Zawgyi
Jiyangကိုင္ထားေသာ ဓားသည္ Haoxuanလည္ပင္း
နားသို႔ေရာက္လာေသာအခါ Haoxuanက
"ကိုကို...စိတ္ထိန္းပါအံုး...ေနာ္..ခုနက ကြၽန္ေတာ္စ
လိုက္တာပါ...ဓားကိုခ် စိတ္ကိုေလ်ာ့...."
"မေလ်ာ့ႏိုင္ဘူး...မင္းရဲလည္ပင္းအသားေလးကို လွ္ီး
ရမွေက်နပ္ႏိုင္မွာ..."
"ထိုအခ်ိန္တြင္ Haoxuanအိတ္ကပ္ထဲ႐ွိဖုန္းမွာ ျမည္
လာေလသည္။ Jiyangလည္း အသ္ိစိတ္ျပန္ဝင္ကာ
"ေရခ်ိဳးအံုးမွဘဲ....မင္း...ေနာက္တစ္ခါထပ္လုပ္ရင္
အဲ့အခါ မင္းရဲ႕အသက္ကိုဖက္နဲ႔ထုတ္ထားလိုက္
ေတာ့...."
"ဟဲဟဲ....ဟုတ္...ဟုတ္..."
Jiyangသည္ စိတ္ကိုေလ်ာ့ကာ ေပၾကံေနေသာအကၤ်ီ
တစ္လႊာခ်င္းစီကို ေရခ်ိဳးခန္းသြားရင္း ခြၽတ္ေနရာ အ
ေနာက္မွၾကည့္ေနေသာ Haoxuanသည္ ေသခ်ာကို
ၾကည့္ေနေတာ့သည္။ အပါးဆံုးအလႊာ အျဖဴထည္ကို
ခြၽတ္ခ်လိုက္ရာ ျဖဴေဖြးၿပီး အခ်ိဳးက်လွပေနေသာ ခါး
ကိူၾကၫ့္ၿပီး Haoxuanသည္ Jiyangရဲ႕ေက်ာျပင္ကို
ကိုင္ခ်င္စိတ္ျဖစ္လာေလသည္။ Jiyangက ေနာက္တစ္ဆင့္ ေဘာင္းဘီခြၽတ္ရန္လုပ္ရာ သူ႔အား စူးစူးဝါဝါးႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနသည္က္ုိ ခံစားမိရာ အေနာက္သို႔
လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ Jiyang
သည္ လန္႔သြားရာ
"ႏွာဘူး....အခန္းထဲျမန္ျမန္ဝင္စမ္း..."
ေအာ္ဟစ္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲသ္ု႔ိေျပးဝင္သြားေလသည္။
Jiyangျမင္လိုက္သည့္ျမင္ကြင္းမွာ သူ႔ရဲ႕ အခ်ိဳးအစားလွပေနေသာ ကိုယ္ေၾကာင့္ Haoxuanရဲ႕ ႏွာေခါင္းမွ
ေသြးမ်ားယ္ိုက်လာသည္ကို ေတြ႔သြားေသာေၾကာင့္
ျဖစ္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ႐ွိ jiyangက ေရကန္ထဲ၌
စိမ္ရင္း
"ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးက ေယာက္်ားေလးဆိုေပမဲ့ သူ
ေ႐ွ႕က်ရင္ ငါဘာလ္ု႔ိအဲ့ေလာက္႐ွက္ေနမွန္းမသိ...
အား...မေတြးနဲ႔ေတာ့....မေတြးနဲ႔..."
Jiyangတစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၌ တစ္ေယာက္ထဲ
စိတ္႐ႈပ္ေထြးေနခ်ိန္ Haoxuanကေတာ့ သူ႔အေဖနဲ႔ဖုန္း
ေျပာေနေတာ့သည္။ Haoxuanရဲ႕အေဖက
"မင္းအိမ္မျပန္ဘူးဆို...ဘယ္မွာေနေနတာလဲ.. "
"သူငယ္ခ်င္းအေဆာင္မွာ ေနေနတာ...စာက်က္ဖို္႔...
