ကၽြန္ေတာ့ခ်စ္သူဆရာေလး(ကျွန်တော့ချစ်သူဆရာလေး)

Part-25

Zawgyi
အ​ေဖျဖစ္​သူက အျပင္​က​ေနလွမ္​း​ေအာ္​​ေနတုန္​း Haoxuanသည္​ အႀကံရသြားရာ
"အ​ေဖ...ကြၽန္​​ေတာ့တြက္​ဝတ္​စံုခ်ဳပ္​​ေပး..."
"ဘာ...ဝယ္​ၿပီးသား႐ွိတယ္​..."
"ဝယ္​ၿပီးသား​ေတြက အသားမ​ေကာင္​းဘူး...ခ်ဳပ္​​ေပး
ၿပီး​ေတာ့ ​ေနာက္​ပိုင္​းကြၽန္​​ေတာ္​ဝလာတယ္​...အာ့​
​ေၾကာင္​့ ဆိုင္​ကိုသြားၿပီး ကိုယ္​တိုင္​းတိုင္​းခ်င္​တယ္​..လို
ခ်င္​တဲ့ ဝတ္​စံုလည္​း ႐ွာခ်င္​​တယ္​..."
"​ေခြး​ေကာင္​​ေလး...မင္​းထြက္​​ေျပးဖို႔ၾကံ​ေနတာမဟု​တ္​
လား..."
"အ​ေဖဟာ​ေလ..ကြၽန္​​ေတာ့ကိုအခန္​းထဲမွာ ပိတ္​​
​ေလွာင္​ထားၿပီး လက္​ထပ္​ပြဲလည္​း အတင္​းအၾကပ္​စီ
စဥ္​တယ္​...ဒါ​ေလး​ေတာင္​ မလုပ္​​ေပး​ော အ​ေဖအရမ္​း
လြန္​တာဘဲ...ဟြန္​႔..."
"ဟူး....ဒီဆိုးသြမ္​းတဲ​ေကာင္​စုတ္​ကို ဘယ္​သူကမ်ား
​ေမြးခဲ့တာပါလိ္​မ္​့​ေနာ္​....ဟုတ္​ၿပီး..ဟု​တ္​ၿပီး...မနက္​
ဖန္​မနက္​မ​ွ သြား​ေတာ့..."
"​ေက်းဇူးပါအ​ေဖ...အ​ေဖကို အရမ္​းခ်စ္​တယ္​..."
"​ေတာ္​စမ္​းပါ...မင္​းခ်စ္​တာႂကီးကို ​ေၾကာက္​လြန္​းလို႔
...အိပ္​​ေတာ့..."
အ​ေဖျဖစ္​သူ ထြက္​သြားသည္​ႏွင္​့ Haoxuanသည္​ သူ႔
သူငယ္​ခ်င္​းဘက္​ျပန္​လွည္​့ၾကည္​့ရာ စိတ္​​ေလတယ္​ဆို
တဲ့အၾကည္​့ျဖင္​့ ၾကည္​့​ေနရာ Haoxuanက
"အဲ့ အၾကည္​့ကဘာလဲဟ..."
"မင္​း ​ေနာက္​ႏွစ္​အကယ္​ဒမီဆု တတ္​ယူရၿပီး သိလား"
"ဟုတ္​လား...ငါ​ေလး​ေတာ္​သြားၿပီး​ေပါ့..ဟဟဟ.."
"​ေတာ္​စမ္​း..ငါသြား​ေတာ့မယ္​..ဆရာ့ကို သြားျပန္​
ၾကည္​့ရမယ္​..."
"​ေနအံုးကြ..ငါမင္​းကိုအကူညီ​ေတာင္​းစရာ႐ွိတယ္​..."
"ဘာျပန္​တုန္​း..."
"မနက္​ဖန္​ ငါတို႔ခ်ဳပ္​​ေနက်အကၤ်ီဆိုင္​ကို ငါ၈ခြဲ​
​ေလာက္​လာခဲ့မယ္​...အဲ့​ေတာ့..."
"အဲ့​ေတာ့ ငါတို႔ႏွင္​့ ဆရာကအရင္​​ေစာင္​့​ေနရမွာ​ေပါ့."
"ဟုတ္​တယ္​...ၿပီး​ေတာ့ An rinနဲ႔​ေတြ႔​ေနတဲ့အဲ့လူႀကီး
ရဲ႕အကၤ်ီဆိုဒ္​ကို ႐ွာထား..."
"ဘာလုပ္​မလို႔လဲ..."
"ငါစဥ္​းစားထားတာ​ေလး ႐ွိလို႔..."
"ဟုတ္​ၿပီး..သြား​ေတာ့မယ္​..."
