HIDDEN DESIRE

CHAPTER 53:His Decision

Chapter 53: His Decision

Ian's POV

Hindi ko mapigilan mapahagulgol rin kasabay nila Claire at ng pinsan kong si France. Hindi ko matanggap she's still not responding yet. Hanggang dito na lang ba talaga sya? This is meowloves the one I fell in love with at naging tunay na kaibigan namin. She's very important to me, to us.

Thats why seeing this situation is just so heartbreaking bakit ganoon anu bang nangyari sino ang may kagagawan nito? Pagbabayarin namin ang gumawa nito kay meowloves! Lalo akong naiyak ng makita kong pilit na binubuhay ni Sebastian si Meowloves.

I could feel his grief kung ako rin nasa kalagayan nya ay gagawin ko rin ang ginagawa nya. I will do all my best buhayin lang sya.

"Yelleeeeeeeee!! Yelleeeeee gising na parang awa mo na." Pagmamakaawa ni Sebastian kay meowloves ilang beses nyang isinisigaw ang pangalan nya sa pagasang kapag narinig ni meowloves ito ay baka sakaling magmilagro at gumising sya which is talagang inaasahan namin.

Dahil hindi namin gusto syang mawala.

"Yelleeeeee wag mo kong iwan Yelleeee gising na sabi yelleeeeeee!"

Napaluhod na sya at pinagsusuntok yung sahig. Nagdudugo na ang mga kamay nya kaya hinawakan na syang muli ni Kiel at Ashiel para pigilan sya.

I can't take this scene. It really hurts. Parang awa mo na God. Wag nyo po munang syang kunin sa amin.

End of POV

Kittyelle's POV

Mula sa dilim napalitan ng liwanag ang aking paningin. Puro liwanang na puti lang ang aking nakikita. Ganito ba kapag patay na? Patay na ba ako? Tumayo ako at nagsimulang maglakad sa kawalan. Para akong wala sa sariling patuloy na naglalakad. Yung tipong gusto kong ilabas ang lungkot na aking nararamdaman dahil hindi ko alam kung wala na bang talaga ako. Kaya pala siguro yung ibang mga kaluluwa clueless at hindi matanggap ang pagkamatay nila ganun kaya ako?

Matagal-tagal din akong naglalakad ngunit ganun pa rin at parang walang nagbabago. Pero ni hindi ako nakakaramdam ng pagod o anu man kaya hindi pa rin ako tumigil sa paglalakad. Hanggang sa may marinig akong tawag. Tawag sa aking pangalan. Nung una hindi ko alam kung sino ito. Pero patuloy ko naririnig ang boses na yon. Doon ko narealize na kilala ko ang boses na yun. It was no other than Sebastian knowing it was him parang bumalik lahat ng senses ko.

Imblis na lakad ang ginawa ko takbo na at pilit kong hinahanap kung saang banda ko naririnig ang boses na yun. Takbo ako ng takbo at feeling ko palapit ng palapit ang boses nyang humahagulgol? Bakit?

'Sebastian!' Sigaw ko sa kawalan.

Pilit ko pa ring hanap sa kanya kahit na walang nagbago at puro puti lang talaga ang aking nakikita takbo ako ng takbo at biglang nahulog sa hindi ko malaman na kung ano.

Nakaramdam ako ng lula kaya napasigaw ako and again everything went blank. Ilang sandali rin yun nakiramdam ako . At pagmulat ko ng mata kasabay nun ang walang humpay na ubo ako. Puro tubig ang kasabay na lumabas sa aking bibig.

"Oh god yellee!!!" Muling narinig kong tawag ni Sebastian this time nakita ko syang lumapit sa akin at hinawakan ang mukha ako bago yakapin.

"You woke up! Oh god! I knew you weren't dead yet! You scared me!I thought I'm gonna lose you." Lumuluhang saad nya alam kong umiiyak sya kahit na basang basa ako.

" Kitty!" Sabay na rinig kong tawag nila Claire.

So hindi pa ako patay? I blink for few seconds at nakiramdam ako. Ramdam ko yung masuyong pagyakap sa akin ni Sebastian buhat ng pagaalala. Napahagulgol din ako ng malaman ito.