ဘာလို႔လိုက္ၿပီး အာရံုစိုက္ေနရတာလဲ...ကြၽန္ေတာ္က
ကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး...လူႀကီးျဖစ္ေနၿပီး..."
"Jiyangနဲ႔ေတြ႔ေနေသးလား.. "
"သူက ကြၽန္ေတာ့္ဆရာဘဲ...အျမဲေတြ႔ေနရမွာေပါ့..
မေတြ႔ရတာမွ ထူးဆန္းအံုးမယ္..."
"မင္း...သူနဲနီးနီးကပ္ကပ္မေနနဲ႔...ၾကားတယ္ေနာ္.."
"ဘာလို႔ ကိုကို႔ကို အဲ့ေလာက္မုန္းေနရတာလဲဗ်..."
"တစ္ဘက္ခါက မင္းေမြးေန႔...မင္းမွတ္မိတယ္ေနာ္..
ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ..."
"တစ္ခါလာလည္း ဒါဘဲ...ေတာ္ပါေတာ့...အေဖေျပာ
ေနတာ ၁၃၆ခါေတာင္႐ွိေနၿပီး...ကြၽန္ေတည္ပင္ပန္း
ေနလို႔ အိပ္ေတာ့မယ္...ဒါဘဲ..."
"Haoxuan...Hao..."
အေဖရဲ႕စကားမဆံုးခင္မွာဘဲ ဖုန္းကိုခ်ပစ္ၿပီး ဝရန္တာ
အျပင္သို႔ ထြက္ၾကည့္ေလသည္။ အျပင္၌ တိုက္ခက္
ေနေသာ ေလညႇင္းမ်ားကိုခံစားရင္း
"ငါသာ ကိုကိုနဲ႔ေနေနတာသိသြားရင္ ကိုကိုအနၱရာယ္
႐ွိႏိုင္တယ္...ကိုကို႔ကို ဒီတစ္ခါထြက္သြားခြင့္မေပးႏိုင္
ေတာ့ဘူး...အေမြေတြ စြန္႔ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကာ
ကြယ္ရမယ္..."
ေရရြတ္ရင္း စိုးရိမ္ပူပန္ေနေတာ့သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီး
ထြက္လာေသာ Jiyangသည္ ဝရန္တာတြင္ ေငးၾကည့္
ေနေသာ Haoxuanကို ေငးၾကည့္ေနရင္း သူ႔အနား
ေလ်ွာက္သြားၿပီး
"ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ.. .."
"ကြၽန္ေတာ့ေမြးေန႔အေၾကာင္း စဥ္းစားေနတာ...အဲ့
ေန႔က်ရင္ ကို႔ကိုဆီက ဘာလက္ေဆာင္ေတာင္းရင္
ေကာင္းမလဲလို႔ စဥ္းစားေနတာ..."
"ငါ့ဆီက လက္ေဆာင္?...အဲ့ဒါငါ့စိတ္ႀကိဳက္ေပးရ
မွာေလ...မင္းေတာင္းတဲ့အရာက္ုိ ေပးရမွာလား..."
"ဒါမဲ့...ကိုကိုကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းတဲ့အရာဘဲ..
ေပးေစခ်င္ပါတယ္...ေနာ္...ေနာ္..၁၈ႏွစ္ဆိုတာ ကြၽန္
ေတာ့အတြက္ အေရးႀကီးဆံုးေမြးေန႔ေလးပါ...ေနာ္.."
"ဒါဆို ဘာလိုခ်င္လဲ..ေျပာေစ..."
"အဲ့ေန႔က်မွ ေျပာမယ္...လာျဖစ္ေအာင္ လာခဲ့ေနာ္.."