ထို႔​ေနာက္​ Haoxuanရဲ႕သူငယ္​ခ်င္​းသည္​ ျပတင္​း
​ေပါက္​မွ ျပန္​ခုန္​ခ်သြား​ေတာ့သည္​။ သူငယ္​ခ်င္​းျဖစ္​သူ
၏ အိမ္​သိူ္​ျပန္​​ေရာက္​​ေသာအခါ Jiyangရဲ႕အရိပ္​အယ​ေယာင္​​ေတာင္​ မ​ေတြ႔ရ​ေခ်။ ထိုအခါ ခိုင္​းလိုက္​​ေသာ သူအား
"ဆရာ​ေရာ..."
"ဝင္​လို႔ မရဘူး​ဗ်...ဝင္​လို႔ရတယ္​ဆိုရင္​​ေတာင္​ ဆရာ့
ကို ​ေခၚထုတ္​လာဖို႔ မျဖစ္​ႏိုင္​ဘူး..."
"ဘာလို႔လဲ..."
"အ​ေစာင္​့​ေတြ အမ်ားႀကီး႐ွိ​ေနတယ္​..."
"ဟင္​း..တစ္​ခ်က္​မွ မလြတ္​ဘူးလား..."
"ဟုတယ္​...ငါတို႔ဘယ္​လိုလုပ္​ၾကမလဲ..."
"ဒီည​ေတာ့ ​ေနာက္​က်​ေနၿပီး မနက္​ဖန္​မနက္​၈နာရီက်
ရင္​ မင္​းအ​ေဖရဲ႕ barက လူမိုက္​တစ္​ခ်ိဳ႕ သြားငွါးခဲ့.."
"ဘာ...​ေဟ့​ေကာင္​..မင္​း႐ူး​ေနလား..သူတို႔နဲ႔ဖိုက္​ခ္ိုင္​း
မို႔လား..."
"မဟုတ္​ပါဘူးကြ...ဒီလို..လာလာ..ငါ​ေျပာျပမယ္​..
**¿**:"_°';"´]_\:"•±"
သူငယ္​ခ်င္​းႏွစ္​​ေယာက္​သား ​ေခါင္​းခ်င္​းဆိုင္​ၿပီး အစီ
စဥ္​ကို​ေရးဆြဲ​ေတာ့သည္​။ ​ေနာက္​တစ္​​ေန႔ Jiyangအိမ္​
၌ jiyangသည္​ အိပ္​ယာမွ ႏိူးလာၿပီး ​ေလးလံ​ေသာ​
​ေျခလွမ္​းမ်ားျဖင္​့ လွမ္​းကာ မ်က္​ႏွာသြားသစ္​​ေလ
သည္​။ ထိုအခ်ိန္​တြင္​ တစ္​​ေယာကိ​ေယာက္​က ဘဲလ္​
လာတီး​ေသာ​ေၾကာင္​့ jiyangသည္​ မ်က္​ႏွာသုတ္​ပဝါ
ကို ပခံုး​ေပၚတင္​ကာ တံခါးသြားဖြင္​့​ေလသည္​။ တံခါး
ဖြင္​့လိုပ္​သည္​ႏွင္​့ ထိုလူသည္​ အတင္​းတိုးကာ Jiyang
အားဝင္​တိုး​ေတာ့သည္​။ Jiyangက လန္​႔သြားၿပီး
"မင္​း...မင္​းက ဘယ္​သူလဲ..."
"အို..မင္​းက ဓာတ္​ပံုထဲမွာ ထက္​ကိုအျပင္​မွပိုလွပါ
လား..."
"ဘာ..."
"ငါ ​ေယာက္​်ား​ေလးနဲ႔ တစ္​ခါမွမလုပ္​ဖူးဘူး...မင္​းကို
ၾကည္​့ရတာ ​ေကာင္​းမဲ့ပံုဘဲ..."
