အေဖ သံသယဝင္သြားမွာ စိုးတယ္..."
"ရပါတယ္...ဆရာ့ကိုေျပာထားလိုက္ပါ့မယ္..."
"အင္း...ေက်းဇူး...ငါဆရာ့အတြက္ဝတ္စံုအသစ္ထား
ခဲ့တယ္..အဲ့ေန႔က်ရင္ ေခၚလာခဲ့..."
"ေအးပါ...ျမန္ျမန္သြားေတာ့..ေရာ့..ဒီမွာ ကိုယ္တိုင္း...."
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္သား Jiyangကိုျပန္ေခၚရန္ အ
ဝတ္လဲခန္းထဲသို႔ဝင္သြားစဥ္
"Haoxuanက လူလား..ေခြးလားဟင္..."
"ဟုတ္ပကြာ...ၾကည့္ပါအံုး..တစ္ကိုယ္လံုးအမွတ္ေတြ
ေရာ ကိုက္ရာေတြေရာဘဲ...လာလာ..အေနာက္ကေန
သြားရေအာင္..."
Jiyangအား ညင္သာစြာ မသြားၾကၿပီးအျပင္သို႔ထြက္
သြားၾကသည္။ လက္ထပ္ပြဲေန႔ေရာက္ေသာအခါ An
rinကေတာ့ ဘာမွမသိဘဲေပ်ာ္ရႊင္စြာ သတို႔သမီးနား
ေနရာအေဆာင္၌ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ေန
ၾကသည္။ တစ္ဖက္အခန္း၌ Haoxuanတစ္ေယာက္
Jiyangေရာက္မလာေသးလို႔ စိတ္ေတြမေအးႏိုင္ျဖစ္
ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အခန္းတံခါးဖြင့္ကာ အမဲ
ေရာင္အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ သူ
ငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ဝန္းရံေနသည္ အျဖဴေရာင္ေလး
နဲ႔သန္႔ျပန္ေနေသာ Jiyangအား ေတြ႔သည္ႏွင့္ Haoxuanသည္ ေပါ့ပါးေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ လွမ္း
ကာ ေျပးဖက္ေလသည္။ Haoxuanက
"ကိုကို...အရမ္းသတ္ိရေနတာ.."
"ဟုတ္လို႔လား..ငါ့ကိုစားၿပီးတာနဲ႔ ပစ္ထုတ္ခဲ့တာ
ဘယ္သူမ်ားလဲ..."
"အာ...အဲ့ဒါက..ဟို...ကိုကိုသိရဲ႕သားနဲ႔ဗ်ာ..."
"ေတာ္ေတာ့...ငါ့ကိုစကားလာမေျပာနဲ႔..."
"ဟာ...ကိုကို...."
"ဘာမွလာမေခၚနဲ႔..ငါအခုစိတ္ဆ္ိုးေနတာေနာ္..."
"မဆိုးပါနဲ႔ဗ်ာ...ေနာ္...ေနာ္..."
Haoxuanႏွင့္ jiyangတို႔ႏွစ္ေယာက္သား ရန္ျဖစ္ေန
ၾကသည့္ျမင္ကြင္းအား
"သူတိူ႔ႏွစ္ေယာက္ရန္ျဖစ္ေနတာလား...အခ်စ္ေတြတိုးေအာင္လုပ္ေနၾကတာလား..."
"မသိေတာ့ပါဘူးကြာ...ထားလိုက္ေတာ့...Haoxuan
...အစီစဥ္စၿပီး..."
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကၾကားျဖတ္ၿပီး ဝင္ေျပာေလ
သည္။ Haoxuan က
"ဟုတ္ၿပီး...စၾကတာေပါ့...ကိုကို...ဒီက TVမွာဘဲ
ေစာင့္ၾကည့္ေနပါေနာ္...ကိုကို႔ကို သူတို႔မေတြ႔သြားရ
ေအာင္...ေလာ့ခ်ထားပါေနာ္..."
"ေအးပါ...ဒါမဲ့ ငါစိတ္ဆိုးခ်င္ေနတုန္းဘဲေနာ္.."
"ဟာ...ကိုကို...ပြဲၿပီးမွ ကို႔ကိုကိုေခ်ာ့မယ္...အခုေတာ့
သြားလိုက္အံုးမယ္..."
