Lana ile uzun bir hazırlanma sürecinden sonra Arda'nın evine sonunda gelmiştik.
Kapıyı çaldığımızda tabiki açılmamıştı.
Çünkü evdeki müzik sesi bütün bir mahalleyi donatıyordu. Hızla telefonumu elime aldım ve Gerard'a mesaj attım.
Çünkü içlerinde en akıllıları oydu,ve telefonuna bakacağına en emin olduğum kişi oldu.
Shakira mesaj attığında bakmamak aptallık olur.
Paris Calisto: Kapıdayız ama açan yok sanırım gideceğiz.
Dakikalar sonra kapıyı arda açmıştı. Sarıldıktan sonra lana ile içeriye girdik. Herkes eğleniyordu.
Masaya oturup içkilerimizi yudumlarken portekiz aksanı kulaklarımda yankılandı. "Biraz konuşabilirmiyiz?" Gözlerimi devirdim.
"Senden kurtulamayacakmıyım?" Dediğimde neymar "Konuştuktan sonra eğer istersen birdaha benim yüzümü görmeyeceksin."
Başımla onayladım ve onu takip ettim.
Dışarıya,bahçeye çıktığımızda. Neymar ile çardaklara oturduk. "Bak nereden başlasam bilmiyorum paris. Özür dilerim. Daha ne kadar özür dilememi istersen dilerim.
Aptallık ettim. Farkındayım. Senin hakkında öyle düşünmediğimi biliyorsun paris."
Gözlerimi kapattım ve derin bir nefes aldım. "Peki tamam neymar,seni anlıyorum." Diye mırıldandım.
"Barıştık mı yani?" Dedi çocukça. Güldüm. "Evet."
—-
@pariscalisto: Bebeğimin doğum gününden. @ardaturan
@neymarjr ve 773.bin kişi bunu beğendi
YORUMLARA KAPALI
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Five | NEYMAR
FanfictionParis,geçmişinin sürekli peşinde olduğu bu hayata bir son vermesi gerekiyordu. Bunun kapılarını barcelona uçağı aralamıştı..