ထိုလူမွာ An rinလႊတ္​လိုက္​​ေသာသူျဖစ္​သည္​။ Jiyangက တအားလန္​႔ၿပီး အရမ္​း​ေၾကာက္​ကာ ႐ုန္​း
ကန္​​ေလသည္​။.ထိုအခါ ထိုလူႀကီးသည္​ သူ႔​ေဘာင္​း
ဘီအိတ္​ထဲမွ ​ေဆးဘူးတစ္​မ်ိဳးကိုထုတ္​ၿပီး Jiyangရဲ႕
ႏွာ​ေခါင္​း​ေပါက္​၍ ​ေတ့လိုက္​သည္​။ Jiyangသည္​ ထို
​ေဆး​ေတြကို ႐ွဴ႐ိုက္​ၿပီး​ေနာက္​ အရမ္​းကိုမူး​ေဝကာ
တစ္​ကိုယ္​လံုး ပူ​ေလာင္​လာသည္​။ မ႐ုန္​းႏိုင္​​ေတာ့ဘဲ
အသိစိတ္​မ်ား​ေပ်ာက္​ဆံုး​ေန၏။ ထိုအခ်ိန္​မွာဘဲ ပြင္​့
​ေန​ေသာတံခါးကို တြန္​းဖြင္​့ရင္​း Haoxuanရဲ႕ သူငယ္​
ခ်င္​းႏွစ္​​ေယာက္​နဲ႔ လူမိုက္​၃​ေယာက္​ဝင္​လာၿပီး အဓမၼ
က်င္​့​ေနသာ ထိူလူ၏ညီ​ေလးကို တစ္​​ေယာက္​က အ​
​ေနာက္​မွ အားရပါးရကန္​ထည္​့လိုက္​သည္​။ ထိုလူ
သည္​ လႈပ္​​ေတာင္​မလႈပ္​​ႏိုင္​​ေတာ့ဘဲ ​ေမ့သြားခဲ့သည္​။
သူငယ္​ခ်င္​းႏွစ္​​ေယာက္​က
"မင္​းတို႔​၃​ေယာက္​ထဲတစ္​​ေယာက္​ အျပင္​ခံခြၽတ္​ၿပီး
ဆရာ့ကို​ေပးဝတ္​လိုက္​...ၿပီး​ေတာ့ အိပ္​ယာထဲမွာ လူ
႐ွိ​ေနသလို လုပ္​ခဲ့ၿပီး..​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလးၾကာမွဆင္​းလာ
ခဲ့..."
"ဟူတ္​ကဲ့.. "
ထို႔​ေနာက္​ Jiyangကိုအ​ေပၚဝတ္​ ဝတ္​​ေပးၿပီး အျပင္​
သိူ႔​ေခၚထုတ္​သြားသည္​။ အ​ေစာင္​့​ေတြ႐ွိတဲ့​ေနရာသို႔
​ေရာက္​​ေသာအခါ သူငယ္​ခ်င္​းႏွစ္​​ေယာက္​က ​ေဆးမိ
ထား​ေသာ Jiyangအား တစ္​ဖက္​ဆီတြဲၿပီး ခပ္​တည္​
တည္​ႏွင္​့ အ​ေ႐ွ႕မွ ျဖတ္​သြား​ေလသည္​။ ၂လွမ္​း​
​ေလာက္​​ေရာက္​​ေနၿပီးခ်ိန္​တြင္​ အ​ေစာင္​့တစ္​​ေယာက္​က
"​ေနအံုး..."
"​ဗ်ာ..."
"မင္​းတို႔...."
​ေျပာ​ေနရင္​း သူတို႔အနားသိူ႔တစ္​ျဖည္​းျဖည္​းကပ္​လာ
ၿပီး
"တျခားသူ​ေတြ​ေရာ..."
"​ဗ်ာ..."
"မင္​းတို႔တတ္​သြားတုန္​းက ၅​ေယာက္​ပါ...က်န္​တဲ့ႏွစ္​
​ေယာက္​ဘယ္​ကို​ေရာက္​သြားတာလဲ..."
"​ေအာ္​...သူတို႔လား...ဟို...​ဟို...​ေအာ္​...အ​ေပၚမွာ
ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔​ဆရာ ခိုင္​းထားတဲ့အလုပ္​​႐ွိလို႔ပါ.."
"ဘာအလုပ္​လဲ..."
"အဲ့တာ​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ရဲ႕ကိစၥပါ..နားလည္​​ေပး​
​ေစခ်င္​ပါတယ္​..."
"ဟုတ္​...ဟုတ္​ပါၿပီး..."
တံုးအ​ေသာ အ​ေစာင္​့ႀကီးက​ေတာ့ လွည္​့စားတာခံ
လိုက္​ရပါတယ္​။ ကား​ေပၚသို႔​ေရာက္​​ေသာအခါ သူငယ္​
ခ်င္​းႏွစ္​​ေယာက္​က
"သြားရ​ေအာင္​..၁၅မိနစ္​ဘဲ က်န္​​ေတာ့မယ္​..."
"​ေအး.. ဒါနဲ႔ ဆရာကဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ..​ေနမ​ေကာင္​း
ဘူးလား.."
"ဟုတ္​သား..ခုနကတည္​းက ညီးသံ​ေတြထြက္​​​ေနတာ
..."
"မဟုတ္​မွလြဲ​ေ႐ာ...​"
"​ေဆးမိထားတာလား..."