ႏွစ္ေယာက္သား ပထမဆံုးအႀကိမ္ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေျပာ
ေနၾကရင္း ေပ်ာ္ပါးေနၾကသည္။ ထို႔ႏွင့္ Haoxuanရဲ႕
ေမြးေန႔ပြဲသို႔ ေရာက္လာခဲ့သည္။ Jiyangသည္ ေမြးေန႔
ပြဲသို႔သြားရန္ ဝတ္စံုျပင္ဆင္ေလသည္။ ညပိုင္းအခ်ိန္ခါ
ေမြးေန႔ပြဲသို႔ လူအမ်ားေရာက္လာၾကသည္။ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းသမားမ်ားရဲ႕ သမီးမ်ားလည္း လွပေသာ ဂါဝန္႐ွည္မ်ားကိုဝတ္ဆင္ကာ အေဖျဖစ္သူ
လက္ကို တြဲကာေရာက္လာၾကသည္။ အေပၚထပ္က
ေနလစိတ္ပ်က္စြာၾကည့္ေနေသာ အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုအမဲေလးကို ဝတ္ထားေသာ Haoxuanတစ္ေယာက္
ဝိုင္ခြက္ကို အသာေလးေမႊလွည့္ရင္း
"ဟူး...တစ္ေယာက္မွလည္း ပံုမလာပါလား...ေစ်း
ႀကီးတဲ့အဝတ္ေတြသာ ဝတ္ထားၿပီး ဟန္ေဆာင္အျပံဳး
ေတြနဲ႔ လွည့္စားေနၾကတာ...မုန္းလိုက္တာ...တစ္
ေယာက္မွ ငါ့ကိုကို ကိုမမွီန္ိုင္ပါဘူး...ဒါနဲ႔ ကိုကိုလည္း
ေရာက္မလာေသးပါလား..ကိုကို ဘယ္လိုဝတ္စံုနဲ႔မ်ား
ေရာက္လာမလဲ...ျမန္ျမန္လာစမ္းပါလို႔..."
တစ္ေယာက္ထဲစိတ္မ႐ွည္စြာ ေရရြတ္ၿပီး ဝိုင္ခြက္ကို
ေမာ့လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာဘဲ ဖိနပ္အျဖဴ အေနာက္
တိုင္းဝတ္စံုအျဖဴ နက္ကတိုင္အစား ဖဲျပားေလးတတ္
ကာ ခန္႔ညားလွပေနေသာ Jiyangေရာက္လာေတာ့
သည္။ ပြဲသို႔ေရာက္လာၾကေသာ မိန္းကေလးမ်ားရဲ႕
မ်က္လံုးမ်ားသည္ Jiyangဆီသို႔ေရာက္သြားၾက
သည္။ Haoxuanသည္ Jiyangကိုျမင္ၿပီးသည္ႏွင့္
သူ႔ဝတ္စံုကို အနည္းငယ္ျပင္ၿပီး စတိုင္နဲ႔မလိုင္နဲ႔😂
Jiyang႐ွိရာသို႔ ဆင္းသြားေလသည္။ Haoxuan
သည္ Jiyangေ႐ွ႕သို႔ေရာက္လာၿပီး
"ကိုကို...ေရာက္လာၿပီးလား..."
"မေရာက္လာလို႔ရမလား..."
ႏွစ္ေယာက္သား စကားေျပာေနတုန္း အေနာက္မွ
Haoxuanရဲ႕ အေဖျဖစ္သူေရာက္လာၿပီး
"ေရာက္လာၿပီးလား...Jiyang...."
"ဟုတ္..."
"လာ...မင္းလည္းမငယ္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ အိမ္ေထာင္
ျပဳသင့္ေနၿပီးမဟုတ္လား...ဒီမွာ မိန္ကေလးေတြအမ်ားႀကီးဘဲ...မင္းကိုမိတ္ဆက္ေပးမယ္..."
Jiyangကို ေခၚထုတ္သြားရာ Haoxuanက
"အေဖ...ဒါဘာလုပ္တာလဲ..."
"ဘယ္လိုေတာင္ေမးလိုက္ရတာလဲ...Jiyangလည္း
အိမ္ေထာင္ျပဳရေတာ့မယ္ေလ...မင္းနဲတစ္ေန႔တည္း
လက္ထပ္ေပးရမယ္..ဟားဟား..."
