Five | NEYMAR

Thirty six

Her şey çok farklıydı. 1-2 yıl öncesine kadar istanbul'da odamda oturup yağmurdan kaçan insanları izlerken,şimdi paris'de sevdiğim adamın gelişini bekliyordum. Arkadaşlarımı kaybetmiştim. Sevgilimi kaybetmiştim. Annemi kaybetmiştim. Amcamı kaybetmiştim. Bu hayata getiriliş amacım sanırım kaybetmekti.

Neymar'ın geliş haberi geldiğinde herkes paris'in ünlü havalimanında bekliyordu. Biz hariç. Çünkü herkes ünlü bir havalimanından gelmesini beklerken o dikkat çekmemek için farklı bir havalimanından gelecekti. Bunu nerden mi öğrendim? Lana'dan tabikide.

Lana'da buraya gelecekti. Neymar'ın ilk maçını izlemek için takımın yarısı gelecekti nerdeyse. Neymar bir hafta sonra ilk maçına çıkacaktı. Eminim ondan daha heyecanlıydım. Ne kadar havalimanına girmek istesek de,güvenlikler kimseyi içeriye almıyordu. Bu yüzden vazgeçmiştik.

Bir hafta nasıl geçecekti bilmiyordum ama beş ay nasıl geçtiyse bu bir haftada böyle geçecekti. Bu kadar yakın olunca,onu ne kadar özlediğimi daha da anlamıştım. Aklıma onu görsemde gidip kavuşamayacağımız gelince ağlamama engel olamıyordum. Yatağımdan çıktım,nefes alamıyordum. Sabah olmak üzereydi. Üstümdeki pijamalarımı çıkardım ve eşortman altı giyip üstüme elime attığım ilk tişörtü giydim. Muhtemelen donacaktım çünkü dışarısı yağmurluydu ve 3 dereceydi. Bu umurumda değildi,nefes almak istiyordum.

Ben ne ara bu kadar güçsüz bir kız olmuştum? Çünkü bu kez bir kişi değil,bir çok kişiyi kaybetmiştim.

Hızlıca telefonumu alıp odadan çıktım,sonra da evden çıktım.

Nereye yürüdüğümü bilmeden yürüyordum,görüş alanım bulanıklaşsa da durmadım.

~~

Bir hafta sandığımdan hızlı geçmişti,ve beklenen gün yarındı. Sabah cansu alışveriş için uyandırdığında hayır demedim,diyemedim. Hızlıca yataktan kalktım ve soğuk bir duşa girdim. Ayılmak zordundaydım. Duştan sonra hızlıca üstüme rahat bir şeyler giyinip odadan çıktım ve cansu'nun odasına daldım. O da eşortman sweatshirt giymişti. ''Hazır mısın?''Dediğimde gülümsedi ve başıyla onayladı. Beraber odadan çıktık.

Yine kahvaltı için bizi bekliyordu,bu sefer bir değişiklik yapıp masaya oturdum. Cansu'da bana ayak uydurdu ve yanıma oturdu. Canan namı değer cansu'nun annesi,bize şaşkınlıkla bakıyordu. ''Siz de iyi arkadaş oldunuz.'' Dediğinde canan, cansu beklemediğim bir şeyi söyledi. ''Kardeş.''

Gülümsedim. Babamın'da gülümsediğini görebiliyordum. ''Nereye gidiyorsunuz?'' diyen adama baktım. ''Sanane?'' dediğimde yüz ifadesini bozmadı. ''Duyduğum kadarıyla fotoğrafçılık yapmaya başlamışsın.'' Güldüm. ''Ne o yoksa fotoğrafını çektiklerimlede mi tehdit edeceksin?''

Bir şey demediğinde ağzıma zeytin attım. ''Bildiğim bir mağaza var,takımın orijinal mağazası.'' Diyen cansu'ya döndüm. Pankekine bal sürüyordu. ''Tamam oraya gidelim.''

''Maça mı gideceksiniz?'' diyen kadına döndüm. ''Doğru söylediğimi düşünüyordum,duymadın sanırım. Sanane?''

Kadın umursamadan gözlerini kıstı. ''Bence gitmemelisiniz,neymar seni görmemeli. Neym-'' masadan hırsla kalktım,benimle beraber cansu'da kalkmıştı. ''Eğer bir kere daha neymar'ın ismini ağzına alırsan,tereddüt bile etmeden ağzını açamayacak hale getiririm.'' Kadın yutkundu.

''Neymar ile iletişime geçmeyeceksin.'' Diyen babamadöndüm. ''Merak etme babacığım,senin aksine ailemi korumak için her şeyiyaparım,burada olmam gibi.''

Cansu'ya döndüğümde gülmemek için kendini zor tutuyordu.

Önümde duran çayı masaya döktüğümde ''Hay aksi,yemeğinizi berbat ettim üzgünüm'' dedim ve dışarıya doğru yürüdüm. Cansu eline pankek olan tabağını ve portakal sularını almış geliyordu. Bu haline güldüm.

Uzun sürmeyen bir yolculuk ile mağazaya varmıştık. Yol boyunca cansu'nun aldığı pankeki yemiştik. Mağaza'ya girdiğimizde ilk olarak formalara gittik. Ben arkasında Neymar JR yazanını seçerken Cansu Mbappe yazanı almıştı. ''Mbappe ismini görünce aklıma hasan ali geliyor.'' Dediğimde Cansu kahakaha attı. ''Hak3''

Cansu altına bir şey almazken ben değişiklik yapmak istedim. Bu yüzden futbolcu şortlarından aldım. Şapka ve atkı gibi şeyleri aldığımızda alışverişimiz bitmişti.