ႏွစ္​​ေယာက္​သား တစိၿပိဳင္​နက္​ထဲလွည္​့ၾကည္​့ရာ Jiyangခမ်ာ ပူ​ေလာင္​ၿပီး ​ေနရခက္​လာသျဖင္​့ အဝတ္​
​ေတြ တစ္​ထပ္​စီခြၽတ္​​ေန​ေလသည္။ ထိုအခါ သူငယ္​
ခ်င္​းႏွစ္​​ေယာက္​က
"ဝါး...ဒုကၡပါဘဲ...ျမန္​ျမန္​အုပ္​လိုက္​.."
"ဘာကိုအုပ္​ရမွာလဲကြ..."
"မသိဘူးကြာ...မင္​းရဲ႕အျပင္​ခံကိုခြၽတ္​ၿပီး ဆရာ့ကိုယ္​
ကိုပတ္​ထားလိုက္​...ျဖစ္​ႏိုင္​ရင္​ သူဘာမွလုပ္​လို႔မရ
​ေအာင္​ ဖက္​ထားလိုက္​..."
"ဘာ...​ေဟ့​ေကာင္​...ငါ့ကို Haoxuanသတ္​တာျမင္​
​ေစခ်င္​တာလား..."
"​ေလာ​ေလာဆယ္​​ေတာ့ သူမသိ​ေသးဘူး..ဆရာလုပ္​မွ
ငါတို႔စိတ္​ႂကြလာ႐င္​ ဒုကၡ...ျမန္​ျမန္​လုပ္​စမ္​းပါကြာ.."
"​ေအး..​ေအးပါကြာ..."
ထိုအခါ Jiyangအနားတြင္​ ထိုင္​​ေန​ေသာ သူငယ္​ခ​်င္​း
တစ္​​ေယာက္​သည္​ jiyangအား တင္​းတင္​းၾကပ္​ၾကပ္​
ဖက္​ထားလိုက္​​ေလသည္​။ Jiyangပါးစပ္​​​ဖ်ားမွ
"လိုခ်င္​တယ္​...လို...လိုခ်င္​တယ္​...​ေပးလို႔..."
"ဆရာရယ္​...ခဏ​ေလာက္​သည္​းခံ​ေပးပါ​ေနာ္​...​ေဟ့
​ေကာင္​ျမန္​ျမန္​​ေမာင္​း...အ​ေ႐ွ႕​ေပါက္​ကမဝင္​နဲ႔.. Haoxuanကို ​ေစာင္​့​ေနတဲ့သူက အမ်ားႀကီး.."
"ငါသိပါတယ္​...​ေဟာ..​ေရာက္​ၿပီး...ဆရာ့ကို အဝတ္​
လဲခန္​းထဲကို​ေခၚသြား...ငါHaoxuanကို သြား​ေျပာ
လိုက္​အံုးမယ္​..."
သူငယ္​ခ်င္​းႏွစ္​​ေယာက္​သား တစ္​​ေယာက္​တစ္​​ေနရာဆီ
သို႔​ေျပးၾကၿပီး.Jiyangအား အဝတ္​လဲခန္​းထဲသို႔​ေခၚ
သြင္​းသြားခဲ့သည္​။ Jiyangရဲ႕ခ်ဳပ္​ထ​ား​ေသာ လက္​ႏွစ္​
ဖက္​မွာ လြတ္​​ေျမာက္​သြားသျဖင္​့ ထိုသူအားတင္​းတင္​း
ၾကပ္​ၾကပ္​ဖက္​ထားၿပီး ပြတ္​သပ္​​ေန​ေလသည္​။ ထိုျမင္​
ကြင္​းျမင္​သြား​ေသာ Haoxuanသည္​ ​ေဒါသမီးမ်ား
​ေတာက္​ကာ သူငယ္​ခ်င္​းျဖစ္​သူကို အခန္​းထဲမွ ကန္​
ထုတ္​လိုက္​​ၿပီး တံခါး​ေလာ့ခ်လိုက္​​ေတာ့သည္​။ ကန္​
ထုတ္​ခံရ​ေသာ သူငယ္​ခ်င္​းျဖစ္​သူက
"ဒီ..ဒီ​ေကာင္​..ငါ့ကိုကန္​ထုတ္​တယ္​ကြ..."
"စိတ္​​ေလ်ာ့...စိတ္​​ေလ်ာ့ၿပီး အ​ေစာင္​့​ေတြကိုသြား
ၾကည္​့ရ​ေအာင္​..သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ကို တစ္​ကမၻာတည္​း
​ေပး​ေနလိုက္​ပါ..."
"ဟူး.....သြားမယ္​...သြားမယ္​... "
ႏွစ္​​ေယာက္​သား ထြက္​သြားၿပီး​ေနာက္​မွာ​ေတာ့ Haoxuanက ဖယိုဖရဲဖစ္​​ေန​ေသာ Jiyangအား
"ကိုကို...ဘာဖစ္​ခ​်င္​လဲ..."