လက္ထပ္ပြဲ၌ အစီစဥ္ေၾကညာသူမွာ Haoxuan ၏
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သည္။
"အားလံုးဘဲ မဂၤလာပါဗ်ာ..ဒီေန႔က ကြၽန္ေတာ့္တို႔ရဲ႕
ခ်စ္လွစြာေသာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းႀကီး Haoxuanရဲ႕
မဂၤလာပြဲေန႔ေလးပါ...ကြၽန္ေတာ္တို႔သတို႔သားက ပထမဆံုးမဂၤလာေဆာင္တာဆိုေတာ့ ႐ွက္တယ္တဲ့ဗ်ာ..
အာ့ေၾကာင့္ အားလံုးကိုအံ့အားသင့္သြားဖို႔အတြက္ သ
တို႔သားက ပဝါအနီစေလးကိုမ်က္ႏွာအုပ္ၿပီးဝင္လာမွာ
ပါ...သတို႔သား ေနရာယူေပးပါ..."
ထိုအခါ ေလ်ွာက္လမ္း၌ ပဝါအနီစအုပ္ထားေသာလူ
တစ္ေယာက္တည့္တည့္မတ္မတ္ေလ်ွာက္လာေလ
သည္။ Haoxuanရဲ႕အေဖက လွည့္ၾကည့္ၿပီး
"အယ္...ငါ့သားက အဲ့ေလာက္ဝတယ္လား..ဝိတ္
တတ္လာတာလား..."
စိတ္ထဲ၌ မတင္မက်ျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္
"သတို႔သမီး ေနရာယူပါ..."
An rinလည္းသူ႔အေဖလက္ကိုကိုင္ကာ ေလ်ွာက္
လမ္း၌ ျပံဳးျပံဳးႀကီးေလ်ွာက္လာသည္။ သတို႔သားႏွင့္
အတူယဥ္ရပ္ၿပီးေနာက္ ဂတိသစၥာျပဳၾကသည္။ အစီ
စဥ္ေၾကညာသူက
"ေနာက္ထပ္အစီအစဥ္အေနနဲ႔ သတို႔သားနဲ႔ သတို႔သမီး
တို႔ရဲ႕ အမွတ္တရပံုေလးေတြနဲ႔ ငယ္ငယ္က႐ိုက္ထား
တဲ့ပံုေတြကို ျပမွာပါ...ၾကည့္လိုက္ၾကရေအာင္..."
ေနာက္ခံပိတ္ကားႀကီးေပၚ၌ ေပၚလာသည့္ပံုမ်ား
ေၾကာင့္ လူအမ်ားထိန္႔လန္႔သြားၾကသည္။
"ဘာေတြလဲ...ပံုထဲက မိန္းကေလးက သတို႔သမီးမ
ဟုတ္လား..."
"ဘယ္လိုေတြျဖစ္ေနတာလဲ...အျပင္မွာေတာ့ မိန္းမ
ေကာင္းအျဖစ္ဟန္ေဆာင္ေနၿပီး တဂယ္ေတာ့ မိန္းမ
ပ်က္ႀကီးကိုး...သူ႔မိဘေတြေတာ့ မ်က္ႏွာေတာင္ ေဖာ္
ရဲေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး..."
An rinနဲ႔ လူတစ္ေယာက္အတူတူ အဝတ္မ႐ွိဘဲ အိပ္
ေနၾကပံု...Hotel ထဲသိူ႔ခါးဖက္ၿပီးဝင္သြားတဲ့ပံု..ထိုပံု
ေတြကိုေတြ႔ေသာအခါ An rinသည္ ႐ူးမတတ္ျဖစ္
သြားေလသည္။ သတို႔သားကေတာ့ ၿငိမ္ေနဆဲ။ An
rinတစ္ေယာက္ ေယာက္ယက္ခက္ကာ
"မဟုတ္ဘူး...မဟုတ္ဘူး..အဲ့ဒါ ကြၽန္မမဟုတ္ဘူး..
အေဖ...အေဖတစ္ခုခု လုပ္ပါအံုး...ဦးေလး..."
"ေတာ္ေတာ့...An rin..မင္းက ငါတိူ႔ႏွစ္ဖက္လံုးကို
နစ္နာေအာက္လုပ္ေနတာဘဲ...မနက္ဖန္မဟုတ္ဘူး...
ဒီညေနဆိုတာနဲ႔ ငါတို႔႐ွယ္ယာေတြ ေအာက္ထိထိုးက်
သြားမယ္ဆိုတာ မင္းမသိလို႔လား..."
