HIDDEN DESIRE

CHAPTER 59: The Last Chapter

Chapter 59:The last Chapter

France's POV

Dalawang taon na rin ang nakalipas simula ng kinulit este niligawan ako ni Sylvestre. Iniisip ko nga sasagutin ko na ba? Haha ang bad ko. Pero sa loob ng two years na yan napatunayan kong seryoso nga ang mokong.

Talagang di ako tinigilan ng lalaking yan at tama nga sila Kitty at Claire na ako lang talaga ang babaeng sineryoso nya.

Ni hindi na nga nanchichicks yan since nung kinulit nya ako. Which is totoo naman dahil napansin ko nga yon di tulad ni kuya kiel na playboy pa rin at madalas iba't ibang babae ang kasama.

Kawawa naman yung makakatuluyan nun if ever buti na lang si Syl nagbago. Na ikinatuwa ko naman. Sa totoo lang may tyansa na sagutin ko na sya. Yun nga lang...Hindi ko kasi alam kung paano sya sasagutin. >_< 

"Pinakamamahal kong France~ Yoohooo pansinin mo naman akoo ohhh~" kaway nya sa akin na nakapagpatigil ng pagiisip ko about sa kanya.

Napailing na lang ako. Haha ang isip bata rin nito minsan eh. Partida nagttrabaho na yan sa sa kumpanya nila ah? Pero kung umasal kala mo college student pa rin.

"Oh anong gusto mong gawin ko?" Nakataas kilay na pansin ko sa kanya ewan ko ba ni hindi mawala-wala pananaray ko sa kanya.

"Hihi sagutin mo na ako. Yan ang gusto kong gawin mo." Malokong sagot naman nya.

"Baliw ka." Natatawang saad ko.

"Haha oo sayo. Two years na oh? Kelan mo ako sasagutin? Sarap jombagin ng mga lalaking umaaligid sayo eh." Saad nya

Totoo yun may mga pumoporma na ulit sa akin bukod sa kanya pero hindi ko sila pinapansin. Si Syl nga lang ang kaisa-isang pinapansin ko. "Nagseselos ka?" Sabi ko

"Oo naman sobra." Seryosong sagot nya. "Ganun? Okay I think hindi ka na dapat magselos." I said shrugging. Kasi gaya nga ng sabi ko di ko naman sila ineentertain eh

Napatingin syang gulat sa akin. "Huh? Mahirap naman ata yun mahal kong France." "Bakit ka pa mahihirapan kung sasagutin na kita." Nakangising saad ko

Lalong nanlaki ang mga mata nya. "S-sagutin mo na ako? Talaga?"di makapaniwalang saad nya "Paulit-ulit Syl?" Asar ko pa

"H-hindi. Pero ibig sabihin pumapayag ka ng maging girlfriend ko?" Panigurado nya

I sighed and nodded. "Yes." I mumbled.

Umayos sya at biglang nagsisisigaw ng... "WOHOOOO YES FINALLY SINAGOT NA AKO NI FRANCE KONG MAHAAAALLLLLL!" Grabs ang lakas ng sigaw nya ang sakit sa tenga >_< jusko halos mabingi ako.

"Ui! Syl ang ingay mo. Umayos ka nga." Sita ko.

"Waahhh masaya lang ako kasi sinagot mo na ako. Wohoo. I love you France!" Respond nya sa akin

Napangiti na lang ako.

He's really happy and I can't argue with that anymore.

"I love you too, Sylvestre na makulit."

End of POV

Sebastian's POV

Matapos kong maramdaman ang malamig na hangin na biglang umihip na para bang sagot ng ng mga magulang ni Yelle ay humarap na ako sa kanya upang hingiin ang kanyang mga kamay. Kinuha ko sa coat pocket ang box ng singsing at masuyong lumuhod sa harapan nya

"Just like what you heard ryt now. I want to marry you, Yelle. I'm serious. Will you marry me?"

Nakangiting saad ko habang hinihintay ang matamis nyang 'I do' naman. Kinabahan ako ngunit pinilit kong kumalma ngayon pa ba ako mapanghihinaan ng loob? No matter what happened I should face this.

Napatakip sya sa kanya bibig at napahikbi. Maybe she's too shock na nagpropose ako bigla sa kanya ngayon. She looks speechless. Kaya inulit ko yung tanong ko.

"Will you marry me, Yelle?" I said

Unti-unti syang tumango at sumagot sa akin. "Yes. I do. Sebastian. I do."

Nanlaki sa tuwa ang mga mata ko kaya agad kong sinuot sa ring finger nya ang singsing.

At mabilis na tumayo para buhatin at yakapin sya sa tuwa. Halos maiyak ako sa sobrang tuwa. Pumayag na syang magpakasal sa akin. Thank you lord at sa mga parents nya.

"I love you so much, Yelle. I promise you won't regret this." Bulong ko sa kanya habang yakap-yakap ko pa rin sya.

"I love you more Sebby ko. And I,too won't make you regret for marrying me..." Sagot nya

At tumingin sa akin. Seeing her face real close to me like this made me captured her lips with a soft and gentle kiss.

"I wouldn't regret it you know? Why would I regret my dream?" I chuckled

"Who knows? Baka biglang magbago ang isip mo diba?" She laughs

"Nope. Not a chance baby~ I never wish to marry anyone but you, only you Yelle." I said who knows na from the Hidden Desire I started feeling towards her will end up like this. :)

End of POV

Kittyelle's POV

Yes tinanggap ko na yung proposal ni Sebby ko sa akin. I know its a big move lalo na't gagraduate palang ako. Pero ano ba dapat ikatakot ko diba? I already have businesses kaya hindi naman din ako mahihirapan na hawakan yun since dati ko pa sya hinahawakan.

So why bother? Papakasalan ko naman yung taong mahal ko eh diba? This is my Sebby I'm going to marry. So I should be happy and excited for that. Now we're engage and waiting for the wedding day the day after my graduation day. ^.^ it's one month from now. Ang bilis po ano?

Planadong planado ni Sebby ko XD so petiks lang ampeg ko dahil lahat nakaayos na. Kumbaga yun na lang talaga hinihintay namin. Naramdaman na naman ako ng taong nangbaback hug sa akin. As usual its Sebby ko ang hilig nya talagang mangback hug huh?

"Baby~ One month na lang its our wedding day. And I feel so excited about it." He mumbled

I chuckled. "And so am I?"

He kissed my neck. "I want more babies yelle." He huskily said

"Ui~Ui wag kang ano jan haha wala pa nga eh. Isa muna Seb more babies agad agad?" Natatawang saad ko bago humarap sa kanya.

"Babies are angels so wag tanggihan." He pouted

"I know right. Basta isa lang muna." Pilit ko

Tumango sya kasabay ng pagsuko. "Alright. Hope its a baby boy first para next natin is a girl naman."

Napailing na lang ako. Kung magsalita sya kala mo buntis na ako eh ahahah. "Oo na. Bet ko rin ganyan para may magprotect sa soon baby girl natin"

"Yes you're right." He smiled

And I smiled back and gave him a peck on the lips. "I love you Sebby ko."

"Hey I should be the one telling you that first. I love you,Yelle. Can't wait to marry you soon."

Chapter 59 is up Epilogue na lang po ang kulang hehehe XD baka bukas makagawa na ko nun. Anyway thank ies sa mga umabot sa chappy na ito hahah~ walang kwentang chapter sorry na yan lang kasi pumasok sa utak ko >__< naubos ng lahat sa effort ni Seb eh ahaha charr but still hope you guys like it. Anyway please wait for the epilogue and please support my upcoming stories <3salamat ^.^