"ငါ့ကို​ေပး...ငါ့ကို​ေပးပါ...​ေနာ္​..ငါမရ​ေတာ့ဘူး..."
"ကဲ...ဟုတ္​ပါၿပီး...ဒါမဲ့ ကိုကို႔အသံတိုးထားဖို႔​ေတာ့
လိုတယ္​​ေနာ္​..."
"အင္​း...ဟင္​းဟင္​း....ျမန္​ျမန္​..."
ထို​ေနာက္​ Haoxuanသည္​ Jiyangရဲ႕ပခံုးထက္​မွစ၍
အကၤ်ီဆြဲခ်ကာ အခ်စ္​အမွတ္​သားမ်ားစ​ေပးၿပီး​​ေနာက္​
အဝတ္​လဲခန္​းထဲမွ ဟိုအသံဒီအသံ​ေတြ စထြက္​လာပါ
​ေတာ့တယ္​.....
(​ေနာက္​ပိုင္​းကို​ေတာ့ ကိုယ္​့ဘာသာစဥ္​းစားၾက​ေတာ့
မင္​မင္​​ေတာင္​ ​ေရးရင္​း႐ွက္​လိုက္​တာ​ေနာ္​..ဟီးဟီး)
kyelsinthawdar
Unicode
အ​ဖေဖြစ်​သူက အပြင်​က​နေလှမ်း​အော်​နေတုန်း Haoxuanသည်​အကြံရသွားရာ
"အ​ဖေ...ကျွန်​တော့တွက်​ဝတ်​စုံချုပ်​ပေး..."
"ဘာ...ဝယ်​ပြီးသားရှိတယ်​..."
"ဝယ်​ပြီးသား​တွေက အသားမ​ကောင်းဘူး...ချုပ်​ပေး
ပြီး​တော့​နောက်​ပိုင်းကျွန်​တော်​ဝလာတယ်​...အာ့​
​ကြောင့်​ဆိုင်​ကိုသွားပြီး ကိုယ်​တိုင်းတိုင်းချင်​တယ်​..လို
ချင်​တဲ့ ဝတ်​စုံလည်း ရှာချင်​တယ်​..."
"​ခွေး​ကောင်​လေး...မင်းထွက်​ပြေးဖို့ကြံ​နေတာမဟု​တ်​
လား..."
"အ​ဖေဟာ​လေ..ကျွန်​တော့ကိုအခန်းထဲမှာ ပိတ်​
​လှောင်​ထားပြီး လက်​ထပ်​ပွဲလည်း အတင်းအကြပ်​စီ
စဉ်​တယ်​...ဒါ​လေး​တောင်​မလုပ်​ပေးော အ​ဖေအရမ်း
လွန်​တာဘဲ...ဟွန့်​..."
"ဟူး....ဒီဆိုးသွမ်းတဲ​ကောင်​စုတ်​ကို ဘယ်​သူကများ
​မွေးခဲ့တာပါလိ်​မ့်​နော်​....ဟုတ်​ပြီး..ဟု​တ်​ပြီး...မနက်​
ဖန်​မနက်​မှ သွား​တော့..."
"​ကျေးဇူးပါအ​ဖေ...အ​ဖေကို အရမ်းချစ်​တယ်​..."
"​တော်​စမ်းပါ...မင်းချစ်​တာကြီးကို​ကြောက်​လွန်းလို့
...အိပ်​တော့..."
အ​ဖေဖြစ်​သူ ထွက်​သွားသည်​နှင့်​Haoxuanသည်​သူ့
သူငယ်​ချင်းဘက်​ပြန်​လှည့်​ကြည့်​ရာ စိတ်​လေတယ်​ဆို
တဲ့အကြည့်​ဖြင့်​ကြည့်​နေရာ Haoxuanက
"အဲ့ အကြည့်​ကဘာလဲဟ..."
"မင်း​နောက်​နှစ်​အကယ်​ဒမီဆု တတ်​ယူရပြီး သိလား"
"ဟုတ်​လား...ငါ​လေး​တော်​သွားပြီး​ပေါ့..ဟဟဟ.."
"​တော်​စမ်း..ငါသွား​တော့မယ်​..ဆရာ့ကို သွားပြန်​
ကြည့်​ရမယ်​..."
"​နေအုံးကွ..ငါမင်းကိုအကူညီ​တောင်းစရာရှိတယ်​..."
"ဘာပြန်​တုန်း..."
"မနက်​ဖန်​ငါတို့ချုပ်​နေကျအင်္ကျီဆိုင်​ကို ငါ၈ခွဲ​
​လောက်​လာခဲ့မယ်​...အဲ့​တော့..."
"အဲ့​တော့ ငါတို့နှင့်​ဆရာကအရင်​စောင့်​နေရမှာ​ပေါ့."