အေဖျဖစ္သူက ေဒါသေတြေပါက္ကြဲထြက္ကုန္သည္။
An rinသည္ အၾကံရသြားဟန္ျဖင့္
"ဒီမဂၤလာပြဲက ျဖစ္ေျမာက္သြားၿပီး...အခုကြၽန္မလည္း Haoxuanရဲ႕တရားဝင္ဇနီးျဖစ္သြားၿပီး..အဲ့တာကို
ဘယ္သူမွ ျပင္လို႔မရေတာ့ဘူး..."
"ဟူတ္လို႔လား..."
ေလ်ွာက္လမ္းရဲ႕အဆံုး၌ Haoxuanသည္ သတို႔သား
နဲ႔ဝတ္စံုတူအကၤ်ီဝတ္ၿပီး.ေလ်ွာက္လာရင္း
"An rin မင္းက အပ်ိဳ႐ည္ပ်က္သြားၿပီးေတာ့ ငါ့နဲ႔
လက္ထပ္ခ်င္ေသးတယ္ေနာ္...ငါသာမသိဘဲလက္ထပ္လိုက္ရင္ မင္းရလာတဲ့ကိုယ္ဝန္က ငါနဲ႔ဆိုၿပီးျဖစ္
သြားအံုးမယ္...ခင္ဗ်ားတို႔သိလား...ကြၽန္ေတာ့ကိုကို
Jiyangကို မနာလိုျဖစ္ၿပီး သူမရဲ႕ကလူးေနတဲ့ အဲ့ဒီ
ေယာက္်ားကို ဖ်က္ဆီးခိုင္းခဲ့တယ္ဆိုတာေလ..."
ထိုအခါ လူအမ်ားႏွင့္ An rinရဲ႕အေဖမွာ ဆူညံပြတ္
ေလာ႐ိုက္ၾကေလသည္။ လူအမ်ားရဲ႕ပါးစပ္ဖ်ား၌
"ဘယ္လိုေတာင္ ေအာက္တန္းက်တဲ့မိန္းကေလးမ်ိဳး
လဲ..."
"ေနအံုး...ဟိုမွာက Haoxuanဆိုရင္ သူမေဘးမွာရပ္
ေနတဲ့သူက ဘယ္သူလဲ..."
ထိုအခါမွ An rinသည္ အသိစိတ္ျပန္ဝင္ကာ အနီ
ေရာင္ ပဝါစကို ဆြဲခ်လိုက္ရာ သူမနဲ႔ကလူးသည့္လူ
ျဖစ္ေနရာ An rinသည္ ေျခမခိုင္ေတာ့ဘဲ ျပဳတ္က်
သြားၿပီး
"႐ွင္..႐ွင္က...ဘယ္လိုလုပ္...."
"မင္း...မင္းေျပာေနတာကို အေကာင္းမွတ္ၿပီးနား
ေထာင္ေနတယ္ထင္ေနလား...ဘာ..အဲ့ပံုထဲကလူက
မင္းမဟုတ္ဘူးတဲ့လား...ဒါမဲ့..မင္း..ငါနဲ႔႐ွိေနတုန္းက
ေတာ့ အဲ့လိုမေျပာပါလား..."
"ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ...႐ွင့္ကိုကြၽန္မမသိဘူး..
႐ွင္ကိုကြၽန္မမသိဘူး..."
"မသိဘူးတဲ့လား...ေကာင္းၿပီးေလ...ခုနတုန္းကမင္း
ေျပာတဲ့အတိုင္း ငါတို႔ဂတ္ိသစၥာျပဳၿပီးလို႔ တရားဝင္လင္မယားျဖစ္သြားၿပီးဆိုေတာ့ မင္းမသိခ်င္လည္း သိ
ရေတာ့မွာေပါ့...မဟုတ္ဘူးလား...အ....ေဖ..."
ထိုလူသည္ An rinရဲ႕အေဖကိုေခၚၿပီး ေၾကာက္စရာ
ေကာင္းေသာအၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ေနသည္။ Haoxuan
က
"ကဲကဲ...ကြၽန္ေတာ္တစ္ခုေလာက္ေျပာခ်င္ပါတယ္..
အေဖ့ကိုေရာေပါ့...အခု ကြၽန္ေတာ့မွာ ခ်စ္ရတဲ့သူ႐ွိ
ေနပါၿပီးဗ်...သူက မိန္းကေလးမဟုတ္ပါဘူး..."