"မရဘူး...ကိုကို...ကြၽန္ေတာ့ကိုလက္ေဆာင္ေပး
မယ္မဟုတ္လား...လာ...ကြၽန္ေတာ့ေနာက္လာခဲ့.."
"ေနအံုး...မင္းတို႔မသြားခင္ Haoxuanရဲ႕ အိမ္ေထာင္
ဖက္ကို ေတြ႔သြားအံုးေလ...ေဆးကုမၸဏီ CEOရဲ႕ သမီး
An rin...."
"ဘာ...ဘယ္သူ..."
An rinဆိုသည့္နာမည္ကို ၾကားၿပီးသည္ႏွင့္ အျပင္မွ
ဂါဝန္အနီရဲရဲကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ An rinေရာက္
လာေလသည္။ An rinကို ျမင္ၿပီး Jiyangေရာ
Haoxuanေရာပါ လန္႔ေနသည္။ Jiyangက စိတ္ေတြ
သဝန္တိုကာ အျပင္သို႔ေျပးထြက္သြားသည္။ Haoxaun ု အေနာက္ကို လိုက္ရန္လုပ္ေပမဲ့လည္း
An rinက လွမ္းဆြဲထားၿပီး
"Haoxuan.. ..မသြားပါနဲလား...ငါနဲ႔တူတူေနေပး
ေလ...ေနာ္..."
"ဒီလက္ကိုလႊတ္...ငါထူးဆန္ေနတယ္လို႔ ခံစားေနရ
တာ..ဒါေၾကာင့္ကိုး..."
"ဘာ..."
"ေက်ာင္းမွာ မင္း ငါ့ကိုမရမကလိုက္ကပ္ေနၿပီး ရဲ
တင္းေနတာကိုး...မင္းအေဖရဲ႕ေနာက္ခံကို အားကိုး
ၿပီး ေရာင့္တတ္ေနတာ ေတာ္ေတာ့..."
Haoxuan ေျပာသည့္စကားမ်ားေၾကာင့္ ခန္းမထဲမွ
လူမ်ားတိတ္ဆိတ္သြားရာ.Haoxaun က
"ေတာင္းပန္ပါတယ္...ခုနက ဝိုင္ျပင္းေတြေသာက္ထားလို႔ မူးေနတာပါ...ေလညႇင္းသြားခံလိုက္အံုး
မယ္...ခြင့္ျပဳပါအံုး..."
ထိုသို႔ေျပာၿပီးရာ An rinရဲလက္ကို ျဖဳတ္ခ်ၿပီး အျပင္
သိူ႔ထြက္သြားေတာ့သည္။ Haoxuanရဲ႕အေဖက
"ဟားဟား...အားလံုးေတာင္းပန္ပါတယ္...သားက
သူရဲ႕ေမြးေန႔ဆိုေတာ့ အရမ္စိတ္လႈပ္႐ွားေနလို႔ပါ...
ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကပါ...ခနေန ကပြဲစေတာ့မွာမို႔ ...အား
ေတြျဖည့္ထားပါ..."
Haoxuanရဲ႕အေဖရဲ႕စကားေၾကာင့္ အားလံုးလည္း
အသိေက်းကြၽန္ျပဳကာ ကပြဲကိုဆက္ခဲ့ၾကေတာ့သည္။
.........
အျပင္မွာ႐ွိတဲ့ Haoxuanနဲ႔ Jiyangတို႔ႏွစ္ေယာက္
ဘာလုပ္ၾကမလဲ ထင္လဲ...😏😏😏ဟင္းဟင္းဟင္း
#Kyelsin
YOU ARE READING
ကၽြန္ေတာ့ခ်စ္သူဆရာေလး(ကျွန်တော့ချစ်သူဆရာလေး)
Romanceခပ္ဆိုးဆိုးေက်ာင္းသားေလးနဲ႔ စည္းကမ္းတင္းၾကပ္တဲ့ဆရာေလးတို႔ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ ခပ်ဆိုးဆိုးကျောင်းသားလေးနဲ့ စည်းကမ်းတင်းကြပ်တဲ့ဆရာလေးတို့ရဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်