"ဟုတ်​တယ်​...ပြီး​တော့ An rinနဲ့​တွေ့​နေတဲ့အဲ့လူကြီး
ရဲ့အင်္ကျီဆိုဒ်​ကို ရှာထား..."
"ဘာလုပ်​မလို့လဲ..."
"ငါစဉ်းစားထားတာ​လေး ရှိလို့..."
"ဟုတ်​ပြီး..သွား​တော့မယ်​..."
ထို့​နောက်​Haoxuanရဲ့သူငယ်​ချင်းသည်​ပြတင်း
​ပေါက်​မှ ပြန်​ခုန်​ချသွား​တော့သည်​။ သူငယ်​ချင်းဖြစ်​သူ
၏ အိမ်​သိူ်​ပြန်​ရောက်​သောအခါ Jiyangရဲ့အရိပ်​အယ​ယောင်​တောင်​မ​တွေ့ရ​ချေ။ ထိုအခါ ခိုင်းလိုက်​သော သူအား
"ဆရာ​ရော..."
"ဝင်​လို့ မရဘူး​ဗျ...ဝင်​လို့ရတယ်​ဆိုရင်​တောင်​ဆရာ့
ကို​ခေါ်ထုတ်​လာဖို့ မဖြစ်​နိုင်​ဘူး..."
"ဘာလို့လဲ..."
"အ​စောင့်​တွေ အများကြီးရှိ​နေတယ်​..."
"ဟင်း..တစ်​ချက်​မှ မလွတ်​ဘူးလား..."
"ဟုတယ်​...ငါတို့ဘယ်​လိုလုပ်​ကြမလဲ..."
"ဒီည​တော့​နောက်​ကျ​နေပြီး မနက်​ဖန်​မနက်​၈နာရီကျ
ရင်​မင်းအ​ဖေရဲ့ barက လူမိုက်​တစ်​ချို့ သွားငှါးခဲ့.."
"ဘာ...​ဟေ့​ကောင်​..မင်းရူး​နေလား..သူတို့နဲ့ဖိုက်​ခ်ိုင်း
မို့လား..."
"မဟုတ်​ပါဘူးကွ...ဒီလို..လာလာ..ငါ​ပြောပြမယ်​..
**¿**:"_°';"´]_\:"•±"
သူငယ်​ချင်းနှစ်​ယောက်​သား​ခေါင်းချင်းဆိုင်​ပြီး အစီ
စဉ်​ကို​ရေးဆွဲ​တော့သည်​။​နောက်​တစ်​နေ့ Jiyangအိမ်​
၌ jiyangသည်​အိပ်​ယာမှ နိူးလာပြီး​လေးလံ​သော​
​ခြေလှမ်းများဖြင့်​လှမ်းကာ မျက်​နှာသွားသစ်​လေ
သည်​။ ထိုအချိန်​တွင်​တစ်​ယောကိ​ယောက်​က ဘဲလ်​
လာတီး​သော​ကြောင့်​jiyangသည်​မျက်​နှာသုတ်​ပဝါ
ကို ပခုံး​ပေါ်တင်​ကာ တံခါးသွားဖွင့်​လေသည်​။ တံခါး
ဖွင့်​လိုပ်​သည်​နှင့်​ထိုလူသည်​အတင်းတိုးကာ Jiyang
အားဝင်​တိုး​တော့သည်​။ Jiyangက လန့်​သွားပြီး
"မင်း...မင်းက ဘယ်​သူလဲ..."
"အို..မင်းက ဓာတ်​ပုံထဲမှာ ထက်​ကိုအပြင်​မှပိုလှပါ
လား..."
"ဘာ..."
"ငါ​ယောက်ျား​လေးနဲ့ တစ်​ခါမှမလုပ်​ဖူးဘူး...မင်းကို
ကြည့်​ရတာ​ကောင်းမဲ့ပုံဘဲ..."