"ဘာ..ဘာ..."
"အားလံုးအံ့ဪသြားမယ္ဆိုတာ သိပါတယ္...အဲ့လူ
က ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကတည္းက ခ်စ္ရတဲ့သူ..ကြၽန္
ေတာ့အတြက္ အဖိုးမဖ်က္ႏိုင္တဲ့သူ...အဲ့လူက ဘယ္သူဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔စံုစမ္းၾကမယ္ဆိုတာ သိပါတယ္..
သိသြားခဲ့ရင္လည္း သူ႔ကိုအျပစ္တင္ ပုတ္ခက္တာေတြ
ေျပာမယ္ဆိုရင္ အဲ့လူကိုကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ နိဂံုးခ်ဳပ္
ေပးမယ္...ဘယ္သူမဆို ခ်စ္ရတဲ့သူကို ထိခိုက္မွာ
ေၾကာက္ၾကသလို အေျပာလည္းမခံေစခ်င္ၾကဘူး
မဟုတ္လား...ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့ခ်စ္သူကိုလည္း
မပုတ္ခက္ၾကပါနဲ႔ဗ်ာ...အေဖ...ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုသ
ေဘာမတူတာသိပါတယ္...အေဖသေဘာတူတဲ့အထိ
ကြၽန္ေတာ္အျပင္မွာ အိမ္ခြဲေနပါ့မယ္...ကိုယ့္လုပ္အား
နဲ႔ကိုယ္ သူ႔ကိုေစာင့္ေ႐ွာက္မယ္...ဒါပါဘဲဗ်ာ..အေဖ..
ကြၽန္ေတာ္သြားၿပီး..."
Haoxuanရဲ႕စကားလံုးေတြေၾကာင့္ လူအမ်ားတိတ္
ဆ္ိတ္သြားၾကၿပီး မွင္သက္သြားၾကေလသည္။ အေဖ
ျဖစ္သူက
"အျပင္ေလာကႀကီးမွာ...မင္းဘယ္ေလာက္အသက္
႐ွင္ႏိုင္မလဲဆိုတာ..သိခ်င္ေသးသားဘဲ..."
လက္ျဖင့္အုပ္ကာ ခိုးၿပီးရယ္လိုက္သည္။ အခန္းထဲ
တြင္ ေစာင့္ခိုင္းထားေသာ Jiyangကေတာ့ ဝမ္းသာ
လြန္းလို႔ မ်က္ရည္မ်ားက်ေန၏။ ထိုအခ်္ိန္တြင္
Haoxuanသည္ တံခါးကိုအားနဲ႔ေဆာင့္တြန္းၿပီး Jiyangအား ဆြဲေခၚသြားေလသည္။ လက္ထပ္ပြဲက်င္း
ပရာ ဟိုတယ္ရဲ႕အေပၚဆံုးထပ္သို႔ေခၚသြားၿပီး အခန္း
ထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ေလာ့ခ်ကာ Jiyangအား ဆြဲေပြ႔
ၿပီး နက္႐ိႈင္းစြာအၾကင္နာေပးေလသည္။ Haoxuan
၏ လ်ွာေႏြးေႏြးေလသည္ Jiyang၏ ပါးစပ္ထဲသို႔
ပိုေရာက္သည္ႏွင့္ အသက္႐ႈရခက္လာသည္။ ထို္
ေနာက္မွာေတာ့.......
......
ဘာဆက္ျဖစ္မယ္ထင္လဲေဟ...😏😏😏
မင္မင္အက်င့္ပုတ္သြားသည္။
kyelsinthawdar
Unicode
Haoxuanနှင့်Jiyangတို့သည်အဝတ်လဲခန်းထဲ၌ အ
ချစ်တွေတိုးပွားအောင်လုပ်နေကြသည်။ အပြင်မှသူ
ငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကတော့
"ဟေ့...ငါ့နားတွေ မခံနိုင်တော့ဘူး...ဘယ်လိုတွေ
တောင်လားကွာ..."
"ထားလိုက်စမ်းပါ...Haoxuan က ဒီအချိန်ဘဲဆရာ့ကို စားရမှာ...ဆရာသာအသိစိတ်ပြန်ဝင်လာကြည့်ပါ
လား...ငါတော့မြင်ယောင်နေသေးတယ်..."
