Geceyi dinliyordu Onur. Cırcır böceklerinin sesi her yerden geliyor, hafif bir esinti yüzünü yalıyordu. Deniz'in kokusu burnuna geldi ve derin bir nefes çekti. İnsan böyle bir yerde ölene kadar yaşayabilir diye düşündü. Şehrin kargaşasından trafik g...
Balım aynadaki görüntüsüne bir kez daha baktı. Üzerinde etek kabarıklığı olmayan son derece zarif bir gelinlik vardı. Saçları doğal bukleleriyle bırakılmış sadece yüzünün iki tarafından alınan saçlar örülerek arkada tutturulmuştu. Yüzünde çok hafif ve doğal bir makyaj vardı. Bu haliyle kendini normal bir gündeymiş gibi hissetmek istemişti. Ancak göğsünde çırpınıp duran kuş buna engel oluyordu. Yaklaşık bir saattir gelin odasında bekliyordu. Ve heyecanı katlanarak artıyordu.
Bir zamanlar Funda ile beraber yaşadığı evden o sabah itibariyle çıkış yapmış ve evi kapatmıştı.
Sabah ailesinden önce uyanıp evin bütün odalarını gezdi. Kendisine bir sabah kahvesi yapıp balkonda her zamanki yerinde oturup içti. Evi eşyalarıyla beraber iki öğrenciye devretmişti.
Baba evinde bir kına gecesi yapmış olsalarda Balım'ın asıl vedalaştığı yer yıllardır yaşadığı evdi. Funda gittikten sonra zaten bir hüzün çökmüştü ama yaşadığı tatlı telaştan çok da anlayamamıştı. Şimdi ise çok net hissediyordu. Sabah kahvesine elinde bir fincanla gelen annesi de eşlik ettiğinde ağlamak üzereydi.
Ve şimdi gelin odasında bütün bunları düşünürken tekrar burnunun direği sızladı. Her ne kadar hafif de olsa suratında bir gelin makyajı vardı ve ağlamak istemezdi.
Kapı çaldığında aynanın önünden kenara çekildi ve içeriye giren Onur'a doğru bir kaç adım attı. Üzerindeki bordo damatlık öyle çok yakışmıştı ki Balım gözlerini ondan alamadığını hissediyordu. Saçlarını yana taramış ve gömleğinin yakasına bir papyon takmıştı. Bir süre birbirlerini süzdüler. Sonra Onur yanına yaklaşıp yüzünü avucunun içine aldı.
"Ben hala inanamıyorum bu günün geldiğine. Rüyada değilim öyle değil mi?"
Balım gülümsemekle yetindi. Zira onunda en büyük korkusu bir sabah uyandığında yaşadığı herşeyin bir rüyadan ibaret olmasıydı. Onur bir süre daha sevdiği kadına baktı. Neden geldiğini unutmuş gibiydi. Sonra bir anda aklına gelmiş gibi konuştu.
"Fotoğrafçı geldi. Bizi bekliyor."
Balım içinde milyonlarca poz olan bir albüm yapmak istememişti. İstediği tek şey Onurla bir kareden bakabileceği tek boz bir fotoğraftı. Hiç anlamıyordu zaten insanların saatlerce fotoğrafçıyla o mekan senin bu mekan benim dolaşmalarını.
Beraberce odadan çıktılar ve fotoğrafçının hazırladığı fonun önünde kolkola girip poz verdiler. Öyle birinin sağa öbürünün yukarıya baktığı fotoğraflardan değildi bu. Eski usül direkt objektife bakılan son derece klasik ama bir o kadar da naif.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir kaç da aile pozu verdiler. Kardeşler anneler babalar ve maaile. Herkes çok şıktı. Herkes bir çok badire atlatan bu çiftin düğününde göbek atmak içim hazırdı.
*** Balım ve Onur salona girdiklerinde büyük bir alkışla beraber dans müziği duyuldu. Bir eli Onurun avuçlarında sahneye yürüyüp dansa başladıklarında ilk defa konuştu Balım.