ထိုလူမှာ An rinလွှတ်​လိုက်​သောသူဖြစ်​သည်​။ Jiyangက တအားလန့်​ပြီး အရမ်း​ကြောက်​ကာ ရုန်း
ကန်​လေသည်​။.ထိုအခါ ထိုလူကြီးသည်​သူ့​ဘောင်း
ဘီအိတ်​ထဲမှ​ဆေးဘူးတစ်​မျိုးကိုထုတ်​ပြီး Jiyangရဲ့
နှာ​ခေါင်း​ပေါက်​၍​တေ့လိုက်​သည်​။ Jiyangသည်​ထို
​ဆေး​တွေကို ရှူရိုက်​ပြီး​နောက်​အရမ်းကိုမူး​ဝေကာ
တစ်​ကိုယ်​လုံး ပူ​လောင်​လာသည်​။ မရုန်းနိုင်​တော့ဘဲ
အသိစိတ်​များ​ပျောက်​ဆုံး​နေ၏။ ထိုအချိန်​မှာဘဲ ပွင့်​
​နေ​သောတံခါးကို တွန်းဖွင့်​ရင်း Haoxuanရဲ့ သူငယ်​
ချင်းနှစ်​ယောက်​နဲ့ လူမိုက်​၃​ယောက်​ဝင်​လာပြီး အဓမ္မ
ကျင့်​နေသာ ထိူလူ၏ညီ​လေးကို တစ်​ယောက်​က အ​
​နောက်​မှ အားရပါးရကန်​ထည့်​လိုက်​သည်​။ ထိုလူ
သည်​လှုပ်​တောင်​မလှုပ်​နိုင်​တော့ဘဲ​မေ့သွားခဲ့သည်​။
သူငယ်​ချင်းနှစ်​ယောက်​က
"မင်းတို့​၃​ယောက်​ထဲတစ်​ယောက်​အပြင်​ခံချွတ်​ပြီး
ဆရာ့ကို​ပေးဝတ်​လိုက်​...ပြီး​တော့ အိပ်​ယာထဲမှာ လူ
ရှိ​နေသလို လုပ်​ခဲ့ပြီး..​တော်​တော်​လေးကြာမှဆင်းလာ
ခဲ့..."
"ဟူတ်​ကဲ့.. "
ထို့​နောက်​Jiyangကိုအ​ပေါ်ဝတ်​ဝတ်​ပေးပြီး အပြင်​
သိူ့​ခေါ်ထုတ်​သွားသည်​။ အ​စောင့်​တွေရှိတဲ့​နေရာသို့
​ရောက်​သောအခါ သူငယ်​ချင်းနှစ်​ယောက်​က​ဆေးမိ
ထား​သော Jiyangအား တစ်​ဖက်​ဆီတွဲပြီး ခပ်​တည်​
တည်​နှင့်​အ​ရှေ့မှ ဖြတ်​သွား​လေသည်​။ ၂လှမ်း​
​လောက်​ရောက်​နေပြီးချိန်​တွင်​အ​စောင့်​တစ်​ယောက်​က
"​နေအုံး..."
"​ဗျာ..."
"မင်းတို့...."
​ပြော​နေရင်း သူတို့အနားသိူ့တစ်​ဖြည်းဖြည်းကပ်​လာ
ပြီး
"တခြားသူ​တွေ​ရော..."
"​ဗျာ..."
"မင်းတို့တတ်​သွားတုန်းက ၅​ယောက်​ပါ...ကျန်​တဲ့နှစ်​
​ယောက်​ဘယ်​ကို​ရောက်​သွားတာလဲ..."
"​အော်​...သူတို့လား...ဟို...​ဟို...​အော်​...အ​ပေါ်မှာ
ကျွန်​တော်​တို့​ဆရာ ခိုင်းထားတဲ့အလုပ်​ရှိလို့ပါ.."
"ဘာအလုပ်​လဲ..."
"အဲ့တာ​တော့ ကျွန်​တော်​တို့ရဲ့ကိစ္စပါ..နားလည်​ပေး​
​စေချင်​ပါတယ်​..."
"ဟုတ်​...ဟုတ်​ပါပြီး..."
တုံးအ​သော အ​စောင့်​ကြီးက​တော့ လှည့်​စားတာခံ
လိုက်​ရပါတယ်​။ ကား​ပေါ်သို့​ရောက်​သောအခါ သူငယ်​
ချင်းနှစ်​ယောက်​က
"သွားရ​အောင်​..၁၅မိနစ်​ဘဲ ကျန်​တော့မယ်​..."
"​အေး.. ဒါနဲ့ ဆရာကဘာဖြစ်​နေတာလဲ..​နေမ​ကောင်း
ဘူးလား.."
"ဟုတ်​သား..ခုနကတည်းက ညီးသံ​တွေထွက်​နေတာ
..."
"မဟုတ်​မှလွဲ​ရော...​"
"​ဆေးမိထားတာလား..."
နှစ်​ယောက်​သား တစိပြိုင်​နက်​ထဲလှည့်​ကြည့်​ရာ Jiyangခမျာ ပူ​လောင်​ပြီး​နေရခက်​လာသဖြင့်​အဝတ်​
​တွေ တစ်​ထပ်​စီချွတ်​နေ​လေသည်။ ထိုအခါ သူငယ်​
ချင်းနှစ်​ယောက်​က
"ဝါး...ဒုက္ခပါဘဲ...မြန်​မြန်​အုပ်​လိုက်​.."
"ဘာကိုအုပ်​ရမှာလဲကွ..."