"အဲ့တာတော့ ..အဲ့တာပေါ့...ဒါမဲ့အခုက ဘယ်နှနာရီ
တောင်ကြာပြီးလဲကွ..."
"၃နာရီကျော်နေပြီးထင်တယ်...ဟိုခွေးသားသုံးတဲ့
ဆေးကအရမ်းပြင်းတယ်ထင်တယ်..."
"သူတောာင်းထားတဲ့ ဟိုကောင်ရဲ့ကိုယ်တိုင်းရပြီးလား..."
"အင်း..."
ထိုအချိန်မှာ Haoxuan တစ်ယောက်ကျေနပ်နေသည့်
ပုံစံဖြင့်ထွက်လာပြီး
"ဟူး..မောလိုက်တာ..."
"ပြီးသွားပြီးလား..."
"အင်း...ကိုကို အခုအိပ်ပျော်နေတယ်...မင်းအိမ်ကိုဂရုတစ်စိုက်ခေါ်သွားနော်...တော်တော်လေးအိပ်မော
ကျနေတယ်...ငါသူနဲ့တူတူအိပ်နေချင်ပေမဲ့လည်း အဖေ သံသယဝင်သွားမှာ စိုးတယ်..."
"ရပါတယ်...ဆရာ့ကိုပြောထားလိုက်ပါ့မယ်..."
"အင်း...ကျေးဇူး...ငါဆရာ့အတွက်ဝတ်စုံအသစ်ထား
ခဲ့တယ်..အဲ့နေ့ကျရင်ခေါ်လာခဲ့..."
"အေးပါ...မြန်မြန်သွားတော့..ရော့..ဒီမှာ ကိုယ်တိုင်း...."
သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်သား Jiyangကိုပြန်ခေါ်ရန်အ
ဝတ်လဲခန်းထဲသို့ဝင်သွားစဉ်
"Haoxuanက လူလား..ခွေးလားဟင်..."
"ဟုတ်ပကွာ...ကြည့်ပါအုံး..တစ်ကိုယ်လုံးအမှတ်တွေ
ရော ကိုက်ရာတွေရောဘဲ...လာလာ..အနောက်ကနေ
သွားရအောင်..."
Jiyangအား ညင်သာစွာ မသွားကြပြီးအပြင်သို့ထွက်
သွားကြသည်။ လက်ထပ်ပွဲနေ့ရောက်သောအခါ An
rinကတော့ ဘာမှမသိဘဲပျော်ရွှင်စွာ သတို့သမီးနား
နေရာအဆောင်၌ သူငယ်ချင်းများနှင့်ဓာတ်ပုံရိုက်နေ
ကြသည်။ တစ်ဖက်အခန်း၌ Haoxuanတစ်ယောက်
Jiyangရောက်မလာသေးလို့ စိတ်တွေမအေးနိုင်ဖြစ်
နေသည်။ ထိုအချိန်တွင်အခန်းတံခါးဖွင့်ကာ အမဲ
ရောင်အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားသော သူ
ငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ဝန်းရံနေသည်အဖြူရောင်လေး
နဲ့သန့်ပြန်နေသော Jiyangအားတွေ့သည်နှင့်Haoxuanသည်ပေါ့ပါးသောခြေလှမ်းများဖြင့်လှမ်း
ကာပြေးဖက်လေသည်။ Haoxuanက
"ကိုကို...အရမ်းသတ်ိရနေတာ.."
"ဟုတ်လို့လား..ငါ့ကိုစားပြီးတာနဲ့ ပစ်ထုတ်ခဲ့တာ
ဘယ်သူများလဲ..."
"အာ...အဲ့ဒါက..ဟို...ကိုကိုသိရဲ့သားနဲ့ဗျာ..."
"တော်တော့...ငါ့ကိုစကားလာမပြောနဲ့..."
"ဟာ...ကိုကို...."
"ဘာမှလာမခေါ်နဲ့..ငါအခုစိတ်ဆ်ိုးနေတာနော်..."
"မဆိုးပါနဲ့ဗျာ...နော်...နော်..."
Haoxuanနှင့်jiyangတို့နှစ်ယောက်သား ရန်ဖြစ်နေ
ကြသည့်မြင်ကွင်းအား
"သူတိူ့နှစ်ယောက်ရန်ဖြစ်နေတာလား...အချစ်တွေတိုးအောင်လုပ်နေကြတာလား..."