I hugged him back "Sebastian." I cried his name.

"Shhhh. You're okay now. I'm here. Yelle." He shushed me and rubbed my back. Ashiel pat Sebastian's back.

"I think we should take her inside the cottage. Its really cold out here. And its better na mapalitan na rin yung damit nya before she catch a cold." Tama sya kaya dahan-dahan akong binuhat ni Sebastian at dinala sa cottage namin. Tinulungan akong magpalit nila France at Claire.

Pinunasan rin nila ako ng towel na may mainit na tubig para mahimasmasan ako. Bago nila ako kumutan. Bumalik si Sebastian at may dalang mainit na hot chocolate para sa akin. Kaming apat lang ang nandito sa cottage namin.

Tinulungan nya pa akong inumin ito. Kaya tasting it medyo umokay ang pakiramdam ko.

"Punta muna kami sa kabila huh?" Paalam nila Claire sa amin.

Tumango naman kami ni Sebby ko. Alam kong gusto nila kaming bigyan ng time talk alone. Umupo si Sebastian sa upuan sa tabi ng hinihigaan ko. At hinawakan nya ang mga kamay ko.

"Yelle may masakit pa ba sayo?" Nagalalang saad nya. Pinakiramdaman ko yung katawan ko.

And then I shook my head. "Wala naman Sebby ko. Salamat sa hot chocolate medyo gumaan yung pakiramdam ko." Sagot ko sa kanya

Tumango tango sya at hinalikan ang mga kamay ko. "Thank god you're really okay now. Ano bang nangyari Yelle? Bakit ka namin natagpuan doon?" Tanong nya.

I suddenly let out a small sigh. Naalala ko pa kung paano ako napunta doon. It was that Aianara's fault. She want me to die kaya she tried to kill me. Tinignan ko si Sebastian saka sumagot.

"Aianara she's there with me awhile ago." Nagpanting ang tenga ni Sebastian ng marinig ito.

"Aianara?" Madiing ulit nya sa pangalan nito.

Tumango ako. "Sya ba ang gumawa nito sayo?" Inis na saad nya

"O-oo" nauutal na saad ko. Nagdilim ang paningin nya.

"She'll gonna pay for this." I sighed and held his face. "Calm down. Please." At nang sabihin ko yan he suddenly softened.

"She almost killed you, Yelle." He murmured.

"I know Sebby pero hayaan na lang natin na ang batas dito. Wag nating syang tularan Sebby ko." I said.

Napabuntong hininga sya at tumango. "I guess you're right baby. I'll just text Ashiel to take care of this." Gaya ng sabi nya tinext nya nga ito at muling binantayan ako.

"Thank you Sebby ko." I smiled.

"There I saw your smile again. Well ayoko sanang maging mahigpit sayo pero kailangan ko para rin sa kaligtasan mo." Saad nya Kung ano man yun hindi na ako tatanggi. Alam kong its for my sake kaya nya gagawin ito.

"Gusto kong palagi akong nasa tabi mo from now on." Seryosong saad nya

What does he mean? Medyo naguluhan ako.

"W-what do you mean?"

"Oh to elaborate that. I decided to stay with you in your place." Dagdag nya pa.

H-huh? O.O doon na sya titira sa bahay ko? A-ano yun parang live-in?

"P-pero." Hindi ko naman gustong sabihin yan pero talaga eh

"No buts Yelle. I already decided it. " madiing saad nya I pouted.

"May magagawa pa ba ako?" Hays kung yan gusto nya edi okay tutal nung hindi pa sya nagdedecide ng ganyan palagi naman syang nasa bahay kulang na nga lang doon na talaga sya tumira >__<

"Wala. Sige na magpahinga ka na muna. Dito lang ako." Nakangising sabi nya.

"Oo na po." Inaayos nya yung kumot ko at nirub yung noo ko.

"Sweetdreams baby~" malambing na saad nga at hinalikan ang noo ko. Napangiti ako thank you god for the second life hinding-hindi ko na po ito sasayangin.

Chapter 53 is up hihi later na lang ulit yung next UD oh ayan may miracle buhay si Kittyelle yay <3 yesh malapit na sya matapos