Yeni bölüm yazıyordum ve çıkınca bölüm yok oluyordu. İki kere bu oldu ve baya sinirlendim. Bu yüzden bir kaç gündür yazmıyordum.
Çığlık atarak yataktan kalktığımda elinde su şişesi olan ve gülerek bana bakan neymar'a baktım. "Gerizekalı! Sorunlumusun!" Diye bağırdığımda neymar dahada fazla gülmeye başladı. Sinirle ona baktığımda gülmesinin durmasını Bekliyordum.
"Evet seni böyle görmek eğlenceliydi." Dediğinde sinirle "sebep neydi?" Dedim. Sakinliğime hayrandım. "Bu gün antreman taraftara açık olacak. Sende gelmek istermisin?" Dediğinde "Olabilir." Dedim.
Tamam olabilir değil,içimden 'olur tabiki şapşal!' Diye bağırdığımı unutalım.
"Hadi hazırlan yarım saat sonra çıkıyoruz." Dediğinde cırladım. "Madem yarım saat var neden kaldırıyorsun!" Dediğimde şaşkınlıkla bana baktı "siz kadınların hazırlanması uzun sürmüyor mu? Açıkcası zamanında bruna'yı iki saat beklerdim." Dediğinde güldüm.
"Ben onlardan değilim dostum." Dedim ve onu omuzlarından ittirerek odamdan çıkarttım. Ne çabuk sahiplenmiştim? Odam..
Elime kısa dar bir tişört aldım.Bu tişört fiziğimin güzelliğini ortaya çıkartıyordu. İnce bir bel,güzel kalçalar,ince bacaklar.. Küçüklükten beri fiziğe karşı bir takıntım vardı. gri bol bir eşortman aldım ve banyoya girdim.
Üstümü giyindikten sonra dişlerimi fırçaladım ve saçlarımı taradım. Tepeden topladıktan sonra parfüm sıktım. Ayaklarıma jordanlarımı giydim ve hazırdım. Telefonumu aldım ve aşağıya indim.
"Ben hazırım." Dediğimde neymar bana döndü. Şaşırmışa benziyordu. "Bir sorun mu var?" Dediğimde neymar kafasını olumsuz anlamda salladı. "Çok doğalsın ve bu beni şaşırtıyor."
"Ne yani? İlk defa doğal olan birisinimi görüyorsun juniour?"
"Sen farklı- her neyse kahvaltı yapalım sonra çıkarız"
—
Güzel ve olaysız bir kahvaltının ardından camp nou'ya gelmiştik. Büyülenmişcesine stada bakarken "ağızını kapat." Diyen neymar'a ters ters baktım."Hadi içeriye girelim." Neymar'a şaşırarak baktım. "Taraftar kısmına girmiyormuyum?" Dediğimde neymar "Hayır stadda benimle birlikte antreman yapıcaksın. Daha doğrusu yardım ediceksin."
"eminim yardım edecek bir çok kişi vardır." Dediğimde "Sen bilirsin. Messi ile tanışma fırsatını geri çeviren sensin sonucunda."
Koşarak koluna girdim. "Seve seve yardım ederim canım,lafımı olur?" Bu halime güldüğünde bende gülmüştüm.
—
"İnanamıyorum gerçeksiniz" dediğimde takım gülmüştü. Messiye yaklaşarak koluna dokundum. "Neymar! Bu gerçek!" Diye bağırdığımda neymar "beni görünce böyle tepki vermedin." Diyerek kolunu birleştirdi."Sen kendini messi ile mi kıyaslıyorsun? Doktora gitmeliyiz." Dediğimde dani alves "Vurdu ve Gol!" Diye bağırmıştı.
—
Sahaya antremana çıktığımızda takımın sıcaklığıyla onlara alışmıştım. Taraftarlar alkışlarken ben daha futbolcu girişinde bekliyordum. Korkulu gözlerle etrafa bakarken beni görmediklerinden emin olduğum bir yere geçtim. Neymar "Gelsene!" Dediğinde korkarak başımı iki yana salladım.
Neymar oflayarak kolumu tuttu ve beni çekiştirerek sahaya çıkardı. Herkes alkışlarken çok utanmıştım. "Neymar neden alkışlıyorlar?" Diye korkuyla sorduğumda "Antremana beraber çıktığım ilk kızsın." Dedi.
"Tamam sakin ol paris." Diye kendi kendime konuşurken ayağıma gelen topu fark etmiştim.
Etrafa baktığımda bütün futbolcular ikişer gruplarla top sektiriyorlardı. "Hadi." Diyen neymar'a havalandırdığım topu attım.
Bir kaç dakika beraber top sektirerek paslaştığımızda neymar "top sektirmede gerçekten iyisin." Dedi.
Neymar kaleye şut çekerken bende istediğim valeybol topunu almış dani ile valeybol oynuyordum. Evet dani Alves ile valeybol oynuyordum. Evet!
"Voleybolcu falanmısın mübarek!" Diye attığım topu yakalamaya çalışan daniye güldüm. "Eski voleybolcuyum."
Dani ile çimlere oturmuş sohbet ederken dani kafasına gelen top ile bağırmaya başladı. "O topu götüne sokucam!" Diye topu atan marc'a koşarken kahkaha atıyordum.
Siz çocuklar,sizi gerçekten çok sevmiştim.
•
•
•
•
Bu sefer oldu galiba?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Five | NEYMAR
FanfictionParis,geçmişinin sürekli peşinde olduğu bu hayata bir son vermesi gerekiyordu. Bunun kapılarını barcelona uçağı aralamıştı..