"မသိဘူးကွာ...မင်းရဲ့အပြင်​ခံကိုချွတ်​ပြီး ဆရာ့ကိုယ်​
ကိုပတ်​ထားလိုက်​...ဖြစ်​နိုင်​ရင်​သူဘာမှလုပ်​လို့မရ
​အောင်​ဖက်​ထားလိုက်​..."
"ဘာ...​ဟေ့​ကောင်​...ငါ့ကို Haoxuanသတ်​တာမြင်​
​စေချင်​တာလား..."
"​လော​လောဆယ်​တော့ သူမသိ​သေးဘူး..ဆရာလုပ်​မှ
ငါတို့စိတ်​ကြွလာရင်​ဒုက္ခ...မြန်​မြန်​လုပ်​စမ်းပါကွာ.."
"​အေး..​အေးပါကွာ..."
ထိုအခါ Jiyangအနားတွင်​ထိုင်​နေ​သော သူငယ်​ချင်း
တစ်​ယောက်​သည်​jiyangအား တင်းတင်းကြပ်​ကြပ်​
ဖက်​ထားလိုက်​လေသည်​။ Jiyangပါးစပ်​ဖျားမှ
"လိုချင်​တယ်​...လို...လိုချင်​တယ်​...​ပေးလို့..."
"ဆရာရယ်​...ခဏ​လောက်​သည်းခံ​ပေးပါ​နော်​...​ဟေ့
​ကောင်​မြန်​မြန်​မောင်း...အ​ရှေ့​ပေါက်​ကမဝင်​နဲ့.. Haoxuanကို​စောင့်​နေတဲ့သူက အများကြီး.."
"ငါသိပါတယ်​...​ဟော..​ရောက်​ပြီး...ဆရာ့ကို အဝတ်​
လဲခန်းထဲကို​ခေါ်သွား...ငါHaoxuanကို သွား​ပြော
လိုက်​အုံးမယ်​..."
သူငယ်​ချင်းနှစ်​ယောက်​သား တစ်​ယောက်​တစ်​နေရာဆီ
သို့​ပြေးကြပြီး.Jiyangအား အဝတ်​လဲခန်းထဲသို့​ခေါ်
သွင်းသွားခဲ့သည်​။ Jiyangရဲ့ချုပ်​ထား​သော လက်​နှစ်​
ဖက်​မှာ လွတ်​မြောက်​သွားသဖြင့်​ထိုသူအားတင်းတင်း
ကြပ်​ကြပ်​ဖက်​ထားပြီး ပွတ်​သပ်​နေ​လေသည်​။ ထိုမြင်​
ကွင်းမြင်​သွား​သော Haoxuanသည်​ဒေါသမီးများ
​တောက်​ကာ သူငယ်​ချင်းဖြစ်​သူကို အခန်းထဲမှ ကန်​
ထုတ်​လိုက်​ပြီး တံခါး​လော့ချလိုက်​တော့သည်​။ ကန်​
ထုတ်​ခံရ​သော သူငယ်​ချင်းဖြစ်​သူက
"ဒီ..ဒီ​ကောင်​..ငါ့ကိုကန်​ထုတ်​တယ်​ကွ..."
"စိတ်​လျော့...စိတ်​လျော့ပြီး အ​စောင့်​တွေကိုသွား
ကြည့်​ရ​အောင်​..သူတို့နှစ်​ယောက်​ကို တစ်​ကမ္ဘာတည်း
​ပေး​နေလိုက်​ပါ..."
"ဟူး.....သွားမယ်​...သွားမယ်​... "
နှစ်​ယောက်​သား ထွက်​သွားပြီး​နောက်​မှာ​တော့ Haoxuanက ဖယိုဖရဲဖစ်​နေ​သော Jiyangအား
"ကိုကို...ဘာဖစ်​ချင်​လဲ..."
"ငါ့ကို​ပေး...ငါ့ကို​ပေးပါ...​နော်​..ငါမရ​တော့ဘူး..."
"ကဲ...ဟုတ်​ပါပြီး...ဒါမဲ့ ကိုကို့အသံတိုးထားဖို့​တော့
လိုတယ်​နော်​..."
"အင်း...ဟင်းဟင်း....မြန်​မြန်​..."
ထို​နောက်​Haoxuanသည်​Jiyangရဲ့ပခုံးထက်​မှစ၍
အင်္ကျီဆွဲချကာ အချစ်​အမှတ်​သားများစ​ပေးပြီး​နောက်​
အဝတ်​လဲခန်းထဲမှ ဟိုအသံဒီအသံ​တွေ စထွက်​လာပါ
​တော့တယ်​.....
(​နောက်​ပိုင်းကို​တော့ ကိုယ့်​ဘာသာစဉ်းစားကြ​တော့
မင်​မင်​တောင်​ရေးရင်းရှက်​လိုက်​တာ​နော်​..ဟီးဟီး)
kyelsinthawdar