Fala Düşen Kısmet

🍃Dengesiz Yakışıklı🍃

Oy ve yorumları lütfen unutmayalım, kurguyu yeniden restore ederken beni motive ediyor. Ve lütfen hoşunuza gitneyen kısımları işaretleyelim.

Keyifli okumalar...

Yüzümde ki aptal gülümsemeyi toparlamam tam iki dakikamı almıştı. Canım gelecekteki kocamın yanına sinmiş kıza kaydığında bakışlarım herkes gibi onunda suratında soru işareti belirmişti. Paldır küldür daldığım odada elimde bir adet kutu ile ne yapmam gerektiğini çoktan unutmuş bir vaziyette pek iyi görünmediğimi de bilincindeydim ama taktığım bu değildi benim taktığım buraya gelmeden önce yapmayı unuttuğum makyajımdı. Eh be Efsun! Sen ki yüzüne allık sürmeden çöp atmaya çıkmayan kız, gelecekteki kocanın karşısına ne halde çıktın? Güzelim süslü pastanın yanında kendimi sade kek gibi hissetmiştim. Şansım olsaydı zengin olur kendi ofisimi kurardım. Olmayan şansa küsüp durmak bana özgü bir talihsizlikti

Gülümsemeye çalışıp, "Şey ben-" dedim ve falımda fırlamış, ete kemiğe harikulade bürünmüş yakışıklı çehresini bulduğunda gözlerim. 

"Şey sen?" diye benim ardımdan devam eden yakışıklı, yani Yalın adam. Bu kadar alaylı karşılaması hoş değildi, evlenince ayrı bir hesap sormalıydım bunun için. Dur daha kızla bir bağı olup olmadığını bilmiyoruz. 

"Yalın Kayayurt bey?" dedim sorar gibi. Omuzlarımı dikleştirip boğazımı temizledim. "Konuşmuştuk!" dedim sabit bir sesle. 

"Ta kendisi!" dedi ifadesini bozmadan, yamuk gülümsemesini çekseydi gözlerimin önünden iyi olacaktı. "Hakaret yüklü mesajlardan bahsediyorsun." Yanında ki kız? Sevgili? Kardeş te olabilirlerdi değil mi? Yalın beyin sözlerinin ardından odada bulunan herkesi bir gülme tutmuştu. Rezil oldun salak. Geğirse bile muhtemelen çok mükemmel bir harekette bulunmuş gibi alkışlayacaklardı. Asıl onlar rezildi.

Genzimi temizleyip paketi ona doğru uzatıp, "Kargonuz, yani kutunuz," dedim heyecanımın üstüne binen gerginliğimi bastırmaya çalışarak. Bir bana bir kutuyu bulan gözleri en son yanında ki kıza değince durdu ve sıcak bir gülümseme sundu. Kız kardeşi bence, kötü düşünme! 

"Hediye paketin yolunu şaşırmış sanırım sevgilim," dediğinde yüzünde ki sıcak gülümsemeye tezat sesi buz gibiydi. Sevgilim? Kız duydukları karşısında kaşlarını çatıp bana dönerken yüzünün aldığı şekli bir gören olsaydı kutunun yolunu ben şaşırtmışım sanabilirdi. O kargo şirketine mensup çalışanı gördüğümde ödüllendirecektim. Onun sayesinde gelecekteki kocamı bulmuştum. Bunları düşünürken içimde ki ses büyük bir alkışla mutluluğumu kutluyordu. Gelecekte ki kocan nişanlı çıktı, başka fallara. Nişanlı değildir. Sevgilim derken ki sesi seven bir adama yakışır şekilde samimi değildi. 

"Bu nasıl olur? İyice tembih etmiştim oysaki!" dedi mahcup bir ses tonuyla. Kız çok güzel. "Neyse umarım her hangi bir hasara uğramamıştır." Kinayeli çıkan sesinin tınısını bana doğrultmuştu. Keşke evden çıkmadan önce bantlasaydım. Elimden hırsla aldığı kutunun bir parça açık duran yüzeyine baktığında gözlerine öfkenin ateşi hücum etti. "Sen ne hakla bu kutuyu açarsın?" Kutu kargo şirketinde de açılmış olabilirdi değil mi? Benim açtığımdan nasıl bu kadar emin olabiliyordu? Çünkü sen açtın ve haksız değil!

"Siz çöpe atmadığıma dua edin," dedim rahat bir tavırla. "Çok güzel tembih etmişsiniz, yanlış yol, yanlış adres. Ayakları olsaymış keşke, bu kadar heveslenmezdim." Cümlemi bitirir bitirmez Yalın beyin ikaz dolu gözleri beni buldu. Pek tırsık bir şeye benziyor, onu ispikleyeceğimi sandı. Kimse sana hediye paketi göndermediği için kıskanıyorsun!