I am The Babysitter

3

Serena's pov

Ik werd wakker omdat Skylynn op mijn bed aan het springen was. "Goedemorgen." zei ik. "Morgen.'' zei ze heel blij. "Hoelaat is het." vroeg ik. "Het is 8 uur s'morgens." zei ze. "Zijn jouw ouders al weg?" vroeg ik. "Ja die zijn gaan werken alleen Hayes is hier nog." zei ze. "Kom we gaan eten." zei ik. "Yeahhh!" riep ze blij. "SKYLYNN DOE RUSTIG IK BEN AAN HET SLAPEN!" riep Hayes kwaad. "Laat haar ze hoeft niet rustig te zijn alleen omdat jij wilt slapen." zei ik bot. Ik hoorde een zucht uit zijn kamer komen maar daar lette ik niet op.

Na het eten gingen we ons aan doen. Skylynn was in de tuin aan het spelen terwijl ik de afwas bezig was. "Waarom nam je het op voor Skylynn." hoorde ik Hayes achter mij. "Omdat ze nog klein is en zich niet moet laten doen door een klootzak." zei ik. "Waarom doe je zo tegen mij." riep hij. "Omdat je een vieze aansteller bent en dat je gewoon tegen je zusje schreeuwt." zei ik. En op dat moment komt Skylynn binnen. "Waarom maken jullie ruzie?" vroeg ze. "Kom we gaan effe naar buiten en dan leg ik alles uit." zei ik en ik pakte haar op mijn arm en ging naar buiten.

"Kijk ik heb al ruzie met je broer sinds gisteren op school. Loridana liep tegen mij aan en begon mij de schuld te geven maar ik laat mij niet doen en daarna ging je broer zich ermee bemoeien en daardoor mag ik je broer niet." zei ik. "Dus het is allemaal Loridana's schuld." zei ze. "Ja ik haat haar." zei ik. "Ik haat haar ook ze doet altijd zo gemeen." zei Skylynn. "High five." zei ik. "Ik vind dat Loridana Hayes heeft verandert, door haar heb ik geen goede band meer met hem en hij heeft ook geen goede band met de familie." zei Skylynn. "Moet ik anders praten met Hayes." zei ik. "Als je dat wilt want ik wil graag de oude Hayes terug hebben." zei ze. "Ik wil de oude Hayes wel leren kennen." zei ik.

Hayes' pov

Ik weet niet waarom maar ik voel me schuldig dat ik tegen Serena heb geschreeuwt. "Hayes kan ik je spreken?" vroeg Serena toen ze binnen kwam. Ik knikte. "Skylynn ga jij effe naar boven." zei Serena. Skylynn ging naar boven en Serena ging op de zetel zitten. "Waarom ben je zo verandert?" vroeg Serena. "Ik weet niet ik denk dat ik te veel met Loridana om ging." zei ik rustig. "Skylynn en je familie missen je." zei ze kalmerend. Ik weet niet wat het is maar door haar begin ik te beseffen hoe veel ik verandert ben. "Ik weet het, dat ben ik gaan beseffen sinds gisteren door jou." zei ik zacht. "Hoezo door mij?" vroeg ze. "Toen jij begon tegen te spreken wist ik dat ik normaal nooit zo iets doe en daardoor wist ik dat ik het moest uitmaken met Loridana en terug mijn oude ik worden." zei ik. "Heb je het uitgemaakt met Loridana!" riep Skylynn. "Heb je ons afgeluistert?" vroeg ik. Ze knikte heel blij. Ik weet niet hoe maar bij Serena hoef ik niet te doen zoals ik op school doe, ik ben mij zelf bij haar. Na een tijdje ging Serena's telefoon af.

Serena's pov

Mijn telefoon ging af. Het was Daisy.

I: hey Daisy

D: Hey Serena heb je iets te doen vandaag?

I: sorry ben aan het babysiiten kan het anders morgen?

D: ja en vertel me alles morgen hoe je die baan hebt gekregen.

I: oke tot morgen

D: tot morgen.

"Serena gaan we iets leuks doen?" vroeg Skylynn. "Ja gaan we iets doen?" vroeg Hayes met een kinderachtige stem. Ik begon kei hard te lachen. "Waarom lach je?" vroeg Hayes nu normaal. "Omdat je zo een kinderachtig stemmetje deed en ik dacht dat ik maar op een iemand moest babysitten." zei ik nog altijd niet bijgekomend van het lachen. "Yeah de oude Hayes is terug!" riep Skylynn. "Hoezo?" vroeg ik. "Hayes liet altijd iedereen lachen en deed altijd dat stemmetje als ik verdrietig was." zei ze. "Ik vind dan de oude Hayes leuker dan die ik gister heb leren kennen." zei ik. "Ik ben het met je eens." zei Skylynn. "Oke klaar met jullie meiden praat dan kunnen we iets gaan doen." zei Hayes. "Is Hayes altijd zo ongeduldig?" vroeg ik aan Skylynn. "Ja altijd" zei ze. "Alé wat gaan we doen?" vroeg ik. "Gaan we een ijsje eten!" riep Hayes als een klein kind. "Kom we gaan." zei ik.

Hayes' pov

Ik vind het echt leuk als Serena lacht. Wacht waarom denk ik dat. Ik ben toch niet verliefd op haar. "Welke ijs moet je hebben?" vroeg ik. "Aardbei!" riep Skylynn."En wat moet jij?" vroeg ik aan Serena. "Ik betaal mijn eigen ijs hoor." zei ze. "Nee ik ga het goed maken van gisteren dus daarom betaal ik jouw ijs." zei ik. "Nee dat hoeft niet ik betaal mijn eigen ijs." zei ze. "Als je niet kiest kies ik voor jouw." zei ik. "Nee ik betaal zelf mijn ijs." zei ze. Serena is echt koppig. "Nee ik betaal ik ga het goed maken." zei ik. "Oke de volgende keer betaal ik als we iets gaan doen. Ik pak wel citroen." zei ze.

Nadat we onze ijsjes op hadden gingen we terug naar huis en mijn ouders waren thuis. "Hey." zei ik. "Sinds wanneer begroet je ons als je terug thuis komt." vroeg mijn vader. "Sinds vandaag." zei ik. "Hoe komt dat?" vroeg mijn moeder. "Dat komt door Serena!'' riep Skylynn. "Echt waar?" vroeg mijn vader. "Ja hij heeft zelfs haar ijsje betaalt." zei Skylynn. "Serena wat heb je gedaan." zei mijn moeder. "Weet ik zelf ook niet." zei Serena. "Wat je ook gedaan hebt bedankt." zei mijn vader. "Zij heeft me laten in zien dat ik verandert ben." zei ik. "Serena bedankt voor alles moet ik je naar huis brengen?" vroeg mijn vader. "Nee ik ga wel te voet het is toch niet ver." zei Serena. "Oke hier is je geld en tot de volgende keer." zei mijn moeder en Serena ging weg.