"မသိတော့ပါဘူးကွာ...ထားလိုက်တော့...Haoxuan
...အစီစဉ်စပြီး..."
သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကကြားဖြတ်ပြီး ဝင်ပြောလေ
သည်။ Haoxuan က
"ဟုတ်ပြီး...စကြတာပေါ့...ကိုကို...ဒီက TVမှာဘဲ
စောင့်ကြည့်နေပါနော်...ကိုကို့ကို သူတို့မတွေ့သွားရ
အောင်...လော့ချထားပါနော်..."
"အေးပါ...ဒါမဲ့ ငါစိတ်ဆိုးချင်နေတုန်းဘဲနော်.."
"ဟာ...ကိုကို...ပွဲပြီးမှ ကို့ကိုကိုချော့မယ်...အခုတော့
သွားလိုက်အုံးမယ်..."
လက်ထပ်ပွဲ၌ အစီစဉ်ကြေညာသူမှာ Haoxuan ၏
သူငယ်ချင်းဖြစ်သည်။
"အားလုံးဘဲ မင်္ဂလာပါဗျာ..ဒီနေ့က ကျွန်တော့်တို့ရဲ့
ချစ်လှစွာသော သူငယ်ချင်းကောင်းကြီး Haoxuanရဲ့
မင်္ဂလာပွဲနေ့လေးပါ...ကျွန်တော်တို့သတို့သားက ပထမဆုံးမင်္ဂလာဆောင်တာဆိုတော့ ရှက်တယ်တဲ့ဗျာ..
အာ့ကြောင့်အားလုံးကိုအံ့အားသင့်သွားဖို့အတွက်သ
တို့သားက ပဝါအနီစလေးကိုမျက်နှာအုပ်ပြီးဝင်လာမှာ
ပါ...သတို့သားနေရာယူပေးပါ..."
ထိုအခါလျှောက်လမ်း၌ ပဝါအနီစအုပ်ထားသောလူ
တစ်ယောက်တည့်တည့်မတ်မတ်လျှောက်လာလေ
သည်။ Haoxuanရဲ့အဖေက လှည့်ကြည့်ပြီး
"အယ်...ငါ့သားက အဲ့လောက်ဝတယ်လား..ဝိတ်
တတ်လာတာလား..."
စိတ်ထဲ၌ မတင်မကျဖြစ်နေသည်။ ထို့နောက်
"သတို့သမီးနေရာယူပါ..."
An rinလည်းသူ့အဖေလက်ကိုကိုင်ကာလျှောက်
လမ်း၌ ပြုံးပြုံးကြီးလျှောက်လာသည်။ သတို့သားနှင့်
အတူယဉ်ရပ်ပြီးနောက်ဂတိသစ္စာပြုကြသည်။ အစီ
စဉ်ကြေညာသူက
"နောက်ထပ်အစီအစဉ်အနေနဲ့ သတို့သားနဲ့ သတို့သမီး
တို့ရဲ့ အမှတ်တရပုံလေးတွေနဲ့ ငယ်ငယ်ကရိုက်ထား
တဲ့ပုံတွေကို ပြမှာပါ...ကြည့်လိုက်ကြရအောင်..."
နောက်ခံပိတ်ကားကြီးပေါ်၌ပေါ်လာသည့်ပုံများ
ကြောင့်လူအများထိန့်လန့်သွားကြသည်။
"ဘာတွေလဲ...ပုံထဲက မိန်းကလေးက သတို့သမီးမ
ဟုတ်လား..."
"ဘယ်လိုတွေဖြစ်နေတာလဲ...အပြင်မှာတော့ မိန်းမ
ကောင်းအဖြစ်ဟန်ဆောင်နေပြီး တဂယ်တော့ မိန်းမ
ပျက်ကြီးကိုး...သူ့မိဘတွေတော့ မျက်နှာတောင်ဖော်
ရဲတော့မှာ မဟုတ်ဘူး..."
An rinနဲ့ လူတစ်ယောက်အတူတူ အဝတ်မရှိဘဲ အိပ်
နေကြပုံ...Hotel ထဲသိူ့ခါးဖက်ပြီးဝင်သွားတဲ့ပုံ..ထိုပုံ
တွေကိုတွေ့သောအခါ An rinသည်ရူးမတတ်ဖြစ်
သွားလေသည်။ သတို့သားကတော့ ငြိမ်နေဆဲ။ An
rinတစ်ယောက်ယောက်ယက်ခက်ကာ
"မဟုတ်ဘူး...မဟုတ်ဘူး..အဲ့ဒါ ကျွန်မမဟုတ်ဘူး..
အဖေ...အဖေတစ်ခုခု လုပ်ပါအုံး...ဦးလေး..."
"တော်တော့...An rin..မင်းက ငါတိူ့နှစ်ဖက်လုံးကို
နစ်နာအောက်လုပ်နေတာဘဲ...မနက်ဖန်မဟုတ်ဘူး...
ဒီညနေဆိုတာနဲ့ ငါတို့ရှယ်ယာတွေအောက်ထိထိုးကျ
သွားမယ်ဆိုတာ မင်းမသိလို့လား..."
အဖေဖြစ်သူကဒေါသတွေပေါက်ကွဲထွက်ကုန်သည်။
An rinသည်အကြံရသွားဟန်ဖြင့်
"ဒီမင်္ဂလာပွဲက ဖြစ်မြောက်သွားပြီး...အခုကျွန်မလည်း Haoxuanရဲ့တရားဝင်ဇနီးဖြစ်သွားပြီး..အဲ့တာကို
ဘယ်သူမှ ပြင်လို့မရတော့ဘူး..."
"ဟူတ်လို့လား..."
လျှောက်လမ်းရဲ့အဆုံး၌ Haoxuanသည်သတို့သား
နဲ့ဝတ်စုံတူအင်္ကျီဝတ်ပြီး.လျှောက်လာရင်း
"An rin မင်းက အပျိုရည်ပျက်သွားပြီးတော့ ငါ့နဲ့
လက်ထပ်ချင်သေးတယ်နော်...ငါသာမသိဘဲလက်ထပ်လိုက်ရင်မင်းရလာတဲ့ကိုယ်ဝန်က ငါနဲ့ဆိုပြီးဖြစ်
သွားအုံးမယ်...ခင်ဗျားတို့သိလား...ကျွန်တော့ကိုကို
Jiyangကို မနာလိုဖြစ်ပြီး သူမရဲ့ကလူးနေတဲ့ အဲ့ဒီ
ယောက်ျားကို ဖျက်ဆီးခိုင်းခဲ့တယ်ဆိုတာလေ..."
ထိုအခါ လူအများနှင့်An rinရဲ့အဖေမှာ ဆူညံပွတ်
လောရိုက်ကြလေသည်။ လူအများရဲ့ပါးစပ်ဖျား၌
"ဘယ်လိုတောင်အောက်တန်းကျတဲ့မိန်းကလေးမျိုး
လဲ..."
"နေအုံး...ဟိုမှာက Haoxuanဆိုရင်သူမဘေးမှာရပ်
နေတဲ့သူက ဘယ်သူလဲ..."
ထိုအခါမှ An rinသည်အသိစိတ်ပြန်ဝင်ကာ အနီ
ရောင်ပဝါစကို ဆွဲချလိုက်ရာ သူမနဲ့ကလူးသည့်လူ
ဖြစ်နေရာ An rinသည်ခြေမခိုင်တော့ဘဲ ပြုတ်ကျ
သွားပြီး
"ရှင်..ရှင်က...ဘယ်လိုလုပ်...."
"မင်း...မင်းပြောနေတာကို အကောင်းမှတ်ပြီးနား
ထောင်နေတယ်ထင်နေလား...ဘာ..အဲ့ပုံထဲကလူက
မင်းမဟုတ်ဘူးတဲ့လား...ဒါမဲ့..မင်း..ငါနဲ့ရှိနေတုန်းက
တော့ အဲ့လိုမပြောပါလား..."
"ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ...ရှင့်ကိုကျွန်မမသိဘူး..
ရှင်ကိုကျွန်မမသိဘူး..."
"မသိဘူးတဲ့လား...ကောင်းပြီးလေ...ခုနတုန်းကမင်း
ပြောတဲ့အတိုင်း ငါတို့ဂတ်ိသစ္စာပြုပြီးလို့ တရားဝင်လင်မယားဖြစ်သွားပြီးဆိုတော့ မင်းမသိချင်လည်း သိ
ရတော့မှာပေါ့...မဟုတ်ဘူးလား...အ....ဖေ..."
ထိုလူသည်An rinရဲ့အဖေကိုခေါ်ပြီးကြောက်စရာ
ကောင်းသောအကြည့်ဖြင့်ကြည့်နေသည်။ Haoxuan
က
"ကဲကဲ...ကျွန်တော်တစ်ခုလောက်ပြောချင်ပါတယ်..
အဖေ့ကိုရောပေါ့...အခု ကျွန်တော့မှာ ချစ်ရတဲ့သူရှိ
နေပါပြီးဗျ...သူက မိန်းကလေးမဟုတ်ပါဘူး..."
"ဘာ..ဘာ..."
"အားလုံးအံ့ဪသွားမယ်ဆိုတာ သိပါတယ်...အဲ့လူ
က ကျွန်တော်ငယ်ငယ်ကတည်းက ချစ်ရတဲ့သူ..ကျွန်
တော့အတွက်အဖိုးမဖျက်နိုင်တဲ့သူ...အဲ့လူက ဘယ်သူဆိုတာ ခင်ဗျားတို့စုံစမ်းကြမယ်ဆိုတာ သိပါတယ်..
သိသွားခဲ့ရင်လည်း သူ့ကိုအပြစ်တင်ပုတ်ခက်တာတွေ
ပြောမယ်ဆိုရင်အဲ့လူကိုကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်နိဂုံးချုပ်
ပေးမယ်...ဘယ်သူမဆို ချစ်ရတဲ့သူကို ထိခိုက်မှာ
ကြောက်ကြသလို အပြောလည်းမခံစေချင်ကြဘူး
မဟုတ်လား...ဒါကြောင့်ကျွန်တော့ချစ်သူကိုလည်း
မပုတ်ခက်ကြပါနဲ့ဗျာ...အဖေ...ကျွန်တော်တို့ကိုသ
ဘောမတူတာသိပါတယ်...အဖေသဘောတူတဲ့အထိ
ကျွန်တော်အပြင်မှာ အိမ်ခွဲနေပါ့မယ်...ကိုယ့်လုပ်အား
နဲ့ကိုယ်သူ့ကိုစောင့်ရှောက်မယ်...ဒါပါဘဲဗျာ..အဖေ..
ကျွန်တော်သွားပြီး..."
Haoxuanရဲ့စကားလုံးတွေကြောင့်လူအများတိတ်
ဆ်ိတ်သွားကြပြီး မှင်သက်သွားကြလေသည်။ အဖေ
ဖြစ်သူက
"အပြင်လောကကြီးမှာ...မင်းဘယ်လောက်အသက်
ရှင်နိုင်မလဲဆိုတာ..သိချင်သေးသားဘဲ..."
လက်ဖြင့်အုပ်ကာ ခိုးပြီးရယ်လိုက်သည်။ အခန်းထဲ
တွင်စောင့်ခိုင်းထားသော Jiyangကတော့ ဝမ်းသာ
လွန်းလို့ မျက်ရည်များကျနေ၏။ ထိုအခ်ျိန်တွင်
Haoxuanသည်တံခါးကိုအားနဲ့ဆောင့်တွန်းပြီး Jiyangအား ဆွဲခေါ်သွားလေသည်။ လက်ထပ်ပွဲကျင်း
ပရာ ဟိုတယ်ရဲ့အပေါ်ဆုံးထပ်သို့ခေါ်သွားပြီး အခန်း
ထဲရောက်သည်နှင့်လော့ချကာ Jiyangအား ဆွဲပွေ့
ပြီး နက်ရှိုင်းစွာအကြင်နာပေးလေသည်။ Haoxuan
၏ လျှာနွေးနွေးလေသည်Jiyang၏ ပါးစပ်ထဲသို့
ပိုရောက်သည်နှင့်အသက်ရှုရခက်လာသည်။ ထို
နောက်မှာတော့.......
......
ဘာဆက်ဖြစ်မယ်ထင်လဲဟေ...😏😏😏
မင်မင်အကျင့်ပုတ်သွားသည်။
kyelsinthawdar
ESTÁS LEYENDO
ကၽြန္ေတာ့ခ်စ္သူဆရာေလး(ကျွန်တော့ချစ်သူဆရာလေး)
Romanceခပ္ဆိုးဆိုးေက်ာင္းသားေလးနဲ႔ စည္းကမ္းတင္းၾကပ္တဲ့ဆရာေလးတို႔ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ ခပ်ဆိုးဆိုးကျောင်းသားလေးနဲ့ စည်းကမ်းတင်းကြပ်တဲ့ဆရာလေးတို့ရဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်
